کارگردان نمایش «آواز قو» با اشاره به ویژگیهای نمایشنامه چخوف درباره دراماتورژی که روی متن انجام داده است، سخن گفت.
به گزارش سینماسینما، پریزاد سیف کارگردان نمایش «آواز قو» که این روزها در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است درباره رویکردی که به متن آنتوان چخوف در اجرا داشته است گفت: من پارسال ابتدا این نمایشنامه را در پردیس تئاتر شهرزاد نمایشنامهخوانی کردم و همان موقع هم تغییراتی در متن داده بودم. نمایشنامه «آواز قو» چخوف تقریبا متنی تک نفره است و به نوعی یک مونولوگ محسوب میشود چون کاراکتر سوفلور در حد ۵- ۶ جمله کوتاه و تاییدی در کار حضور دارد. یک پیرمرد ۶۰-۷۰ ساله است و بهانهای است برای اینکه بازیگر اصلی بتواند مونولوگ خودش را اجرا کند.
وی ادامه داد: همان زمان که میخواستم متن را کار کنم به این نتیجه رسیدم که کاراکتر سوفلور بسیار جای بسط و گسترش دارد و میتواند تبدیل به یک شخصیت شود. طی صحبتهایی که با آقای پورصمیمی داشتیم، پیشنهاد دادم که اصلا این کاراکتر تغییر جنسیت دهد و به یک زن تبدیل شود و سنش هم جوان شود. در این پروسه به شخصیت سوفلور بُعد بخشیده شده است به این معنی که او حالا یک زن جوان شهرستانی است که عشقش تئاتر است اما به خاطر شرایطی که دارد همیشه یک پله پایین تر ایستاده و از چاله سوفلوری از پایین به بالا اتفاقاتی را که روی صحنه میافتد، نگاه میکند. او همیشه عاشق این بوده که روزی بتواند بازی کند به همین دلیل تمام متنهایی را که به او سپرده اند تا سوفلوری کند، حفظ است.
خلق یک کاراکتر تازه در متن چخوف
وی متذکر شد: حضور این شخصیت که ناتاشا نام دارد باعث شد که بتواند در روند نمایش جاهایی به عنوان پارتنر واسیلی واسیلیچ که شخصیت اصلی کار است، حضور داشته باشد و این ۲ بتوانند با هم یک بازی در بازی و یا نمایش در نمایش داشته باشند به این مفهوم که این ۲ با هم بخشهایی از نمایشهای مختلف را بازی میکنند. پس کاری که من در این نمایش انجام دادم خلق یک کاراکتر تازه بوده است از طرف دیگر در نمایشنامه چخوف، واسیلی واسیلیچ دیالوگهایی از نمایشنامههای مختلف شکسپیر را بازگو میکند که در اجرا به دلیل حضور بازیگر دوم و اتفاقاتی که رخ میدهد تلاش کردیم در جهت پیشبرد متن، نقش ناتاشا دیالوگهایی را بنا به ضرورت داستان از شکسپیر یا چخوف در مقابل کاراکتر اصلی به زبان بیاورد.
نخ نامرئی میان تفکر چخوف و شکسپیر
این بازیگر و کارگردان تئاتر یادآور شد: جالب اینجاست که هرچند ظاهرا این ۲ نمایشنامهنویس بزرگ تاریخ تئاتر در جاهایی نظرات و عقایدشان در مورد هستی و زندگی و بشر مخالف هم است اما در انتها میبینید که عقاید این ۲ با نخ نامرئی به هم میرسند و اشتراکات زیادی با هم دارند. این کار برای خود من جنبه تحقیقی بسیار خوبی داشت و میتوانم بگویم ۷-۸ ماه در حال مطالعه و نوشتن بودم اما نمیتوانم اسم نمایشنامه را اقتباس یا متن جدید بگذارم چون نمایش کاملا «آواز قو» چخوف است اما شاید در اجرا شاهد دراماتورژی باشیم. چون ما معمولا به غلط دراماتورژ را از کارگردان جدا میکنیم در حالی که فکر میکنم هر کارگردانی در کار خودش اول از همه متن را دراماتورژی میکند و دید و نظر خودش را درباره یک نمایش ارایه میکند. چخوف نیز بستری فراهم کرده است تا برای نمایشِ جهان بینی خودش، شکسپیر را شاهد بگیرد و من در اجرا کمی این مساله را دستکاری کرده ام تا نیت چخوف شفاف تر به چشم بیاید از همین رو تصمیم گرفتم در بروشور نمایش اسم کاری را که کردم تنظیم متن بگذارم.
وی در پایان صحبت هایش بیان کرد: معتقدم مخاطب بهترین منتقد است و بالاترین فهم و درک را از اجرا خواهد داشت اما از آنجا که ممکن است همه تماشاگران ما آثار شکسپیر یا چخوف را نخوانده باشند و اگر هم خوانده باشند در آن لحظه حضور ذهن نداشته باشند که این جمله مربوط به کدام اثر است، به همین دلیل کار دیگری که کردم این است که هرجا دفعه اول واسیلی واسیلیچ دیالوگی از شکسپیر میگوید، ناتاشا به عنوان یک سوفلور توضیح میدهد که این دیالوگ مربوط به کدام نمایشنامه و چه پرده و صحنهای است. این کار در جهت روشن تر کردن ذهن تماشاگر بوده است بدون اینکه این کار باسمهای و اضافی به نظر برسد چون ناتاشا یک سوفلور است و طبیعی است که این کار را انجام دهد.
نمایش «آواز قو» با بازی سعید پورصمیمی و پریزاد سیف تا ۱۳ مهرماه در سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است.
منبع: خبرگزاری مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بازگشت سعید پورصمیمی به صحنه/ «خوشدلان» روی صحنه میرود
- «برگ جان» بهترین فیلم شانزدهمین جشنواره توسعه سبز شد
- نگاهی به فیلم «آواز قو» از منظر امانوئل لویناس/ عشق فراتر از معشوق
- پورصمیمی با «خوشدلان» به صحنه میآید/ محیط زیست و نمایش «هوای بیدود»
- به بهانه زادروز سعید پورصمیمی/ نمونه بازیگری مدرن در تئاتر و سینمای ما
- «آواز قو» به شهرستانها میرود؟
- «کلمبوس» از آذر ماه اکران میشود + تیزر
- سعید پورصمیمی به «یک تعبیر عاشقانه» پیوست
- حمله دوباره فرحبخش به سینمای دهه ۶۰ و مسئولانش: آقایان از سینما لولو ساختند
- اختصاصی سینماسینما/ کارگردان «زینت» در تدارک ساخت دومین فیلمش: به زودی «برگِ جان»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- از استعفای اعتراضی جعفر پناهی تا تقابل با هیاتمدیره؛ پشت پرده اختلافات صنفی سینماگران
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان





