فرانک آرتا در شرق نوشت :
پوران درخشنده، نویسنده و کارگردان مستقل سینمای ایران، معتقد است دولت دکتر حسن روحانی در چهار سال گذشته کشور را در مسیری درست هدایت کرده است. نخستین کارگردان زن سینمای ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به صراحت اعلام کرد که «من در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به دکتر روحانی رای می دهم». کارگردان فیلم موفق «هیس! دخترها فریاد نمی زنند» در گفت وگو با «شرق» دراین باره دلایل خود را برشمرد و استدلال کرد که راهی که در چهار سال گذشته در کشور در پیش گرفته شده، درست است و قابل برگشت نیست، بنابراین برای تامین و حفظ منافع ملی مان باید این مسیر را ادامه دهیم.
خانم درخشنده! دلیلتان برای رای دادن به دکتر حسن روحانی چیست؟
در این مورد دلایل متعددی دارم. به نظرم در دوره دولت ایشان فرصت های خوبی در همه بخش ها ایجاد شد که امیدوارم با تداوم حضور آقای روحانی در کسوت رئیس جمهور در چهار سال آینده این حرکت های مثبت ادامه یابد تا نتیجه نهایی حاصل شود.
مهم ترین مسئله این است که ایشان آزاداندیش هستند. سیطره آزاداندیشی در کشور و به خصوص در عرصه فرهنگ و هنر لازم و ضروری است. خوشبختانه در دولت تدبیر و امید شرایطی برای سینماگران فراهم شد که راحت تر فیلم هایشان را بسازند که در قیاس با فضای بسته گذشته، حرکتی امیدبخش و رو به جلو بود. درحالی که پیش از این اختلافات و تشتت زیادی وجود داشت که بر پیکره فرهنگ و هنر ضربات زیادی وارد کرد. شان و منزلت هنرمندان نادیده گرفته می شد و از هنرمندان توقع هنر سفارشی داشتند، اما با حضور پرشور مردم در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری، آقای دکتر روحانی رئیس جمهور شدند و به تبع آن هنرمندان از لاک خود بیرون آمدند و فضا را برای کارکردن مناسب دیدند. در دولت تدبیر و امید، سینمای اجتماعی رشد بیشتری کرد. جوانان وارد عرصه فیلم سازی شدند. فیلم ها از اکران و فروش بهتری برخوردار شدند. مخاطبان با سینما آشتی کردند. فروش و آمار استقبال تماشاگران نشان داد که سینما حرکت رو به رشدی دارد، اما این نکته را هم متذکر شوم که هنوز مشکلات زیاد است و در زمینه های مختلف در کشور باید آسیب شناسی کرد و برای رفع معضلات کارهای اساسی انجام داد. به طور مشخص در سینما باید شرایط برای کارکردن برای همه فراهم شود. توزیع عادلانه امکانات یکی از خواسته های سینماگران است، ولی با وجود نقایصی که همچنان وجود دارد، صلاح کشور در این است که به بهترین گزینه رای دهیم. فکر می کنم که آقای روحانی در این مدت کارنامه پرباری داشتند و بهتر است روندی را که شروع کردند ادامه دهند تا نهالی که کاشته شده، رشد کند و میوه دهد.
حضور پرشور هنرمندان در صحنه انتخابات و تشویق مردم به رای دادن چه تاثیری بر سرنوشت انتخابات دارد؟
به نظرم همیشه هنرمندان در کنار مردم بوده و هستند. چون آنها همیشه تلاش می کنند به نفع مردم عمل کنند. خوشبختانه مردم این نکته را خوب می فهمند و درک می کنند. هنرمندان واقعی در پی منفعت مردم عمل می کنند. وقتی هنرمندی به سمت موضوعی کشیده می شود، مردم به او اعتماد می کنند. همین اعتماد دوطرفه باعث می شود که مردم و هنرمندان در کنار هم باشند و حرکت مثبتی را در جامعه به وجود بیاورند. دلیل اصلی آن، این است که ایران، کشور همه ماست. هویتمان برای ما اهمیت دارد. فرهنگ برای همه ما مهم است. آرامش در کشور مهم و ضروری است. پس برای به دست آوردن چنین فضایی لازم است ملت ایران حرکت پرشوری ایجاد کنند که هم به نفع ملت است و هم کشور. به نظرم زیباتر از این اتفاق، وجود ندارد. بنابراین در این شرایط حساس و سرنوشت ساز، هر نوع بی تفاوتی، حرکتی ضدمردمی تلقی می شود. هنرمندان نباید بی تفاوت باشند و بهتر است از مردم بخواهند در سرنوشت خودشان سهیم باشند و نگذارند وارد مسیری شویم که بعدها افسوسش را بخوریم. مهم این است که همگی دست در دست، ایران بهتر را بسازیم و این حاصل نمی شود جز با مشارکت فعال در انتخابات ریاست جمهوری.
واقعیت این است که شما همواره در فیلم هایتان به آسیب های اجتماعی توجه کرده اید، فکر می کنید آن کسانی که هنوز به نتیجه نرسیده اند، چه باید کنند؟
آن چیزی که اهمیت دارد، منفعت فردی نیست، بلکه صلاحیت کشور است. من در دولت گذشته فیلم ساختم، اما شرایط فعلی «من» مهم نیست، بلکه منفعت «جمع» اهمیت دارد. باید مصلحت ملت و کشور را در نظر گرفت. ما باید به کسی رای دهیم که کشور را به سمت تحریم و انزوای بین المللی سوق ندهد. آرامش کشور برایش مهم باشد. دست مفاسد اقتصادی را کوتاه کند. به نخبگان و کارشناسان میدان دهد. الان همه «من» ها باید «ما» بشود و به یک نقطه مشترک فکر کنیم که همان سرافرازی «ایران عزیز» است. حتما خوب می دانید که من عضو هیچ حزب یا گروه سیاسی ای نیستم. من مستقل هستم و قصد یارکشی های جناحی ندارم. من فقط واقعیات جامعه و تفاوت ها را می بینم. ما الان در برهه خاصی قرار داریم. اگر اشتباه انتخاب کنیم، دیگر فرصت جبران وجود ندارد… پس ناچاریم درست ترین مسیر را انتخاب کنیم. من به عنوان یک شهروند سعی می کنم نگاه کلان تری داشته باشم و دیگر فقط به خودم فکر نکنم؛ مثلا یکی از دستاوردهای کلیدی و بسیار مهم دولت آقای روحانی، توافق هسته ای است که اگر حاصل نمی شد معلوم نبود کشورمان در چه مسیری سقوط می کرد. اگر نبود، تحریم ها کمر ملت را می شکست. من شخصا تحمل ندارم سختی مردم عزیزم را ببینم. پس باید منطقی و عاقلانه رفتار کرد. باید احساسات را کنار گذاشت. باید جزئیات و ظرافت ها را دید. با این نگاه در کلیت، دستاورد دولت تدبیر و امید رضایت بخش است. پس بهتر است این حرکت تداوم پیدا کند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- واکنشهای سینماگران ایرانی به درگذشت «مادر سینمای آسیا»
- معرفی داوران دو بخش مستند و نماهنگ جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- بالاخره در روز هشتم جشنواره اتفاق افتاد؛ معرفی داوران چهل و دومین جشنواره فیلم فجر
- پوران درخشنده : امیدوارم مسئولان پروانه ساخت «هیس پسرها گریه نمیکنند» را هر چه زودتر بدهند
- انگار پوران درخشنده هم باید فیلم فسیل بسازد تا به او مجوز بدهند
- داوران بخش ملی و بینالملل جشنواره۳۵ فیلم کودک معرفی شدند
- داوران جشنواره فیلم ۱۰۰ معرفی شدند
- نمایش بیش از ۱۰ فیلم ایرانی در بنگلادش/ دو ایرانی در جشنواره داکا داوری میکنند
- از سوی معاون اول رئیس جمهور؛ اعضای شورای سینما منصوب شدند
- خوشامد به نسلی که سینما را می شناسد
- معرفی داوران پنجمین جشنواره بینالمللی فیلم پرواز
- عکسی قدیمی از سه فیلمساز زن ایرانی
- تبریک اینستاگرامی پوران درخشنده به مناسبت ماه مبارک رمضان
- پوران درخشنده و سینمایی که آگاهیدهنده است
- رخشان بنیاعتماد، سینماگر جهانی، زن ایرانی است
نظر شما
پربازدیدترین ها
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ ۶ فیلمنامه پروانه ساخت سینمایی گرفتند
- درباره یک خبر بی نهایت وحشتناک و غم انگیز
- یادداشتی بر فلسفه دوستی بر پایه «چشمانت را ببند»/ در جستوجوی دوست
- پس از جنجال حرفهای مدیر جشنواره کمرایمیج؛ استیو مک کوئین رفت/ کیت بلانشت ماند
- با احکامی جداگانه از سوی رائد فریدزاده؛ حسینی و شفیعی معاون شدند/ ایلبیگی به موسسه سینماشهر رفت
آخرین ها
- رونمایی از پوستر انیمیشن «شنگول و منگول» در آستانه اکران
- درباره «اتاق بغلی» اثر پدرو آلمودووار/ مرز باریک دوستی و مرگ زیر جهانی از زندگی و رنگ
- استادان و کارگاههای «سینماحقیقت۱۸» را بشناسید
- بر مبنای آمار سمفا؛ روند صعودی فروش سینماها در هفته گذشته نزولی شد
- محمد شکیبانیا رئیس سیزدهمین جشن مستقل سینمای مستند شد
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- با احکامی جداگانه از سوی رائد فریدزاده؛ حسینی و شفیعی معاون شدند/ ایلبیگی به موسسه سینماشهر رفت
- کارگردان «سه جلد»: اقتصاد سینمای ایران را چند سکانس رقص میگرداند
- نمایش دو مستند از ناصر تقوایی در موزه سینما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ کونان اوبراین، میزبان اسکار ۹۷ام خواهد بود
- «کارمند جماعت» رونمایی میشود
- یادداشتی بر فلسفه دوستی بر پایه «چشمانت را ببند»/ در جستوجوی دوست
- دنزل واشینگتن از دنیای بازیگری خداحافظی میکند
- تاد هینز رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم برلین شد
- پس از جنجال حرفهای مدیر جشنواره کمرایمیج؛ استیو مک کوئین رفت/ کیت بلانشت ماند
- ابوالفضل جلیلی مطرح کرد؛ حضور در کلاس بازیگری عامل موفقیت نیست
- نمایش بلندترین سکانس پلان سینمای مستند ایران در آمریکا
- کدام سینما واقعی تر است ؟
- پیدا شدن جسد یک بازیگر در خانهاش
- دیدار اصغر فرهادی با علاقهمندان فیلمهایش در استانبول
- فیلمی که اطلاعاتش مخفی نگه داشته شده؛ لوپیتا نیونگو به فیلم کریستوفر نولان پیوست
- «کتابخانه نیمهشب» روی صحنه میرود
- سه نمایش برای مستند «۹۹-۱۹» در یک هفته
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ ۶ فیلمنامه پروانه ساخت سینمایی گرفتند
- درباره فیلم جدید رابرت زمکیس/ «اینجا»؛ یک قرن را طی می کند، اما بدون حرکت دوربین
- سوینا منتشر میکند؛ نسخه ویژه نابینایان «مورد عجیب بنجامین باتن» با صدای مهدی پاکدل
- «پینگو» بعد از ۱۸ سال بازمیگردد
- جوایز اصلی فستیوال فیلم هانوی به «بی سر و صدا» رسید
- درباره یک خبر بی نهایت وحشتناک و غم انگیز
- نمایش وقتی الاغا عاشق میشوند / گزارش تصویری