آیین افتتاحیه مستند «خونه» به کارگردانی خدایار قاقانی در گروه سینمایی «هنروتجربه»، شامگاه چهارشنبه پانزدهم دیماه در موزه سینما برگزار شد.
به گزارش سینماسینما، در ابتدای این مراسم کیوان کثیریان منتقد سینما ضمن خوشآمد گویی به مهمانان خطاب به آنها گفت: از کارگردان فیلم به عنوان روزنامهنگار خوب دوران یاد کرد و خواست درباره اثرش توضیح دهد.
«خدایار قاقانی» درباره ساخت مستند «خونه» و سختیهای تولید آن بیان کرد: «فقط میتوانم بگویم انسان خوشبختی هستم که توانستم روبهروی انسانهای فرهیخته و درجه یک کشورم بنشینم. این مستند با جمله «شرف المکان بالمکین» آغاز می شود، یعنی از حضرت حافظ تا حضرت شهریار و محمدعلی سپانلو و همچنین از ساموئل خاچیکیان تا علی حاتمی و فیلمسازان دیگر و همه و همه، به این سرزمین ارزش و افتخار بخشیدهاند، اگر ما به وطنمان افتخار میکنیم، این عزیزان وطن را برای ما وطن کردند.»
او ادامه داد: «متاسفانه تعدادی از بزرگان که در فیلم حضور دارند همچون احسان نراقی، فریدون حافظی، محمدعلی سپانلو، شهین مستوفی الممالک و پرتو مهتدی اکنون در بین ما نیستند. روحشان قرین رحمت باد.»
در ادامه این مراسم داود عباسی(مدیر تصویربردار)، عرفان ابراهیمی(صداگذار)، حمید قاقانی(مدیر تولید)، وحید قاضی(مشاور تدوین) و افشین لیاقت به روی صحنه آمدند.
«سیدعلیرضا میرعلینقی»پژوهشگر حوزه موسیقی کشور نیز با اشاره به سختیهای تولید مستند «خونه» اشاره داشت: «احمد رضا احمدی در وصف سهراب شهید ثالث گفته است که او با هر فیلمی جانش را میباخت و دوباره به دست میآورد. من به چشم دیدم که قاقانی هم برای به سرانجام رساندن این فیلم یک بار جان داد و زنده شد. امیدوارم کسانی که وظایفی دارند به امثال این جوانان جان تازهای بدهند. در این فیلم موسیقی به اندازه تصاویر مهم است. امیدوارم از توجه به موسیقی غفلت نکنید.»
در ادامه مراسم همایون شهنواز، جهانگیر هدایت و لیلا معیری به صحنه آمدند. جهانگیر هدایت درباره دلیل حضورش در این مراسم گفت: «البته قرار نبود من در این مراسم صحبت کنم اما چون کارگردان هر دستوری که در صحنه میدادند را رعایت میکردم فکر کردم دعوت برای این مراسم نیز ادامه حضور من در فیلم است. حضور من در این فیلم جالب بود. به نظر من عمارت قدیمی میرزا حسن مستوفی الممالک خانه نیست بلکه قصر است. اما امروزه متاسفانه خانه »آقا» تقریبا خراب شده است. پروانههایی که در سقف این خانه قدیمی وجود دارد قسمت بزرگی از تاریخ ایران است..»
لیلا معیری نیز در صحبت کوتاهی اشاره داشت: «تشکر میکنم از همه کسانی که به ساخت این فیلم کمک کردند امیدوارم این مستند بتواند در جهت نجات این خانه از خرابی نیز موثر باشد.»
«همایون شهنواز»(کارگردان کهنه کار سینمای ایران) نیز ضمن گرامیداشت چهرههایی که در قید حیات نیستند، اما یادشان در این مستند با ماست، تصریح کرد: «زمانی که بعد از فیلمبرداری از کارگردان خداحافظی کردم در پاگرد خروجی دیدم که کسبه بازار اطراف عمارت را به صورت انبار بنکداری درآوردهاند. با خودم فکر کردم چه بلا و آفتی به ساختمانهای گلوبندک نازل شده است که امروز جز خانه مستوفیالممالک را نداریم. فکر میکنم این روحیه کاسبکاری به تخریب این بناها و معماری تهران باعث شده، با معماریای در این شهر روبرو باشیم که هیچ تجانسی با پیشینه تاریخی و فرهنگی ما ندارد. امیدوارم این فیلم تذکری باشد تا به فکر تهران باشیم.»
در ادامه این مراسم ناصر ملکمطیعی با تشویق بیامان حضار به روی صحنه آمد. این بازیگر پیشکسوت در صحبت کوتاهی عنوان کرد: «من به دلیل سابقه شناسنامهایام میتوانستم از روی صندلی خودم از شما تشکر کنم اما خواستم روی صحنه بیایم تا در مقابل خودتان و در حضور شما مردم مهینم تعظیم کنم. بیش از یک ماه است که بیماری قوت و توان من را گرفته و امشب هم با وجود ترافیک شدید از کرج خودم را به این مراسم رساندم.»
ملک مطیعی اضافه کرد: «مسئولان لازم است دستی به سرو روی بناهای قدیم بکشند. من نمیدانم چرا این شانس نصیب من شد تا در این مستند باشم. شاید به این دلیل که ۵۰ سال در ونکی زندگی کردم که به دست مستوفیالممالک ساخته شده و یا به این خاطر که با نوههای او دوستی و آشنایی دارم. ایرانی هرکجا که باشد به جاهای قدیمی رفته و دنبال هویت خود است.خوشحالم که توانستم در این جمع فرهیخته چند کلمهای صحبت کنم.»
در ادامه و درحالی که ناصر ملکمطیعی بر روی صحنه قرار داشت رضا درستکار نکاتی درباره اهمیت و جایگاه این بازیگر در سینمای کشور گفت. درستکار با اشاره به اینکه ابنعربی معتقد است خلقت توسط خداوند و انسان صورت میگیرد بیان کرد: « اگر بخیل نباشیم هرکسی که نکتهای فرهنگی را انتقال میدهد پیامآور عصر خویش است و خدایار قاقانی هم در این فیلم چنین کاری کرده است. «ناصر ملکمطیعی» شناسنامه و هویت بصری ما است. او ۶۵ سال پیش وارد سینمای ایران شد و از یک ستاره به یک فوق ستاره تبدیل شد اما بیش از آن که کار کردهاند، ممنوع از فعالیت شدهاند و امیدوارم خداوند از سر تقصیرات بانیان اصلی اش و همه ما که نقش داریم در این فاجعه بزرگ بگذرد.»
این منتقد افزود: «ایشان چه در مقام فیلمساز و چه در مقام بازیگر از شمایلهای هنری ما بود و هر بادی که وزیده، خدشهای به آنها وارد نکرد؛ هنوز بسیاری از بازیهای ناصر ملکمطیعی در شورش(رضا میرلوحی) و دو فیلم کاکو و رقاصه(شاپور قریب) و… دیده نشده و در این آثار تصویر درخشانی از ایشان وجود دارد. اگر بگویم ملک مطیعی قطعهای از این سرزمین است اغراق نکردهام. امیدوارم این شرافت در همه ما پیش بیاید که از قلندر سینمای ایران عذرخواهی کنیم.»
در پایان مراسم، از سوی عوامل مستند خونه، هدایایی به «ناصر ملک مطیعی» اهدا شد و کیوان کثیریان ضمن دعوت از حاضران برای تماشای فیلم گفت: «کسانی در فرهنگ ما و سینمای ما وجود دارند که اگر مدتی هم نبینیمشان از قدر و منزلت آنها کم نمیشود و گستره نفوذشان در قلبهای مردم و مخاطبان وجود دارد. آنها که ما را از دیدن ناصر ملکمطیعی محروم کردند خودشان به وجود او افتخار میکنند و دوست دارند عکس یادگاری با ایشان بگیرند.»
از دیگر مهمانان این برنامه میتوان به احمد محیط طباطبایی، علی ملاقلیپور، جعفر صانعی مقدم ،محمد سلوکی، روح الله جعفری، سروناز نانکلی، ابوسعید مرضایی، فرامرز روشنایی، فروغ بهمن پور، علی صداقت کریمی و… اشاره کرد.
عکسهای یاسمن ظهورطلب از این مراسم را میتوانید در اینجا ببینید.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- جایزهای فراتر از پناهی و فیلمش
- طبقه فرودست، اخلاق و مسالهی انتخاب
- یک یادداشت در هفت پرده
- آنها که «علت مرگ: نامعلوم» را توقیف کردند باید پاسخگو باشند!
- اعلام نامزدهای چهلمین دوره جوایز انجمن بینالمللی مستند/ محصول مشترک ایران و انگلیس در شاخه بهترین مستند کوتاه
- چند کلمه دربارهی فساد و فحشا و ابتذال و «کیک محبوب من»
- به بهانه تغییر رییس سازمان سینمایی/ باید مدیران را پاسخگو کنیم
- جشنواره اسپانیایی به «دوربین فرانسوی» جایزه طلایی داد
- «شامیر» به سیبری میرود
- بررسی مشکلات فیلمنامهنویسی درگفتوگوی کیوان کثیریان با شادمهر راستین و مهران کاشانی/ سانسور مشکل اساسی سینمای ایران
- سینمای مستقل و آینده سینمای ایران بررسی شد؛ سینمای مستقل آزادی، سلطه ناپذیری، عشق و ارزش زن را بازتاب میدهد
- ضرورت توجه به سینما مستقل در ایران بررسی میشود
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





