پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

جزئیات آرای راهی‌دهندگان چهره موثر سینمایی جایزه سینماسینما منتشر شد.

به گزارش سینماسینما، امسال در دومین سال گزینش چهره موثر سینمایی جایزه سینماسینما ۲۰۷ منتقد، روزنامه‌نگار سینمایی و فعالان رسانه‌های سینمایی آرای‌شان را به سه برگزیده برتر خود اختصاص دادند. این جایزه در دومین دوره جشن در دستان نرگس آبیار جای گرفت.

در ادامه براساس اعلام قبلی جزئیات آرای تمامی افرادی که در این رای‌گیری شرکت و سه انتخاب برتر خود را معرفی کردند، به ترتیب حروف الفبا می‌آید.

برای مطالعه جزئیات آرای ۱۰ چهره برتر نیز می‌تواند اینجا کلیک کنید.

۹۱ احمد شاهوند

یک. محسن امیریوسفی؛ مرد خستگی ناپذیر با پشتکار و سماجت خودش هرچند نتوانست در یکی از دوره‌های جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشد، اما سرانجام فیلمش (آشغال‌های دوست‌داشتنی) رنگ پرده را دید و به فروش قابل توجهی هم دست یافت. او بی شک چهره برتر سینمای ایران‌در سال ۹۷ است.

دو. نوید محمدزاده؛ همچنان روی دور موفقیت است. او هم پرده سینماهای ایران را هنگام اکران عمومی “مغزهای کوچک زنگ‌زده” مزین به نقش آفرینی درجه‌یک و متفاوتش کرد، هم پرده‌های سینماهای جشنواره سی و هفتم فیلم فجر را هنگام نمایش “سرخپوست” و “متری شیش و نیم”. نوید حتی این شانس را داشت که اولین حضور سینمایی‌اش در فیلم “آن دو” هم رنگ پرده را در سال ۹۷ ببیند که این اتفاق نیفتاد.

سه. جواد عزتی؛ او در سال ۹۷ در رقابتی نزدیک با رضا عطاران موفق شد در صدر بازیگران پولساز (پرفروش) سینمای ایران بایستد. جواد عزتی علاوه بر اینکه با فیلم‌های “هزارپا”، “لاتاری”، “تنگه ابوقریب”، “پارادایس” و “خرگیوش” حدود ۶۵ میلیارد تومن فروش داشت، نقش آفرینی تحسین برانگیزش در فیلم‌های “لاتاری” و “تنگه ابوقریب” او را بالاتر از رضا عطاران قرارداد برای انتخاب سومین چهره مؤثر سینمایی در سال ۹۷.

۹۲ محمدصادق شایسته

یک. زوج توکلی-ملکان؛ با دو فیلم پیاپی (تنگه ابوقریب و غلامرضا تختی) ثابت کردند بعضی غر زدن‌ها بیخودی است و در چارچوب‌های قوانین گاه سختگیرانه و سلیقه‌ای هم می‌شود فیلم خوب ساخت، هر چند با بودجه‌ای سنگین‌تر از بقیه!

دو. نرگس آبیار، با فیلم “شبی که ماه کامل شد” خیالمان را از بابت داشتن یک کارگردان زن همه فن حریف راحت کرد، از این جا به بعد همه چیز به انتخاب‌های خودش بستگی دارد!

سه. سعید روستایی؛ این جوان حالا سی ساله اگر همین دو فیلم و تعداد مخاطبان و موفقیتش را در کارنامه داشته باشد از خیلی کارگردانان باتجربه جلوتر است. روستایی ترکیبی از هیجان جوانی، تجربه بالای زیسته و سواد در حال تکمیل کارگردانی است، وجود یک شخصیت بالغ و خوش فکر پشت این ویژگی‌ها می‌تواند نوید یک کارگردان شش دانگ جدید بدهد!

۹۳ مایا شرفی

یک. رضا عطاران؛ به دلیل این که حضور این بازیگر در چند سال اخیر یکی از علت‌های فروش بالای فیلم‌ها و جذب مخاطب بوده است. به‌رغم این که ظاهر عطاران مانند سایر سوپراستارهای سینما نیست و سادگی خودش را دارد اما به دلیل توانایی بالایی که در حوزه بازیگری دارد توانسته نقش پررنگی در رونق اقتصادی فیلم‌ها و سینما داشته باشد.

دو. سام درخشانی؛ بر خلاف این که سروصدای زیادی ندارد و مانند بسیاری از چهره‌ها به دنبال مطرح کردن خودش در فضای مجازی و محافل سینمایی نیست، اما توانایی بالایی در بازیگری دارد و تیپ‌های شخصیتی مختلف را که بعضاً تفاوت‌های زیادی هم باهم دارند، به یک اندازه خوب و قوی ایفا می‌کند. به نظر من یکی از عوامل مؤثر فروش در چند فیلم اخیری که ایفای نقش کرده، بوده است.

سه. پژمان جمشیدی؛ می‌تواند در سینمای کمدی تبدیل به یکی از بهترین بازیگران شود. هرچقدر تجربه بیشتری در این حوزه پیدا می‌کند شاهد حضور قوی‌ترش هستیم (البته در سینمای کمدی). زوج درخشانی و جمشیدی در فیلم‌هایی که باهم ایفای نقش کرده‌اند هم از نظر مخاطب موفق بوده و فروش بالای فیلم‌هایشان می‌تواند تاییدی بر این ادعا باشد.

۹۴ مونا شمسایی

یک. سعید روستایی؛  ” متری شش و نیم” به‌عنوان یه کارگردان جوان تونسته بود فیلم خوش ساختی رو بسازه و نقدهای اجتماعی خوبی رو هم اشاره کنه

دو. مهدی جعفری؛  کارگردان ” بیست و سه نفر” فیلمی ساخته بود که مخاطب رو تا انتها با فیلمش همراه می‌کرد، فیلمی که قصه داره و خوب هم روایت می شود.

سه. فرشته صدر عرفایی؛  بازی بی نظیرش تو فیلم وقتی ماه کامل شد.

۹۵ سارا شمیرانی

یک. هدیه تهرانی؛ به دلیل فعالیت‌های مستمر در سیل و کمک به آسیب دیدگان

دو. نرگس آبیار؛ به‌عنوان یک زن موفق فیلمساز که توانست با فیلم شبی که ماه کامل شد جوایز زیادی به دست بیاورد.

۹۶ مهدی شیبانی زاده

یک. آقای محسن امیر یوسفی؛ به خاطر تلاش خستگی‌ناپذیرش برای آنچه او حق طبیعی، انسانی و حرفه‌ای‌اش می‌داند. حقی که در یک سوتفاهم جمعی باعث شده فیلمش اکران نشود. شیوه‌ی مسالمت آمیز و حرفه‌ای ایشان با جریان‌های کاذب و مسئله دار در سینما، خودش نمونه‌ی یک الگوی رفتاری ست. جدا از کیفیت محتوایی خوب یا کم ارزش فیلمش، «سعه ی صدر و «متانت» ایشان قابل تقدیر است

دو. آقای «حسین انتظامی»؛  به خاطر نگاه تا اینجا خوبش نسبت به آنچه که پیشتر در سازمان سینمایی، در پرده‌ای از ابهام بود. «شفاف سازی در سینما» به ویژه مقدار و تخصیص بودجه‌ها در زیر مجموعه‌های تولید و پخش، آغازگر یک امیدواری ست برای سازمان بیمار و شبهه انگیز سینمایی.

۹۷ بهناز شیربانی

یک. سعید ملکان؛ ساخت فیلم درباره یکی از اسطوره‌های ورزش کشور و واقع نمایی از زندگی یک قهرمان و جسارت در ساخت چنین فیلمی

دو. بهرام توکلی؛ کارگردانی فیلم‌هایی با گوناگونی موضوعات و تجربه ساخت فیلم ورزشی-اجتماعی.

۹۸ محمد صابری- مهر

یک توضیح؛ فکر می‌کنم به جهت چندپارگی ذاتی پیکره سینمای ایران (اعم از سطوح مدیریتی و بدنه تولید) انتخاب چهره‌هایی که توان تأثیرگذاری یک پارچه بر سیر تحولات این سینما (چه در جهت مثبت و چه حتی منفی) را داشته باشند، کار بسیار دشوار و بلکه محال است! به همین جهت انتخاب‌ها غالباً ناظر به تلاش‌های فردی افراد و به‌تبع تأثیرگذاری‌های جزیره‌ای است که صدالبته به همین اندازه هم باید شاکر، قدرشناس و فعلاً قانع باشیم..!

یک. نرگس آبیار؛ به جهت ریسک‌پذیری و وسواس بالا در کارگردانی «شبی که ماه کامل شد» که پیشنهاد تازه‌ای را برای پرداختن به موضوعات روز پیش روی سینماگران و مخاطبان سینمای ایران گذاشت.

دو. نوید محمد زاده؛ به جهت حضور مؤثر و نقش‌آفرینی تحسین‌برانگیز در دو فیلم «متری شیش و نیم» و «سرخ‌پوست» و البته فروش موفق «مغزهای کوچک‌زنگ‌زده» در گیشه سال ۹۷ سینماها.

سه. حسین انتظامی؛ به‌جهت جدیت در اجرایی شدن شفافیت مالی در زیرمجموعه‌های سازمان سینمایی و تلاش برای تحول در ساختارهای معیوب و مستهلک این سازمان (به‌رغم انتقادات و ضعف‌ها، همت گام گذاشتن در این مسیر قابل تحسین است).

۹۹ محمدرسول صادقی – روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی

در سال ۹۷ انتخابی برای چهره موثر سال سینمای ایران ندارم.

۱۰۰ رضا صائمی – مجله هنر و تجربه

یک. علی نصیریان؛ به دلیل حضور درخشانش در فیلم مسخره‌باز در سن ۸۶ سالگی و تداوم فعالیت‌های هنری و سینمایی‌اش در کهن‌سالی

دو. جواد عزتی؛ به دلیل نمایش توانمندی‌های بازیگری‌اش در ایفای نقش‌های متفاوت همچنین تبدیل شدن به یکی از مخاطب پذیرترین بازیگران سینمای ایران و در عین حال جلب نظر منتقدان

سه. نیما جاودیدی؛ به دلیل جهش قابل توجه در کارگردانی که در فیلم قابل ستایش سرخپوست خود را نشان داد.

۱۰۱ رضا صدیق

یک. مرگ؛ در سال ۹۷ چهره‌های مؤثر و شناخته شده بسیاری را از سینمای ایران گرفت.

دو. دادستان پرونده امامی و رضوی؛ با علنی کردن فساد مالی این دو باعث برملا شدن وجود پول‌های کثیف در سینمای ایران شد.

سه. بهرام توکلی و سعید ملکان؛ با ساخت تنگه ابوقریب استاندارد و سطح سلیقه سینمای جنگ/دفاع مقدس را ارتقا داد.

۱۰۲ شهنام صفاجو – روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی

به نظر من طی چند سال اخیر، «نوید محمدزاده» با اختلاف، بهترین هنرمند سینمای ایران بوده است.

۱۰۳ ساناز صفایی

یک. نیما جاویدی؛ با فیلم سرخپوست حال و هوای تازه‌ای که پیش از این شاید در معدود آثاری مثل فیلم پرده آخر در سینمای ایران دیده بودیم را دوباره به سینمای ایران آورد. او با این فیلم قالب فیلم‌های مرسوم سینمای ایران که اجتماعی یا کمدی هستند را شکست و نشان داد این سینما به باز کردن پنجره‌های جدید نیاز دارد.

دو. همایون غنی زاده؛ با ساخت فیلم مسخره‌باز. او نیز توانست قواعد مرسوم سینمای ایران را با این فیلم به هم بریزد و سبکی و ساختاری جدید را وارد سینمای ایران کند.

سه. حمید فرخ نژاد؛ به‌عنوان اولین بازیگری که درباره اتهامات مالی که به او وارد شده بود پاسخ گفت. او با اعلام شفاف مبلغ دستمزد خود کاری کرد که از این پس دیگر ستاره‌ها بتوانند راحت دوباره مبلغ دستمزدشان صحبت کنند. پیش از این آگاهی از این مبالغ در حد شنیده‌ها بود و او بازیگری بود که به این اعداد وجه رسمی داد.

۱۰۴ زهرا صفایی

یک. حسین انتظامی؛ در این سال به‌عنوان سرپرست سازمان سینمایی معرفی شد و قدم‌هایی در زمینه شفاف سازی مسائل مالی در سینمای کشور برداشت که در این راستا دیگران را نیز با خود همراه کرد.

دو. اصغر فرهادی؛ ساخت فیلمش “همه می‌دانند” در اسپانیا و راهیابی آن به جشنواره کن و نمایش در افتتاحیه این جشنواره اتفاق مهمی برای سینمای ایران بود، همین طور دیگر فیلم این کارگردان “جدایی نادر از سیمین” در جمع ۱۰۰ فیلم مهم غیرانگلیسی زبان تاریخ سینما قرار گرفت.

سه. چهره بعدی محسن امیریوسفی؛ پس از تلاش‌های پیاپی بعد از ۶ سال توانست “آشغال‌های دوست‌داشتنی” را به روی پرده سینماهای کشور ببرد.

چهار. و البته دلم نیومد نوید محمدزاده هم جزو انتخاب هام نباشه بازیگری که در سال ۹۷ نیز خوش درخشید و همچنان روند صعودی و چشمگیری را در حال طی کردن است

۱۰۵ علی ظهوری راد

یک. زوج امامی/رضوی؛ محمد امامی و هادی رضوی دو چهره‌ای بودند که با ورودشان به سینما و شبکه نمایش خانگی و تولید آثار بزرگ و پر هزینه همه توجه‌ها را به خود جلب کردند و با وجود شائبه‌هایی که از روز اول در مورد منابع مالی آن‌ها و صلاحیت‌شان در امر تهیه‌کنندگی وجود داشت، تمام مخالفان خود را با کمک آن دسته از اهالی رسانه یا سینما که با پول خریدند از سر راه برداشتند. حالا که تشت رسواییشان از بام افتاده، دوستان سابقشان ساکتند و احتمالاً باز هم مدعی. از نظر ضربه‌ای این افراد به سینما زدند، تاثیرشان قابل تأمل است.

دو. علی نصریان؛ یکی از آخرین پیشکسوتان سینمای ایران که هنوز فعال است، سال گذشته با بازی در فیلم متفاوت مسخره‌باز نشان داد بر خلاف بسیاری از هم‌نسلان خودش در گذشته یا حال، جسارت حضور در کارهای شاید نامتعارف را دارد و این او را به الگویی برای تمام هنرمندان تبدیل می‌کند

سه. سعید روستایی؛ او تنها با دو فیلم توانسته جایگاه مستحکمی برای خود در سینما پیدا کند و این مساله کمی نیست. با کمی اغماض می‌توان هر دو فیلم او را جزو آثار برتر سینمایی چند سال اخیر دانست و اگر بتواند با هوشمندی به کار خود ادامه دهد، در تاریخ سینمای ما ماندگار خواهد بود

۱۰۶ نرگس عاشوری

یک. محسن امیریوسفی؛ اصرار بر حق قانونی اکران فیلم آشغال‌های دوست‌داشتنی

دو. نوید محمدزاده؛ استمرار در حفظ استانداردهای بازیگری

سه. لادن طاهری؛ تلاش برای حفظ و مرمت فیلم‌های ایرانی

۱۰۷ عسل عباسیان – شرق

یک. نوید محمدزاده؛ بخاطر بازی در سرخپوست

دو. محسن امیریوسفی؛ بخاطر اهتمامش برای به‌اکران رسیدن آشغال‌های دوست‌داشتنی

سه. بهرام توکلی؛ بخاطر ساخت تختی

۱۰۸ عباس عبدالعلی زاده

یک. محمدحسین مهدویان؛ به دلیل سینمای رو به رشدی که هم ازنظر محتوا و هم ازنظر تکنیک هرسال در کارنامه خود ثبت می‌کند.

دو. رضا عطاران؛ به دلیل نقشی که در اقتصاد سینما دارد و پرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما با حضور او رقم خورده

سه. رضا میرکریمی؛ به دلیل تلاش رو به رشدی که برای برند سازی «جشنواره جهانی فیلم فجر» دارد.

چهار. البته دوست داشتم اصغر فرهادی را هم به دلیل حضور موفق بین‌المللی اش در این فهرست قرار دهم چون فرمودید ۳ اسم به ناچار نفر چهارم شد و ….

۱۰۹ علی اکبر عبدالعلی زاده

یک. محمد مهدی مهدویان؛ فیلمساز نسل نو و فرزند زمانه خود که با انتخاب سوژه‌های کاربردی و بازخوانی وقایع تاریخی مقاطع حساس معاصر پاسخ سؤال‌های امروز را جستجو می‌کند.

دو. نرگس آبیار؛ تحول حرفه‌ای‌اش در هر اثرتازه با انتخاب موضوعات بکر و صدالبته قالب مناسب سینمایی چشمگیر است. بویژه در آخرین اثر خود “شبی که ماه کامل شد” علاوه برکارگردانی منسجم همه عناصر، در حوزه پروداکشن و کیفیت، تولیدات سینمای ایران را ارتقاء داد.

سه. سعید روستایی؛ سینمای اجتماعی کشور در دو دهه اخیر از واقعیت‌های اجتماعی دور افتاده است و به ندرت شاهد آثار مورد نیاز جامعه هستیم و روستایی به مثابه خون تازه سینمای اجتماعی پس از سال‌ها تصویری عریان از پدیده‌های مبتلابه جامعه ایرانی را با چاشنی عنصر غالگیری و تعلیق به تصویر می‌کشد.

۱۱۰ بهمن عبداللهی

یک. جناب آقای «جعفر پناهی»؛ بخاطر فعالیت مستمر در سینما و نیز ساخت «سه رخ» که منجر به دریافت جایزه بهترین فیلمنامه جشنواره کن شد.

دو. سرکار خانم «هدیه تهرانی»؛ به خاطر حضور در آثار تجربی و همکاری در آثار جوانان و نوچهره های سینما.

سه. هر کسی که در سال گذشته سالن سینما ساخت؛ بدون شک کمبود سالن معضل اصلی سینمای ایران در طول این سال‌ها بوده است

۱۱۱ آیدا عزتی

یک. محسن امیر یوسفی؛ برای پیگیری و پشتکارش اکران «آشغال‌های دوست‌داشتنی»

دو. نوید محمدزاده؛ برای تنوع و ریسک در نقش‌هایی که برای بازی انتخاب می‌کند و کیفیت بازیگری‌اش

۱۱۲ زهرا عزیز محمدی

یک. محسن امیریوسفی؛ به دلیل صبر و پیگیری و استمراری که برای ایستادن پای فیلمش داشت تا بتواند آن را برای مخاطبان اصلی‌اش یعنی مردم نمایش دهد

۱۱۳ محمد عسگری – تیوال

یک. اصغر فرهادی؛ حضور موفق در بیشتر رویدادهای سینمای جهان و ساخت یک فیلم موفق در اسپانیا

دو. جواد عزتی؛ کسب عنوان پرفروش ترین بازیگر سینمای ایران در سال ۹۷ و ادامه نقش آفرینی‌های متفاوت در سینما

سه. نوید محمدزاده؛ حضور دو فیلم موفق در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر و حفظ ریتم مورد پسند منتقدان و تماشاگران در بازیگریش

۱۱۴ فرهاد عشوندی

یک. علی نصیریان؛ برای بازی در مسخره‌باز و برای بزرگ منشی در برخورد با رفتار برگزارکنندگان جشنواره فیلم فجر

دو. جواد عزتی؛ برای سهم مهم در گیشه سال ۱۳۹۷ سینما و تنوع بازی‌ها

سه. البته نرگس آبیار؛ هم به خاطر جسارت در ساخت سوژه شبی که ماه کامل شد

۱۱۵ یزدان عشیری

به درخواست رای دهنده رای او منتشر نمی شود.

۱۱۶ سینا علی محمدی

یک. نرگس آبیار؛ برای «شبی که ماه کامل شد» و این که روند پیشرفت فیلم‌سازی اش ادامه یافته است و توانسته اثر به اثر مخاطب را تحت تأثیر قرار دهد.

دو. هوتن شکیبا و الناز شاکردوست؛ شاکردوست چون نشان داد خفگی یک اتفاق نبوده است و دنبال تغییر مسیر بازی است شکیباهم فراتر از تئاتر و صحنه نمایش نشان داد توانمندی‌اش در مدیوم سینما هم می‌درخشد.

سه. رضا میرکریمی؛ در سخت‌ترین شرایط و با کمترین امکانات جشنواره بین‌المللی فجر را با استانداردی قابل قبول برگزار کرد.

۱۱۷ سمیه علیپور

یک. حسین انتظامی؛ شفافیت در اعلام آمار مربوط به بخش‌های مختلف سینما و کم کردن فاصله بین تصمیمات و اطلاع‌رسانی درباره آن‌ها

دو. نرگس آبیار؛ برای ساخت فیلم جسورانه‌ای چون شبی که ماه کامل شد.

سه. سعید روستایی؛ برای ساخت فیلم دومش که نشان داد موفقیت فیلم اول اتفاقی نبود

۱۱۸ لیلا علیپور

در زمانه‌ای که نابسامانی بخش جدانشدنی امور است، سینما به کامل‌ترین شکل ممکن مصداقی روشن از این نابسامانی شده؛ اصولاً در یک بستر متلاطم، رشدی حاصل نمی‌شود. انرژی و تلاش صرف حفظ تعادل در وانفسای متلاطم می‌شود.

در این بحبوبه دعواهای مدیریتی، بحث معتبر (یا نامعتبر؟) پول‌های کثیف، بحران سلبریتی‌ها، دادگاه‌های همسران ستاره‌های سینما و … پرداختن به “سینما” نمی‌تواند منفک از حاشیه‌های رنگارنگش باشد. اما این بار اجازه دهید تمام حواشی غیرضروری و دست و پا گیر که حالا دارد تبدیل به قاعده در سینمای ایران می‌شود را کناری بگذاریم و به سینما به مثابه هنری بی‌بدیل که ما را شیفته خودش کرده، به هیجان می‌آورد و برایمان جزوی از جهان‌بینی و هویتمان است، بپردازیم. برای من در سال گذشته ستاره‌های سینما تماشاگران بودند. همان‌ها که در تنگای اقتصادی باز روی خوش به سینما نشان می‌دهند. باوجود کارگردانانی که سردستی و از سر شکم‌سیری و احیاناً تهی مغزی فیلم می‌سازند باز به سینما دل خوش دارند. این “دل خوشی” کم چیزی نیست هر چند توسط مدیران و کارگردانان و تهیه کنندگان دست کم گرفته شود.

اگر دنبال کورسوی امیدی باشیم، شاید اصغر فرهادی با “همه می‌دانند” ش در افتتاحیه کن. شاید البته!

امسال بیش و پیش از هر چیز نیاز داریم که از سینما محافظت کنیم و به شهر آشوبان یادآوری کنیم که این که برایش ساز ناکوک می‌نوازند بخش مهمی از زندگی ما است.

۱۱۹ فاطمه عودباشی

یک. نرگس آبیار؛ به خاطر ساخت فیلم شبی که ماه کامل شد به خاطر سوژه خاص و جسارت یک کارگردان زن برای ساخت چنین فیلمی

دو. صادق رنجکشان؛ به دلیل سرمایه‌گذاری که روی فیلم‌ها انجام می ده و مرتب درباره‌اش حرف زده می‌شود

سه. هوتن شکیبا؛ برای بازی بسیار درخشانش در فیلم شبی که ماه کامل شد

۱۲۰ حسین عیدی زاده

یک. محمود کلاری؛ به پاس یک عمر خدمت به زبان بصری سینمای ایران و برگزاری یک دوره مرور آثارش در موزه هنرهای مدرن نیویورک در سپتامبر ۲۰۱۸ تحت عنوان «چشم ایران»