کوتاه درباره “به وقت شام”
آخرین فیلم ابراهیم حاتمیکیا غیرایدئولوژیکترین فیلم اوست. یک فیلم حادثهای صرف، بیآنکه اساسا بخواهد خیلی وارد بحث ایدئولوژیک شود و روی انگیزههای قهرمانانش مکث کند. در فیلم، داعشیها را افرادی مضحک و کودن با پرداختی کاریکاتوری میبینیم و از انگیزههای محرک ایرانیها هم چندان مطلع نیستیم. در فیلم میشود داعشیها را برداشت و مثلا عراقیها را جایگزین کرد. میشود ایرانیها را برداشت و روسها را گذاشت.
در فیلم اشارههایی مختصر هم از رابطه دچار مشکل پدر و پسر میشنویم و میگذریم که معمولا در فیلمهای حاتمیکیا موتیفی تکرار شونده است. یکی دو متلک دل خنک کن هم میشنویم مثل اینکه پسر به پدر میگوید: شماها صداهای دور را از صداهای نزدیک بهتر میشنوید. یا آن یکی میگوید مگر توی مملکت خودمان کم مشکل داریم… گاهی هم در میانه ماجراها چیزهایی فراموش میشود مثلا هواپیماهای روس به صحنه میآیند و به یکباره غیب میشوند.
در نهایت حاتمیکیا خواسته یک فیلم کاملا هیجانانگیز روی آسمان بسازد و کمتر شعار بدهد و کمتر قصه بگوید، بیش از شخصیت پردازی، حوادث را خوب در بیاورد و جلوههای ویژه برایش اهمیت بیشتری از داستان داشته. او در راه رسیدن به این هدف موفق شده است. فیلم پرکششی ساخته که میشود راحت دید و لذت برد و داعش و ماجراهای سوریه را خیلی هم جدی نگرفت.
۳ ستاره از ۵
کوتاه درباره “اتاق تاریک”
یک فیلم که قرار است بار تربیتی داشته باشد و بناست هشداری باشد برای پدرومادرها و جامعه، با خامدستی و تساهل نسبت به ابزار بیانی سینما از دست رفته است.
اگر به عنوان فیلمنامه نویس نتوانی بحران داستانی توی ذهنت را به فیلم انتقال دهی و به زبان سینما ترجمه کنی، اگر به عنوان کارگردان نتوانی فیلم را از جایی که باید، شروع کنی و اگر ندانی فیلم را در چهل دقیقه اول چطور سرپا نگهداری، چطور و چه وقت مسالهات را طرح کنی و چطور پرداختش کنی و گسترشش بدهی و به مساله کاراکترها بدلش کنی که بعد به مساله مخاطب تبدیل شود، بازی را بدجوری باختهای.
“اتاق تاریک” تمام این مشکلات را با هم دارد. فیلم، جان ندارد، کسالت بار است و حتی نمیتواند مساله مهمی که درصدد طرح آن است -چه موضوع قضاوت و چه مساله کودکآزاری- درست “بیان” کند. متاسفانه آنقدر در این باره بی رمق عمل میکند که نه تنها اهمیت مساله منتقل نمیشود بلکه فیلم بهکلی از دست میرود و به سادگی فراموش میشود.
۱.۵ ستاره از ۵
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «ارتفاع پست»؛ پرواز اضطراب و امید بر فراز خاکِ ایران
- جایزهای فراتر از پناهی و فیلمش
- طبقه فرودست، اخلاق و مسالهی انتخاب
- «موسی کلیمالله»؛ دومین فیلم پرفروش اکران نوروزی
- یک یادداشت در هفت پرده
- «موسی کلیم الله» بیگ پروداکشن ناامیدکننده
- آنها که «علت مرگ: نامعلوم» را توقیف کردند باید پاسخگو باشند!
- چند کلمه دربارهی فساد و فحشا و ابتذال و «کیک محبوب من»
- به بهانه تغییر رییس سازمان سینمایی/ باید مدیران را پاسخگو کنیم
- جشنواره اسپانیایی به «دوربین فرانسوی» جایزه طلایی داد
- «شامیر» به سیبری میرود
- بررسی مشکلات فیلمنامهنویسی درگفتوگوی کیوان کثیریان با شادمهر راستین و مهران کاشانی/ سانسور مشکل اساسی سینمای ایران
- سینمای مستقل و آینده سینمای ایران بررسی شد؛ سینمای مستقل آزادی، سلطه ناپذیری، عشق و ارزش زن را بازتاب میدهد
- ضرورت توجه به سینما مستقل در ایران بررسی میشود
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- «مثل یک بهمن»؛ روایت خنیاگری که صدای یک قوم اصیل شد
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
آخرین ها
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان
- سینما ایران در آتش سوخت
- ۲۶ هزار پاترهد دست دوستی دادند/ پیش به سوی فیلم-کنسرت «بازی تاج و تخت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- «سگ سیاه»؛ بازمانده در شهر مردگان
- پیوند نوستالژی و نقد اجتماعی در «سینما شهر قصه»
- سیویکمین دوره جوایز سینمایی لومیر فرانسه؛ نامزدی ۲ سینماگر ایرانی/ «بیگانه» نامزد ۶ جایزه شد






