غلامرضا موسوی، تهیهکننده پیشکسوت سینما معتقد است اگر اصناف با دقت و کنترل بیشتری روی برخی مسائل نظارت کنند میتوان امیدوار بود که پولشویی اتفاق نیفتد.
اگر موافق باشید با این سوال شروع کنیم که پولهایی که با منشا نامشخص وارد سینما میشوند و به عنوان سرمایه در برخی فیلمهای سینمایی مورد استفاده قرار میگیرند با چه هدفی وارد سینما میشوند؟
چند سال پیش من متوجه شدم که کسانی به اسم سرمایهگذار سعی میکنند وارد سینما و بعدها شبکه نمایش خانگی شوند و از روشهایی که دارند مشخص است که نیت و قصد کار فرهنگی ندارند. اساسا به قد و قوارهشان این حرفها نمیآید. طبیعتا کارهایی را هم سرمایهگذاری میکنند برگشت ندارد. بنابراین اینکه قربت الی الله بخواهند کار کنند و خروجیهای فرهنگی داشته باشند بعید است، به همین جهت از همان ابتدا شاخکهای من به من ندا داد که به نظر میرسد اینها پولهای ناسالمی دارند و از طریق آوردن به سینما یا برخی سریالهای نمایش خانگی قصد به اصطلاح پولشویی دارند که آن را تطهیر کنند و بیرون ببرند. بعدها مشخص شد که این قصه متاسفانه درست است. نتایجی را که در برخی از فیلمها و سریالهای نمایش خانگی دیدیم نشان داد که این حضرات با همین نیت آمدند و در حقیقت سعی دارند با مطرح کردن خودشان، با عکس گرفتن با برخی از هنرمندان سینما و با انتشار آن عکسها و با چکهایی که به نام آن هنرمندان صادر میکنند پولی را که مشخص نیست از چه مراکزی و بابت چه چیزی به دست آوردند به نوعی تطهیر کنند.
بعد از اینکه این اتفاق افتاد به نظرتان چقدر باعث شد تا تعریف پول در سینما تغییر کند؟ به نظرتان به دلیل همین اتفاق بود که هزینههای تولید فیلمها و دستمزد بازیگران ناگهان خیلی بالاتر برود؟
طبیعتا این افراد چون اساسا کار فرهنگی و اقتصادی نمیکنند میتواند باعث این اتفاق هم شود. ضمن اینکه پولی را هم که به دست آوردهاند معمولا برایش زحمت معمول را نکشیدهاند، یعنی این پول با عرق جبین و کد یمین به دست نیامده است. طبیعی است برای اینکه بتوانند عکسهای ۶ در ۸ با هنرمندان بگیرند و بعد بتوانند با آن به اهدافی که درباره تکثیر کردن پولهایشان دارند دست پیدا کنند هیچ حساب و کتابی برای خرج کردن ندارند و برایشان هم اساسا این مسائل مهم نیست. اصلا این افراد نگاه اقتصادی ندارند، بنابراین یکی از مشکلاتی هم که ایجاد میکنند این است که مسائل اقتصادی ما را دچا رمشکل میکنند. دستمزدها را بالا و پایین میکنند، هزینه تولید فیلمها را افزایش میدهند و با مسائلی از این قبیل اقتصاد سینما را دچار تلاطم میکنند.
یعنی اقتصاد سینمای ما اینقدر متزلزل هست که با ورود چنین افزادی و اخلال آنها اینقدر دچار آشفتگی شود؟
وقتی یک فیلم در حال ساخته شدن است، بازیگری که دستمزدش ایکس هست، برای چند روز به جای دو ماهی که باید سر یک پروژه باشد به او سه برابر دستمزدش پول میدهند شما فکر میکنید مشکلی به وجود نمیآید؟ من عدد را به صورت فرضی میگویم و مثالی میزنم، فکر کنید دستمزد بازیگر برای بازی در یک فیلم ۱۰۰ میلیون تومان است، برای فیلمی که دو ماه به طول میانجامد. آدمهایی میآیند و به این بازیگر برای ۵ روز کا و نه دو ماه سه برابر یعنی مثلا ۳۰۰ میلیون تومان میدهند. به نظرتان پشت این قضیه چه اتفاقی میتواند باشد؟ ذهن من جز اینکه پولشویی میشود به مسئله دیگری نمیرسد. من فکر میکنم بازیگری هم که به جای دو ماه در عرض ۵ روز سه برابر دستمزد واقعیاش را میگیرد دچار مشکل ذهنی خواهد شد. آدمهای کمی هستند که بتوانند متوجه شوند پشت قضیه چیست و پولشان را بگیرند و در کار رفتار منطقی داشته باشند.
در مقابل این قضیه یکسری افراد هم هستند که برای بازی در فیلمها و مطرح شدن نامشان به عنوان بازیگر پول میدهند و سرمایه وارد کار میکنند. این قضیه به نظرتان چقدر آسیب زننده است؟
این قصه با پولشویی متفاوت است، بازیگران حرفهای نیازی به آوردن پول برای بازی ندارند. آن افرادی که شما میگویید در حقیقت افرادی هستند که سرمایه یک فیلم را به هر طریقی میپردازند، حتی شاید از پدر و مادر یا دوستشان بگیرند. این مسئله هم به گمان من اقدامی غیرقابل قبول است، اینکه کسی بخواهد با پول وارد عرصه بازیگری در سینما شود. این اقدام هم قابل قبول نیست اما با موضوع پولشویی هم قابل مقایسه نیست. پولشویی در سینما یا هر عرصه دیگری پولهای نامشخصی است که وارد کار میشوند. پولهایی که میتواند رانت باشد، سرقت باشد، قاچاق و کلاهبرداری یا اختلاس باشد و منشاء سالمی ندارد اما پولی که یک بازیگر به کار میاورد احتمال دارد منشا سالمی داشته باشد. منطقا درست نیست اما کار غیر قانونی هم نیست. پولشویی اما از آنجاییکه تطهیر پول است و منشاء آن نیز مشخص نیست طبیعتا سالم نیست چون طرف فقط خواسته داشتن این پول را به هر طریقی که شده توجیه کند. اگر در این بحث هم آقازادهای وارد شود و پول پدرش را وارد کند مثلا از تجارتخانه پدرش سرمایه بیاورد باز هم پولشویی حساب نمیشود، فقط میشود گفت که در اثر ناآگاهی و بیاطلاعی قیمتها و اقتصاد سینما را دچار مسئله و مشکل کرده است.
چندین سال است که بحث پولشویی در سینما و شبکه نمایش خانگی مطرح است و این مسئله دیگر بر کسی پوشیده نیست، به نظرتان هنوز جای امیدواری وجود دارد که بشود جلوی این قضیه را گرفت؟
قطعا میشود، به گمان من وقتی اصناف فعال باشند و در مقابل هر اتفاقی که میافتد باهوش عمل کنند، کمیتههای انضباطی منطق داشته باشند طبیعتا به نتیجه میرسند. البته وقتی بعضی از اصناف خودشان از دولت پول گرفتند و حالا دارند خرج میکنند نمیتوان خیلی رویشان حساب کرد. اما در نهایت نظارت اصناف، شورایعالی تهیهکنندگان و دیگر نهادهای مرتبط هستند که میتوانند به این دست مسائل پایان دهند. اما برخی اوقات آنها هم درگیر مسائل دیگری میشوند که این قضایا یادشان میرود.
منبع: خبرآنلاین
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- ملبورن، ادینبورو، کلگری و نیوزیلند؛ «کیک محبوب من» در چهار جشنواره بینالمللی
- صدور پروانه ساخت برای چهار فیلمنامه سینمایی
- غلامرضا موسوی: کرج را از زیر سایه تهران خارج کنید/ لزوم ارتقای زیرساختهای فرهنگی
- سیدغلامرضا موسوی: ثبت جشنواره جهانی فجر در فیاپف به نفع سینمای ایران است
- هشدار سینماگران نسبت به انحصار در نمایش خانگی و اینترنت
- اختصاصی/ کامبیز نوروزی: کسانی که نمیتوانند قدشان را بلند کنند، پای دیگران را کوتاه میکنند!
- همایون اسعدیان: پولشویی در سینمای ایران شوخی است
- ساداتیان: من اگر با وام فیلمبسازم، دستمزد میلیاردی به بازیگر نمیدهم
- دهنمکی: دستمزد بازیگران آنقدر بالا رفته که بدون پول کثیف نمیشود فیلم ساخت
- حضور دیکاپریو در دادگاه برای رسیدگی به پرونده اختلاس جنجالی
- معتمدآریا: کسی حق ندارد سینمای ایران را تسلیم پولهای کلان بیشناسنامه کند
- انتقاد مجید مظفری از نگاه صرفا اقتصادی به سینما
- انتقاد غلامرضا موسوی از انفعال اصناف سینمایی در برخورد با حوزه هنری
- بازیگرانی که از ۷۰۰ میلیون تا دو میلیارد دستمزد میگیرند
- گلایه یک تهیهکننده از دستمزد نامتعارف بازیگران در شبکه نمایش خانگی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «مثل یک بهمن»؛ روایت خنیاگری که صدای یک قوم اصیل شد
آخرین ها
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان
- سینما ایران در آتش سوخت
- ۲۶ هزار پاترهد دست دوستی دادند/ پیش به سوی فیلم-کنسرت «بازی تاج و تخت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- «سگ سیاه»؛ بازمانده در شهر مردگان
- پیوند نوستالژی و نقد اجتماعی در «سینما شهر قصه»
- سیویکمین دوره جوایز سینمایی لومیر فرانسه؛ نامزدی ۲ سینماگر ایرانی/ «بیگانه» نامزد ۶ جایزه شد





