سینماسینما، ابراهیم عمران
ساختن فیلم از وقایع تاریخی که با روح و روان ملتی ، سالهای سال عجین است کاری است ستوده و پاسداشت آن حادثه ای است که رخ داده و به ناراحتی در دلها مانده است. حال اگر این رویداد تاریخی واقعه ی دلخراش حمله شیمیایی به سردشت باشد که هنوز هم مردمان دیار و جغرافیای کرد با آن دست و پنجه نرم می کنند؛ اهمیت ساخت چنین فیلمی را دو صد چندان می نماید. محمد حسین مهدویان که با خود قرار نانوشته ایی دارد که ” ردی از تاریخ و خون” در آثارش باشد ؛ این بار دست بر روی واقعیتی نهاد که قوم اصیل و با همت کرد با آن درگیر بوده و هستند. و کیست که نداند بازماندگان آن واقعه دلخراش چه از جور روزگار نکشیده اند. داستان پر آب چشم و رئالی که مهدویان انتخاب نموده؛ بی هیچ خرده پیرنگ اضافه مستقیم وبی واسطه بیان میشود. و میزانسن و دکوپاژ صحنه های خارجی اش هم به حدی خوب از آب در آمده که نمونه های آن در نشان دادن موقعیت و جغرافیای سه دهه پیش ، به این شکل کمتر وجود دارد. هر چند اگر ما نحن فیه چنین فیلم هایی فقط خود داستان اصلی باشد؛ همینی میشود که در ” درخت گردو” شاهد هستیم که روایت یکدست و بی واسطه را به تصویر در آوردن ، از آن بیرون می آید. ولی اگر کمی خرده پیرنگ برای نگه داشتن بیشتر مخاطب هم لحاظ شود در چنین کارهایی؛ می تواند در به یاد ماندن اثر ، مثمر ثمر باشد. وقتی نیم نگاهی اسپانسر و سرمایه گذار به گیشه دارد که فی نفسه مذموم نیست و از این رهگذر نقشی به مهران مدیری میدهند که به هیچ وجه برای چنین فیلمی با بار عاطفی و حسی زیاد؛ مناسب نیست ؛ می توان انتظار داشت که کارگردان با کمی نو آوری در قصه ، داستانهای فرعی دیگری نیز در مجموع اثر می گنجاند. حال کاری نداریم که دوئت های دو نفره پیمان معادی با بازی ماندگار و جاندار و کم دیالوگش با مهران مدیری ، نشان داد که انتخاب نقش دکتر برای مجری دورهمی به هیچ وجه مناسب و شایسته نبود. هر چه اوس قادر داستان زیر پوستی و جانانه و باور پذیر بازی کرد و مشخص بود که همه تلاش اش را بکاربرد تا شخصیت کرد را عالی بازی نماید؛( هر چند میشود به نحوه واکنش یک کرد در چنین بزنگاه هایی ایراد داشت) مهران مدیری با همان میمیک صورت و مکث های بی مورد ، ذهن تماشاگر و مخاطب را می آزرد. نگاه شود حتی به نحوه راه رفتن با گیوه اوس قادر و نوع حرکت پا و دست و خمیدگی کمر ، که اوج توانایی یک بازیگر را میرساند؛ این مهم باور میشود که بازیگری و مجریگری دو امر متفاوت و مجزا هستند. حتی نحوه سیگار کشیدن پیمان معادی در این فیلم با فیلم هایی که سیگار میکشد ؛ متفاوت است ؛ حتی نوع بیرون دادن دود. حال نگاه شود به نوع راه رفتن و ادای دیالوگ مدیری که از ” باغ گیلاس” تا دور همی ، هیچ تفاوتی ندارد. هر چند باید گذشت از این مقایسه دو به دو که از اهمیت خود داستان می کاهد. داستانی که سرمایه گذران بابت گیشه حتی حاضر هستند که اصل آن به محاق رود و بازیگر شان دیده شود. درخت گردو به حتم برای کارگردانش در پرونده کاری اش، نکته های فراوانی دارد که فرد زیرک و کاربلدی چون مهدویان آنها را درک خواهد کرد. آن سان که سکانس حمام کردن بچه های اوس قادر ، هر چند گرته برداری از سکانس معروف پیمان معادی در فیلم جدایی نادر از سیمین است ولی نشان داد که ادای دین غیر مستقیم به کارگردان نامی و جهانی ایران ، می تواند دریچه های بیشتری برای او باز کند و جهان بینی اش را افرونتر نماید. برای کارگردانی که می توان او را در سپهر فیلمسازی ایران؛ فردی با پرنسیب خاص و دارای اصول و منش مخصوص معرفی نمود که حالا حالاها باید درختان سینمایی اش را بکارد حال اگر گردوهایش رسیده یا نارسیده باشند…
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «درخت گردو»؛ تصویری بلورین و شفاف از عمق یک جنایت جنگی
- همزمان با روز ملی سینما، فردا بلیت سینماها نیمبها است
- قدرت قادر
- «دینامیت» اکران میشود
- سخنگو و دبیر شورای صنفی نمایش: هنوز هیچ فیلمی برای اکران نوروز قطعی نیست
- کدام فیلمها برای معرفی به اسکار مناسب هستند؟
- ٢ فیلم جدید روی پرده میآیند
- دلیل اکران یک هفتهای «درخت گردو» چیست؟
- مجوز نمایش دو فیلم صادر شد
- یا در اوج یا سوار بر موج/ بررسی حواشی نقدهای “روز صفر”
- قانون هست، اما نیست/ نگاهی به جایگاه قانون در فیلمهای جشنواره سیوهشتم فجر
- مروری بر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر/ تنوع در ژانر؛ ضعف در فیلمنامه
- اسلوب غلط از درک واقعیت عاجز است/ درباره داوری فیلم
- نامه پیمان معادی به محمد حسین مهدویان/ “برلین هم نمیروم”
- نمایه/ جشنواره و حاشیه و دامها!
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- پیام تسلیت مدیرعامل همراه اول بهمناسبت شهادت رییسجمهور
- تعطیلی همه فعالیتهای فرهنگی هنری به مدت ۷ روز
- پیامهای تسلیت وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی در پی شهادت رئیس جمهور در سانحه هوایی
- برگزیدگان نخستین جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی معرفی شدند
- یادداشت محمد حقیقت از جشنواره کن بر فیلمی از جیا ژانگه/ یک پازل آشفته
- درخشش «سوزن» و «پیچ تاریخی» در چین/ ۴ جایزه جشنواره کولیوود هند برای «پریسان»
- گزارشی از فروش فیلمهای روی پرده/ کاهش مخاطب سینما در هفتهای که گذشت
- نمایش «مادرکشی» در مستندهای ایرانشناسی
- جنگ ضد مردمی است/ نگاهی به فیلم «۲۰ روز در ماریوپل»
- ترانه تنهایی/ نگاهی به فیلم «عامه پسند»
- جدیدترین ساخته آیدا پناهنده با بازی پارسا پیروزفر در شبکه نمایش خانگی
- اختتامیه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی همراه با یک بزرگداشت
- راهیابی فیلم شهاب حسینی به جشنواره بینالمللی فیلم نالیوود تورنتو
- زری خوشکام در کنار علی حاتمی به خاک سپرده شد
- کیانوش عیاری خیلی زود در سینمای ایران صاحب امضا شد/ هیاهو نداشتن به زیان عیاری تمام شد
- ساختار زدایی جنگ و صلح فتحی؛ انسان مست عشق/ نگاهی به فیلم «مست عشق»
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گزارش محمد حقیقت؛ پس از نمایش مگاپولویس، آخرین فیلم فرانسیس فورد کاپولا
- مجله اسکرین منتشر کرد؛ جدول ستارههای منتقدان به فیلمهای جشنواره کن
- نشان عالی خورشید به ارد عطارپور اهدا شد
- بزرگداشت ایرج راد برگزار شد/ راد: افتخار من کارهایی است که بازی نکردم
- زری خوشکام درگذشت
- «بودن یا نبودن» و تبدیل خشونت به امید/ عیاری نمونهای از عیار شرافت در سینمای ایران است
- برگزاری رویداد «ایرانهلث» با حمایت همراه اول
- میلاد شجره بهترین بازیگر جشنواره آمریکایی شد
- آلیس مونرو، نویسنده کانادایی درگذشت
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ پوسترهایی از سینماگران ایرانی که چهره واقعی از زن در سینما ارائه دادهاند
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره فیلم کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت دربارهٔ کمپانیهای پخش فیلم
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت دربارهٔ فیلمهای افتتاحیه در دو بخش مسابقه و ۱۵ روز سینماگران
- مریل استریپ نخل طلای افتخاری کن را از ژولیت بینوش گرفت
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت/ مزایا و معایب نمایش فیلمها به منتقدان پیش از جشنواره