سینماسینما، حسن حقیقی
کیفیت پایین سریال های ماه رمضان چند سال اخیر و نمایش یک سال در میان و تقریبا عادت شده دو اثر موفق عطاران یعنی خانه به دوش و متهم گریخت در ماههای رمضان سبب شده که نام و یاد عطاران و آثارش این سالها بیشتر از گذشته همچون چماقی باشد در مرحله اول بر سر مدیران و بعد از آن کارگردانان مختلف که چرا نمی توانند نمونه ای نه فقط مشابه که حتی نزدیک این دو اثر موفق عطاران تولید کنند و از آن مهمتر، چرایی نداشتن عزم و توان برگرداندن این کارگردان به عرصه سریال سازی است.
جوابهای مختلف هم به این پرسش در این سالها داده شده و گمانه زنی های متفاوت در باب چرایی آن صورت گرفته است. در دوره ای از وجود موانع بر سر راه سریال سازی عطاران حرف زده شد. بعد از آن وقتی فعالیت هایش بیشتر معطوف به حوزه سینما شد و شروع به کارگردانی اولین اثرش کرد صحبت از عدم بازگشت در آن مقطع شد و در مرحله بعد که آثار سینمایی با نقش آفرینی او یکی یکی رکوردهای فروش در سینمای ایران را جابجا کرد تقریبا بازگشتش امری محال تلقی شد. سالهای اخیر هم که مدیران از درهای باز تلویزیون به روی عطاران حرف میزنند و نقد و نظرهای متفاوت درباره بازگشتش صادر میشود او تقریبا بدون کوچکترین واکنشی مشغول بازیگری در آثار سینماییست به طوریکه حتی پس از دو پروژه متاخر و شاید دور از انتظار ردکارپت و دراکولا چند وقتی اصلا سراغ کارگردانی هم نرفت تا بالاخره شرایط کرونایی تولید کمدی های سینمایی را متوقف کرد و او به ساخت سریال برای شبکه نمایش خانگی رو آورد. انصافا پیش از شیوع این بیماری و شرایط سکون در تولیدات سینمایی، او در میان سیل پیشنهادهایی که تنها می توانست فقط چند تایی از آنها را قبول کند شاید اصلا فرصت فیمسازی نمی یافت و به نظر میرسید اولویتش بازیگری بود تا کارگردانی.
خب در چنین شرایطی که به هر بهانه ای وقتی صحبت از سریال سازی آنهم در شکل مناسبتی برای ماه رمضان در فضای رسانه ای و مجازی به سرعت میرود سمت آثار عطاران و البته سمت تحلیلهایی که به واقع دوره سریال سازی در ماه رمضان را به قبل و بعد از آثار او تقسیم می کنند یک سوال مهم پیش می آید. اینکه مایی که با شروع ماه رمضان و نمایش سریالها مدام چماق عطاران و آثارش را بر سر مدیران و عوامل مجموعه های جدید می کوبیم، در بازگشت عطاران به عرصه سریال سازی، در صورت مواجهه با اثری ضعیف آیا با فراموشی پیشینه موفقش او را به باد بدترین نقدها و نظرها نمی گیریم؟ مگر نه اینکه در زمان اولین نمایش بزنگاه چماق خانه به دوش و متهم گریخت را بر سرش کوبیدیم و سیل انتقادات سمتش روانه شد که اثری ضعیف ساخته یا بعدتر ناراضی از صرف هزینه برای تماشای خوابم میاد، رد کارپت و دراکولا او را شماتت نکردیم که اینها چیست تحویل ما داده است. تقریبا پانزده سالی از نمایش خانه به دوش و متهم گریخت میگذرد و مانند هر انسانی احتمالا عطاران نیز با گذر عمر، زاویه نگاهش به اطراف تغییر کرده است همانطور که آثار سینمایی اش کمتر نشانی از ساخته های تلویزیونیاش داشت. در چنین شرایطی و در صورت بازگشت ناموفق عطاران به عرصه سریال سازی، مدافعان اینروزها که فریاد عطاران، عطاران سر می دهند به مهاجمان آینده بدل نخواهند شد و بیرحمانه ترین حملات را به سویش رهسپار نخواهند کرد؟ به طور حتم چماق عطارانی را اینبار بر سرخود عطاران می کوبند و با فراموش کردن گذشته بانی همه ی آن لحظه های دلپذیر به بدترین شکل او را از بازگشت پشیمان و البته برای تخریبش به دنبال چماقهای تازه و جدید می گردند. در حالتی که تکلیف ما با عطاران به واسطه آخرین ساخته هایش تقریبا مشخص است استفاده از نام عطاران در نقد آثار جدید به نوعی خودفریبی و البته دم دستی ترین بهانه و مثال برای ابراز عصبانیت از وضعیت آثار نمایشی در شرایط نداشتن راهکار است. به عبارتی ناتوانی از ارائه و بیان برهان مستدل درباره چگونگی حل مشکل سریال سازی که البته بسیار ریشه دارتر و دور از تحلیل های ظاهری و بی نتیجه است. در حالیکه در شبکه های آنطرف آبی رقابت بر سر هر چه جذابتر شدن سریال ها نه با هزینه هنگفت برای طراحی صحنه و جلوه های ویژه که از طریق تولید فکر است، اینجا همچنان در انتظار بازگشت ناجیانی مثل عطاران، فتحی و افراد دیگر به تلویزیون هستیم. واقع بین باشیم، چرا که هنر امری حسی و درونی و تابع حال لحظه ی خلق، در هنرمند است نه مثل فرمول ریاضی که دو دو تایش همیشه چهار تا بشود. بنابراین تربیت هنرمند کار ساده ای نیست آنهم در چرخه معیوب هنری ایران که استعدادیاب نیست. چه بهتر که به جای تعصبات بی نتیجه و قیاس تخریب گونه آدمهای موفق و شکست خورده برای آرامش لحظه ای خود، علاج مشکل را در ارائه راهکارهای تازه برای برون رفت از این وضعیت و به امید شنیدن توسط گوش های شنوا ببینیم، چرا که مشکل در سیستمی است که نویسنده و کارگردان تازه ای تربیت نکرده و به او میدان نمی دهد و همچنان دلبسته پیدایش و ظهور استعدادهای ذاتی از جنس عطاران، مدیری، مجیدی، فرهادی و بسیاری دیگر است تا چرخ آثار نمایشی اش بچرخد.
نزدیکترین مثال از ساختارمندی و سیستم معیوب و غیرمعیوب می تواند بلایی باشد که تغییر مربی سر ایران آورد و تیم را در آستانه حذف از مرحله مقدماتی جام جهانی قرار داد و در کمال تاسف به جای کار روی پروژه پیشرفت همچنان درگیر مشکلات قرارداد با مربی قبلی است، حال اینکه ژاپن و کره جنوبی به علت سازمان یافتگی حتی در صورت تغییرات بنیادین هم دچار گرفتاریهای از جنس اما و اگرهای همیشگی ما نمی شوند که کارشان تنها با یک ناجی راه بیفتد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- آغاز اکران دو فیلم جدید/ رضا عطاران به سینما بازگشت
- زنگ تفریح یک فیلمساز چیرهدست/ نگاهی به فیلم «ویلای ساحلی»
- آیا رضا عطاران رکوردهای فروش ۱۴۰۲ را میشکند؟
- رکوردزنی در شبکه نمایش خانگی
- «ویلای ساحلی» از مهر اکران میشود
- «ویلای ساحلی» کیانوش عیاری چه زمانی اکران میشود؟
- آغاز چالشها برای «دفتر یادداشت» رضا عطاران
- اولین عکس و اطلاعات سریال «دفتر یادداشت» رونمایی شد
- فیلم کیانوش عیاری آماده نمایش شد/ رضا عطاران بر پرده سینما
- «خوابم میاد» به شبکه نمایش خانگی آمد
- مریم امیرجلالی: هنوز در اوجم
- تلویزیونی که مهرهسوزی میداند
- اکران سه فیلم تازه از ۷ اردیبهشت/ آیا تنور اکران گرم میشود؟
- حلیمه سعیدی بازیگر سریالهای رضا عطاران درگذشت
- /باز خوانی یک مصاحبه قدیمی با عطاران /روایت جالب رضا عطاران از حضور درجبهه
نظر شما
پربازدیدترین ها
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- محاکمه در خیابان/ نگاهی به تازهترین قسمت سریال «افعی تهران»
- نسخهی آزادیِ لانتیموس/ نگاهی به فیلم «بیچارگان»
- ۳ جایزه جشنواره مسکو به «آه سرد» رسید
آخرین ها
- پایان فیلمبرداری «خالد» در زیگورات
- معرفی آثار راه یافته به بخش فیلمنامه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- امیر جدیدی، منصور بهرامی میشود
- زیر پوست شهر/ نگاهی به سریال «افعی تهران»
- هیات داوران جشنواره فیلم کن معرفی شدند/ گلادستون، کورئیدا و بایونا در فهرست
- هفته دوم «مجنون آن لیلی» هم به سانس فوقالعاده رسید/ «فین جین» پرمخاطب ترین نمایش عمارت نوفللوشاتو شد
- حسام منظور به سراغ دراکولای برام استوکر میرود
- بزرگداشت بهرام شاه محمدلو برگزار میشود
- جایزه جشنواره هندی برای «انتقام تیرهروزان»
- بستههای مکالمه پرتخفیف همراه اول بهمناسبت روز ملی خلیجفارس
- به تو هم سخت میگذرد؟/ نگاهی به فیلم «منطقه تحت نظر»
- معرفی پروژه جدید کارگردان «باربی»؛ گرتا گرویگ «نارنیا» را میسازد
- معرفی داوران جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- اختتامیه دومین دوره جشنواره «عروسکخونه»/ پیشکسوتان و فعالان عرصه کودک به سمت احیای نمایشهای عروسکی میروند
- عسگرپور: از جانب مدیران کم تسلطِ سطحینگر، مورد حمله قرار میگیریم که شما از فروش فیلمها خوشحال نیستید/ از کجا به کجا رسیدیم!
- پخش سریال «حشاشین» در ایران ممنوع شد
- همراه اول حامی برگزاری ششمین رویداد ایران اکسپو
- حضور معاون وزیر حملونقل و زیرساخت ترکیه در غرفه همراه اول
- محاکمه در خیابان/ نگاهی به تازهترین قسمت سریال «افعی تهران»
- جایزه بزرگ جشنواره کازابلانکای مراکش به «برندهها» رسید
- ۲ انیمیشن ایرانی به جشنواره معتبر انسی راه یافتند
- «رُخ» بهترین مستند جشنواره فیلم مسکو شد
- «آوای ابرها» به جشنواره کاریبتونز کلمبیا راه یافت
- ۳ جایزه جشنواره مسکو به «آه سرد» رسید
- خانواده قاتل از «بیبدن» شکایت میکنند؟
- فوت کارگردان فرانسوی برنده نخل طلا و سزار/ لوران کانته درگذشت
- نسخهی آزادیِ لانتیموس/ نگاهی به فیلم «بیچارگان»
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور