تارخ می گوید: در بین بازیگران ما متاسفانه از بعضی از آنها دیدهام و شنیدهام که وقتی می خواهند فیلمنامه را به آنها بدهند تا پیش از کار بخوانند، میگویند فیلمنامه برای چه؟! پول چقدر میدهید؟! بعضی از تهیهکنندگان در این زمینه مقصر هستند.
به گزارش سینماسینما، اکبری نبوی، کارشناس مجری بخش سینمایی «چشم شب روشن»، چهارشنبه (۳۰ فروردین) میزبان امین تارخ، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و مدرس بازیگری بود.
تارخ در ابتدای بحث درباره دلایل علاقه شدید به بازیگری در بین مردم گفت: این ذات انسان است که میل به دیده شدن دارد و مربوط به قشر خاص و منطقه مشخصی نیست، بلکه در همه اشخاص وجود دارد. یکی از بهترین و کوتاهترین راهها برای رسیدن به این هدف نیز به غلط بازیگر شدن شناسایی میشود. اما چنین استنباطی درست نیست و این تفکر پسندیده نیست. چرا که بازیگری حرفه سختی است که گاه جانسوز و جانگذار میشود و زمانی که میل به اشتهار در انسان اغنا میشود، سختیها بیشتر خود را نشان میدهد. چرا که بازیگر ماندن از بازیگر شدن سختتر است.
چهره های کمتری در تاریخ بازیگری ماندگار می شوند
وی افزود: همچنین مناسبات مالی که پشت این حرفه است به غلط استنباط میشود. بازیگران بسیاری داریم که شایسته و خوب بودند، اما به خاطر اینکه این حرفه همیشه نو به نو و تازه به تازه میشود و چهرههای ماندگار کمتری در تاریخ بازیگری میمانند، حالا دیگر شناخته شده نیستند.
بیشتر اعضای انجمن بازیگران، مستمریبگیر و گوشهنشین هستند
تارخ با بیان اینکه عمر بازیگری علیالخصوص کوتاه است، یادآور شد: تعداد کمی از مجموعه بازیگران تا آخر عمرشان بازیگر میمانند. چرا که بسیاری از بازیگران بعد از مدتی درخشیدن روی صحنه، پیشنهادات کمتری دریافت میکنند و دچار بازنشستگی زودرس و گوشهنشین میشوند. ما در انجمن بازیگران بیش از ۵۰۰ عضو داریم، اما ۳۰۰، ۴۰۰ نفر آنها مستمریبگیر هستند و نمیشود گفت بازیگری شغل پردرآمد و از نظر مالی خاص است. در سینمای دنیا هم همینطور است و افرادی چون وودی آلن که تا این سن به کارشان ادامه بدهند و موفق باشند کم هستند.
استعداد بازیگری در عدم نصیب کسی نمیشود
این مدرس بازیگری با تأکید بر اینکه این هنر و حرفه هم مثل دیگر حرفه و هنرها نیازمند آموزش و تجربه است، ادامه داد: بازیگری در عدم نصیب کسی نمیشود. در آمریکا هم آموزش بازیگری به عنوان یک اصل مطرح است، چون آموزشگاهها و دانشگاه های بسیاری برای این مبحث وجود دارد.
بازیگر فیلمهای «مادر» و «دلشدگان» تصریح کرد: استانیسلاوسکی پایه گذار علم نوین بازیگری است و مقوله ای را به نام احساس و اکت و عمل شناسایی کرد و به معرض آموزش گذاشت. البته که بازیگری ابزارهای بسیار زیاد دیگری هم دارد اما همه چیز برای شکل دادن به یک شخصیت متکی به عمل است.
وی پس از پخش قسمتهایی از سریال «بوعلی سینا» در این باره گفت: زمان سریال ابن سینا، ۳۱ ساله بودم. اولین کار تلویزیونی من قبل از انقلاب و سریالی به نام «شهر من شیراز» بود. بعد هم چند تله تئاتر کار کردیم. بعد از انقلاب هم با سریال «سربداران» کارم را آغاز کردم.
تارخ با اشاره به مباحثی در حوزه بیان و بدن در بازیگری، بیان کرد: بدن در ایفای نقش بوعلی سینا نقش اساسی داشت، چون از ۱۸ تا ۵۸ سالگیِ او را در برمیگرفت. من برای ایفای نقش ۱۸ سالگی باید ریتم تند و سریعی میداشتم، اما در سن ۵۸ سالگی نقش یک پیرمرد خمیده که حرکات آهستهای دارد را بازی میکردم.
بازیگر باید مخاطب را وادار به شنیدن و تماشا کند
بازیگر سریال «معصومیت از دست رفته» با اشاره به گویش شاعرانه این سریال، افزود: بازیگر باید مخاطب را وادار به شنیدن و تماشا کردن کند. طبق آموزههای استانیسلاوسکی، به مرور زمان و با آموزش و تجربه بیشتر، دیگر نقش ملاک نیست، بلکه این بازیگر است که نقش را از فیلتر شخصیت خود عبور میدهد. برای همین است که نقشی چون هملت، توسط هر بازیگر به شیوهای متفاوت اجرا میشود.
بعد از فوق لیسانس بازیگری، تازه به کارگاه آموزشی میآیند!
این مدرس رشته بازیگری درباره وضعیت این حوزه اظهار کرد: به لحاظ کیفیت، به ندرت اتفاقاتی در عرصه بازیگری حرفه ای می افتد که می شود گفت تصادفی است و استعدادهای خاصی که نبوغ ویژه ای دارند می آیند و تبدیل به بازیگر حرفه ای می شوند. وضعیت آموزشی در دانشگاه ها بسیار نامناسب است و من در ۲۳ سالی که کارگاه آموزشی بازیگری دارد با افراد دارای لیسانس و فوق لیسانس این رشته روبرو میشدم که وقتی میگفتم چرا به اینجا آمدهای، میگفتند در دانشگاه مدرک گرفتیم و حالا آمده ایم بازیگری را بیاموزیم! متاسفانه دانشگاه منزلت لازم را ندارد.
تارخ تصریح کرد: از پشت میز و نیمکت بازیگر درنمی آید و از کار عملی و کارگاه و یوگا کار کردن و پشت سر گذاشتن عرصه ای که توانهای بالقوه فرد بالفعل دربیایند است که بازیگر شکل می گیرد. دانشگاه ها باید هرچه بیشتر به سمت کار کارگاهی بروند.
بعضی بازیگران می گویند فیلمنامه را بخوانم برای چه؟ پول چقدر می دهید!؟
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: در بین بازیگران ما متاسفانه بعضی و بعضی و بعضی از آنها دیده ام و شنیده ام که وقتی می خواهند فیلمنامه را به آنها بدهند تا پیش از کار بخوانند، می گویند فیلمنامه برای چه؟! پول چقدر می دهید؟! بعضی از تهیهکنندگان در این زمینه مقصر هستند. فردی را صرفا به مناسبت زیبایی به سرکار میآورند، در حالی که زیبایی ۵ دقیقه اول فیلم فراموش میشود و مخاطب منتظر استعداد بازیگری در فرد مورد نظر است.
صاحب خانه سینمایی هستیم که مثل کانون بازنشستگان است
تارخ در پایان سخنانش تصریح کرد: ما نیازمند کار فرهنگی و صنفی به صورت توامان هستیم. مثلا جلسات هفتگی یا ماهیانه ای وجود داشته باشد که در آنها درباره اخلاق حرفه ای صحبت شود تا به مرور کسی به خود اجازه ندهد چنین صحبتی کند. اما اکنون ما صاحب خانه سینمایی هستیم که مثل کانون بازنشستگان است و فعالیتهای فرهنگی آنچنانی در آن اتفاق نمی افتد، بنابراین نمی شود چنین توقعی داشت.
«چشم شب روشن» به تهیه کنندگی امیر قمیشی و با اجرای محمد صالح علا، شنبه تا چهارشنبه هر شب ساعت ۲۳ از شبکه چهار سیما روی آنتن می رود.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نقش امین تارخ در ارتقای بازیگری سینمای ایران/ موزه سینما نباید از حضور هنرمندان خالی باشد
- گنجینه امین تارخ و مازیار میری رونمایی میشود
- پخش سریالی جدید با بازی نیکول کیدمن
- همایون اسعدیان: نمیدانم چرا وزیر ارشاد دوست دارد هر هفته حرف بزند؟/مسئولین شبها مسابقه دارند که فردا چه بگوییم تا مردم بیشتر عصبانی شوند!
- «ترانه تارخ»؛ پرترهای از زندگی امین تارخ/ عسگرپور: وجوه آموزشی تارخ فراتر از مرزهای خودمان بود/ اسعدیان: امین تارخ را زود از دست دادیم
- ناگریز از زندگی زیر تنها سقف امن/ نگاهی به فیلم «اجارهنشینها»
- نگاهی تحلیلی به سینمای رسول ملاقلیپور در موزه سینما
- عرضه مستندی درباره محمد صالحعلا/ به امید بهبودی حال کارگردان اثر
- به یاد هنرمندان درگذشته/ چشمهایی که در سال ۱۴۰۱ بسته شد
- مراسم خاکسپاری امین تارخ / گزارش تصویری
- امین تارخ درگذشت
- «برف آخر»؛ فیلمی دوپاره
- عرضه آنلاین فیلم کوتاه «خط ممتد» با بازی الناز شاکردوست
- عذرخواهی رئیس صداوسیما از مخاطبان و رئیس جمهوری
- درگیری توئیتری بر سر یک برنامه علمی تلویزیون
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





