سینماسینما، ابراهیم عمران
ساختن فیلم از وقایع تاریخی که با روح و روان ملتی ، سالهای سال عجین است کاری است ستوده و پاسداشت آن حادثه ای است که رخ داده و به ناراحتی در دلها مانده است. حال اگر این رویداد تاریخی واقعه ی دلخراش حمله شیمیایی به سردشت باشد که هنوز هم مردمان دیار و جغرافیای کرد با آن دست و پنجه نرم می کنند؛ اهمیت ساخت چنین فیلمی را دو صد چندان می نماید. محمد حسین مهدویان که با خود قرار نانوشته ایی دارد که ” ردی از تاریخ و خون” در آثارش باشد ؛ این بار دست بر روی واقعیتی نهاد که قوم اصیل و با همت کرد با آن درگیر بوده و هستند. و کیست که نداند بازماندگان آن واقعه دلخراش چه از جور روزگار نکشیده اند. داستان پر آب چشم و رئالی که مهدویان انتخاب نموده؛ بی هیچ خرده پیرنگ اضافه مستقیم وبی واسطه بیان میشود. و میزانسن و دکوپاژ صحنه های خارجی اش هم به حدی خوب از آب در آمده که نمونه های آن در نشان دادن موقعیت و جغرافیای سه دهه پیش ، به این شکل کمتر وجود دارد. هر چند اگر ما نحن فیه چنین فیلم هایی فقط خود داستان اصلی باشد؛ همینی میشود که در ” درخت گردو” شاهد هستیم که روایت یکدست و بی واسطه را به تصویر در آوردن ، از آن بیرون می آید. ولی اگر کمی خرده پیرنگ برای نگه داشتن بیشتر مخاطب هم لحاظ شود در چنین کارهایی؛ می تواند در به یاد ماندن اثر ، مثمر ثمر باشد. وقتی نیم نگاهی اسپانسر و سرمایه گذار به گیشه دارد که فی نفسه مذموم نیست و از این رهگذر نقشی به مهران مدیری میدهند که به هیچ وجه برای چنین فیلمی با بار عاطفی و حسی زیاد؛ مناسب نیست ؛ می توان انتظار داشت که کارگردان با کمی نو آوری در قصه ، داستانهای فرعی دیگری نیز در مجموع اثر می گنجاند. حال کاری نداریم که دوئت های دو نفره پیمان معادی با بازی ماندگار و جاندار و کم دیالوگش با مهران مدیری ، نشان داد که انتخاب نقش دکتر برای مجری دورهمی به هیچ وجه مناسب و شایسته نبود. هر چه اوس قادر داستان زیر پوستی و جانانه و باور پذیر بازی کرد و مشخص بود که همه تلاش اش را بکاربرد تا شخصیت کرد را عالی بازی نماید؛( هر چند میشود به نحوه واکنش یک کرد در چنین بزنگاه هایی ایراد داشت) مهران مدیری با همان میمیک صورت و مکث های بی مورد ، ذهن تماشاگر و مخاطب را می آزرد. نگاه شود حتی به نحوه راه رفتن با گیوه اوس قادر و نوع حرکت پا و دست و خمیدگی کمر ، که اوج توانایی یک بازیگر را میرساند؛ این مهم باور میشود که بازیگری و مجریگری دو امر متفاوت و مجزا هستند. حتی نحوه سیگار کشیدن پیمان معادی در این فیلم با فیلم هایی که سیگار میکشد ؛ متفاوت است ؛ حتی نوع بیرون دادن دود. حال نگاه شود به نوع راه رفتن و ادای دیالوگ مدیری که از ” باغ گیلاس” تا دور همی ، هیچ تفاوتی ندارد. هر چند باید گذشت از این مقایسه دو به دو که از اهمیت خود داستان می کاهد. داستانی که سرمایه گذران بابت گیشه حتی حاضر هستند که اصل آن به محاق رود و بازیگر شان دیده شود. درخت گردو به حتم برای کارگردانش در پرونده کاری اش، نکته های فراوانی دارد که فرد زیرک و کاربلدی چون مهدویان آنها را درک خواهد کرد. آن سان که سکانس حمام کردن بچه های اوس قادر ، هر چند گرته برداری از سکانس معروف پیمان معادی در فیلم جدایی نادر از سیمین است ولی نشان داد که ادای دین غیر مستقیم به کارگردان نامی و جهانی ایران ، می تواند دریچه های بیشتری برای او باز کند و جهان بینی اش را افرونتر نماید. برای کارگردانی که می توان او را در سپهر فیلمسازی ایران؛ فردی با پرنسیب خاص و دارای اصول و منش مخصوص معرفی نمود که حالا حالاها باید درختان سینمایی اش را بکارد حال اگر گردوهایش رسیده یا نارسیده باشند…
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «درخت گردو»؛ تصویری بلورین و شفاف از عمق یک جنایت جنگی
- همزمان با روز ملی سینما، فردا بلیت سینماها نیمبها است
- قدرت قادر
- «دینامیت» اکران میشود
- سخنگو و دبیر شورای صنفی نمایش: هنوز هیچ فیلمی برای اکران نوروز قطعی نیست
- کدام فیلمها برای معرفی به اسکار مناسب هستند؟
- ٢ فیلم جدید روی پرده میآیند
- دلیل اکران یک هفتهای «درخت گردو» چیست؟
- مجوز نمایش دو فیلم صادر شد
- یا در اوج یا سوار بر موج/ بررسی حواشی نقدهای “روز صفر”
- قانون هست، اما نیست/ نگاهی به جایگاه قانون در فیلمهای جشنواره سیوهشتم فجر
- مروری بر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر/ تنوع در ژانر؛ ضعف در فیلمنامه
- اسلوب غلط از درک واقعیت عاجز است/ درباره داوری فیلم
- نامه پیمان معادی به محمد حسین مهدویان/ “برلین هم نمیروم”
- نمایه/ جشنواره و حاشیه و دامها!
نظر شما
پربازدیدترین ها
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- بازگشت مهران مدیری با یک سریال و شروعِ پیشتولید «پایتخت»
- آکتور ایرانی در شبکه آرته فرانسه
- تایید حکم ۸ سال حبس برای رسولاف
آخرین ها
- ایزابل هوپر رئیس هیات داوران جشنواره ونیز شد
- نگاهی به ظاهر جدید؛شنل پیروز می شود یا دیور؟
- آغاز تولید فصل چهارم «زخم کاری»؛ پخش فصل سوم پس از پایان «قطب شمال»
- بازگشت مهران مدیری با یک سریال و شروعِ پیشتولید «پایتخت»
- تایید حکم ۸ سال حبس برای رسولاف
- فیلم کوتاه «یک روایت دقیق» در جشنواره ایتالیایی
- در برنامه خط فرضی مطرح شد؛ سیاست و جنسیت، دوایر ممنوعه اصلی در فیلمهای کمدی
- فراخوان چهاردهمین دورهی جوایز ایسفا منتشر شد
- جایزه نتپک به «گیج گاه» رسید
- حضور «باگ» در جایزه آکادمی دانشجویی اسکار
- صدداستان؛ برنامه تازه سوینا/ انتشار سه داستان کوتاه با صدای باران کوثری
- اعضای سومین دوره هیات مدیره صنف تماشاخانههای ایران مشخص شدند
- آکتور ایرانی در شبکه آرته فرانسه
- جنون شکسپیری در زمانه ما/ نگاهی به فیلم «شاهلیر»
- «کتاب مستطاب سینما» در نمایشگاه کتاب
- کیانوش عیاری: «۸۷متر» از شبکه یک روی آنتن میرود
- باغ کتاب میزبان جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی شد
- تقدیر ویژه جشنواره اوبرهاوزن از فیلم کوتاه ایرانی
- «عامه پسند» اکران آنلاین میشود
- «عمو ماهیگیر» روی صحنه عمارت نوفللوشاتو
- حضور همراه اول در نمایشگاه بینالمللی اینوتکس ۲۰۲۴
- شکایت آموزش و پرورش از «افعی تهران»
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- دعوت گروه «فقر پشت پردهها» برای اعتصاب/ حقوق و بیمه کارکنان، چالش مدیران جشنواره کن
- در «تحریک کنندگان»؛ مت دیمون و کارگردان «بورن» در یک کمدی دزدی همراه شدند
- مدیرکل هنرهای نمایشی استعفا داد
- راهیابی «آمرغ» به جشنواره آسیای جنوبی مونترال
- حضور مرکز گسترش با ۲۲ کتاب در نمایشگاه کتاب تهران
- «دیوان تئاترال» روی صحنه میرود/ آغاز اجرای نمایش «مرگ با طعم نسکافه» با حضور مسعود کیمیایی
- صعود مقاومت ناپذیر و حیرت انگیز آقای کارگردان/ نگاهی به فیلم «چهارشنبه سوری» به مناسبت سالروز تولد اصغر فرهادی