ساخت فیلم رسمی المپیک ۲۰۲۰ توکیو به «نائومی کاواسه» فیلمساز مطرح ژاپنی سپرده شد.
به گزارش سینماسینما، به نقل از ددلاین، کمیته بینالمللی المپیک با همکاری کمیته برگزاری رقابتهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو با بررسی فیلمسازان و استعدادهای ژاپنی و مشورت با متخصصان سینمایی در نهایت «نائومی کاواسه» را به عنوان کارگردان فیلم رسمی بزرگترین رویداد ورزشی جهان انتخاب کردند.
«کاواسه» که یکی از فیلمسازان محبوب جشنواره کن است و در سال ۱۹۹۷ با کسب جایزه دوربین طلای جشنواره کن با فیلم «سوزوکا» در سطح بینالمللی شناخته شد و ۱۰ سال بعد یعنی در سال ۲۰۰۷ با فیلم «جنگل محزون» موفق به کسب جایزه بزرگ این رویداد سینمایی معتبر شد، پنجمین زنی است که در تمام اداوار رقابتهای المپیک کارگردانی فیلم رسمی این رقابتها را بر عهده داشتند.
پیش از این «کارولین رولند» (المپیک لندن ۲۰۱۲)، «گو جون» (المپیک ۲۰۰۸ پکن)، «میا زترلینگ» (المپیک مونیح ۱۹۷۲) و «لنی ریفنستال» (المپیک برلیم ۱۹۳۶)، کارگردانان زنی بودند که فیلم رسمی رقابتهای المپیک را ساختهاند.
«نائومی کاواسه» در این باره گفت: «بازیهای المپیک تاریخی طولانی و باشکوه دارند و پس از ۵۶ سال است که این رقابتهای بینالمللی بار دیگر در ژاپن برگزار میشود. احساس میکنم الههی فیلم که روزی به سمت من آمد اکنون این فرصت را به من داده تا فیلم مستند این جشن ورزشی بزرگ که مردم جهان را به هم پیوند میدهد به تصویر بکشم.»
«کاواسه» کار خود را در عرصه فیلمسازی با فیلمهای کوتاه و مستند آغاز کرد و در سال ۱۹۹۷ به عنوان جوانترین برنده دوربینطلای کن انتخاب شد. از ساختههای این کارگردان ژاپنی میتوان به «سوزوکا»، «جنگل محزون»، «تلالو»، «لوبیای شیرین»، «آب ساکن» و «هانزو» اشاره کرد و جدیدترین ساخته وی با نام «ویژن» نیز امسال در جشنواره تورنتو رونمایی شد و پس از آن در جشنواره سنسباستین به روی پرده رفت.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
