دوستان و همکاران رضا رستمی در پی درگذشت وی برایش نوشتند.
به گزارش سینماسینما، از زمانی که خبر فوت رضا رستمی خبرنگار عرصه فرهنگ وهنر منتشر شد، دوستان وهمکاران قدیمی او خواب به چشم خود ندیدند و خاطرات وی را در ذهن بارها مرور کردند. برای بلندبلند به یاد آوردن این خاطرات جایی بهتر از اینستاگرام نیست. دوستان رضا برایش اینگونه نوشتند:
اشکان خطیبی بازیگر : فوت رضا رستمى عزیز،خبرنگارحوزه ى فرهنگ و هنر رو به همه ى اهالى هنر و مطبوعات تسلیت مى گم.
مهدی نورعلیشاهی روزنامه نگار: سال هشتاد و یک بود.آبان ماه.پدرم فوت کرد.دنیا برایم به پایان رسیده بود.مگر مرگ تا دیروز مال همسایه نبود?امروز چرا سکوتش خانه ما را فرا گرفته؟ تقریبا یک ماهی روزنامه نرفتم.خانه نشستم و فکر می کردم.#رضا_رستمی به خانه امان آمد تا مرا به روزنامه ببرد.در بین راه برایم از این گفت که باور مرگ از خود مرگ سخت تر است.و امروز من مرگت را باور ندارم…روحت همیشه در آرامش باشد روزنامه نگار آدم حسابی مطبوعات ایران.نفرین ابدی به همه آنانی که در چهار ماه اخیر دلت را خون کردند تا تو نباشی.راستی امروز که دیگر نیستی آنانی که میخواستند نباشی تا خود بمانند نان خود را بیشتر چرب کنند…مرگ همیشه برای همسایه نیست.
نیلوفر عاکفیان روزنامه نگار وشاعر: بعضی آدمها برای رسیدن به خواستههایشان-فارغ از به حق یا ناحق- با موانع سرراهشان میجنگند.
حسن همایون: رضا رسمتی، عزیز. قلم زمین گذاشت. اندوهگینم، از رفتنش. روزنامه نگاری کار بلد و آرام. ای دریغا. تسلیت به الهه خسروی و جامعه خبری.
حبیب ایل بیگی فیلمساز : انا لله وانا الیه راجعون. جهان میخانه و ما می پرستیم / ولیکن با خیال باده مستیم
ساتیار امامی عکاس : دوست و همکار قدیمی من در روزنامه جام جم و خبر آنلاین آسمانی شد. رضا رستمی عزیز روحت شاد
محمدرسول صادقی روزنامه نگار: سپیده دم از تحمل تاریکی زاده می شود ؛ آدمی از مدارا با مرگ…حمدرضا رستمی ، دوست و همکار جوان ، خوب ، شریف و نازنین مان ، چهره در نقاب خاک کشید. روح اش شاد ، یادش گرامی باد.
زهرا عرب روزنامه نگار: چه سنگین می رسد آوار اندوه…رضا رستمی خبرنگار آرام و دوست داشتنی از میان ما پرکشید .
کیوان کثیریان منتقد و روزنامه نگار: مرگ در یک قدمی است رضا رستمی رفت. روحش شاد
علی رستگار روزنامه نگار: وقتی رضا رستمی از جام جم رفت، براش نوشتم حتی همین دو هفته همکاری هم برام لذتبخش بود و چیزای خوبی ازت یاد گرفتم. برام نوشت: قربانت علی جان لطف داری. حالا تازه با هم آشنا شدیم. کلی کار داریم با هم. بعد دو تا چشمک استیکری (لابد با همون دو تا چشم سیاهش) بهم زد. وقتی فهمیدم مبتلا به اون بیماری لعنتی شده، تماس گرفتم اما گوشیش خاموش بود و احتمالا بستری شده بود برای عمل جراحی. تو تلگرام با اسم سه تا از فیلمای کارگردان محبوبش، میکل آنجلو آنتونیونی بازی کردم و نوشتم: برایم مثل روز روشن است که این «شب» را تاب می آوری و این «ماجرا» داری. خب، طبق مناسبات این دنیایی، این پیامم هیچ وقت «سین» نشد، اما مطمئنم رضا الان دیگه پیامو دیده، «شب» رو تاب آورده و چون ازین دنیای پراز ننگ و نیرنگ رفته، «ماجرا» رو به سرانجامی خوش رسونده، داره «فریاد» سرزندگی سرمی ده و بخاطر یه زندگی شرافتمندانه هم به رستگاری رسیده. تسلیت به همسر محترمش، الهه خسروی یگانه و دختر دلبندش رها. آرزوی صبر براشون دارم.
مجید فروغی روزنامه نگار: بی خوابی بر سرم هوار شد و روزگار بر سرم آوار. منتظر و امیدوار به برخاستن و لبخندت بودم
رضا جلالی عکاس: مهر لعنتی…..رضا هم رفت….از شنیدن خبر مریضی اش تا این نیمه شب مرگبار یک هفته هم نشد….کلامی نیست در بیان نبودنش…..کاش این خبر راکسی تکذیب کند….کاش خبر مرگ ها همیشه تکذیب و تصحیح می شد.
اسد امرایی مترجم: مهر نامهربان بود امسال. محمدرضا رستمی دوست جوان روزنامه نگار ما را از ما گرفت. باورش سخت است بسیار سخت. تسلیت به الهه خسروی
زینب مرتضایی فرد روزنامه نگار: همون لبخند همیشگی ش ایستاده بود مقابلم. هی دور و دورتر میشد. انگار یه رشته نخ فقط اتصالش با این دنیا بود. رشته نخی که من می خواستم بکشمش و نذارم دورتر بشه. اون با لبخند دورتر میشد و من انگار لال بودم نمی تونستم حرف بزنم و صداش کنم. وحشت زده بیدار شدم. یه هفته گذشت گفتن رضا عمل شده و من هر شب گریه کردم. انگار می دونستم داره هی ازمون دور و دورتر میشه. حالا هم رفت، مثل یه پرنده سبکبال که حس می کنه وقت کوچ رسیده، خیلی ناگهانی رفت. هیچ وقت یادم نمیره دو هفته ای که با هم کار کردیم رو. چند روز گذشته بود که گفت زینب چقدر خوب تیتر می زنی خندیدم و گفتم دبیر قبلی نظرش کاملا برعکس بود. گفت نه تیترهات فکر داره. و قشنگه. امشب فهمیدم دیگه از هیچ تیتری خوشم نمیاد. فهمیدم جای خالی #رضا_رستمی هیچ وقت برام پر نخواهد شد.
مجید صالحی بازیگر: درگذشت آقاى رضا رستمى عزیز خبرنگار شریف سینماى ایران را به مردم مهربان و جامعه سینمایى تسلیت مى گویم، و خداوند به خانواده محترم و همکاران مطبوعاتى و رسانه اى ایشان صبر عنایت فرمایند. روحشان شاد یادشان تا ابد گرامى.
بهاره رهنما: شریف و نجیب و صبور، با وقار و متفاوت ، درست اندیش و بی قضاوت، حتی یکی از این لغتها رو بهراحتی نمیشه در وصف کسی به راحتی به کار برد، اما همکار روزنامه نگار و نویسنده ما رضا رستمی همه اینها رو داشت. امروز صبح که عکسشون رو دیدم تا همین الان هنوز شوکه ام ،از روزهای خبر انلاین جز گوش سپردن با جان و دل و لبخند خوبش چیزی به خاطرم نمیاد، عجیب روزگاری شده و من نمیفهمم این نسبت عکس رو اینکه این روزها چطور در حالی که انقدر مرگ به ما نزدیکتر شده هر روز از زندگی و انسانیت دور میشویم.
رضا رستمی مرد بزرگی بود و پاک و انسان ، روحش شا د و قرین رحمت الهی باد.
منبع: هنرآنلاین
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نمایش «۱۱/۱۱»؛ اخلاقِ فردی در برابر فاجعهی جمعی
- «دورهمیِ بانوی اوّل»؛ رنجنامهی خاموشی و شکیبایی!
- جایزهای فراتر از پناهی و فیلمش
- طبقه فرودست، اخلاق و مسالهی انتخاب
- بهاره رهنما با «دورهمی بانوی اول» در کهریزک
- رونمایی از پوستر نمایش «دورهمی بانوی اول»
- «دورهمی زنهای دیکتاتورها» در تالار حافظ
- یک یادداشت در هفت پرده
- آنها که «علت مرگ: نامعلوم» را توقیف کردند باید پاسخگو باشند!
- چند کلمه دربارهی فساد و فحشا و ابتذال و «کیک محبوب من»
- به بهانه تغییر رییس سازمان سینمایی/ باید مدیران را پاسخگو کنیم
- جشنواره اسپانیایی به «دوربین فرانسوی» جایزه طلایی داد
- «شامیر» به سیبری میرود
- بررسی مشکلات فیلمنامهنویسی درگفتوگوی کیوان کثیریان با شادمهر راستین و مهران کاشانی/ سانسور مشکل اساسی سینمای ایران
- سینمای مستقل و آینده سینمای ایران بررسی شد؛ سینمای مستقل آزادی، سلطه ناپذیری، عشق و ارزش زن را بازتاب میدهد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- «مثل یک بهمن»؛ روایت خنیاگری که صدای یک قوم اصیل شد
- داستان ۴۷۱۱ و فیلم «مادر» زنده یاد علی حاتمی
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- نگاهی به فیلم «بیسر و صدا»؛ ایده خلاقانه، مسیر اشتباه
- نقد «یک تصادف ساده» در وبسایت راجر ایبرت/ فیلمی تحت کنترل و هدایت کامل
آخرین ها
- سیویکمین دوره جوایز سینمایی لومیر فرانسه؛ نامزدی ۲ سینماگر ایرانی/ «بیگانه» نامزد ۶ جایزه شد
- فوت بازیگر شناختهشده نقشهای منفی در سینمای آمریکا
- «سوت پایان»؛ فیلمی با بار زنانگی و عاطفی قوی
- کامران فانی درگذشت
- داستان عدالتخواهی ساکنان جنگل شروود
- مسعود کیمیایی: حالم خوب است/۲۰ روز دیگر کار جدیدم را شروع می کنم
- در جستوجوی شکوه گذشته؛ ویم وندرس رئیس هیات داوران جشنواره برلین شد
- این بار نامی از فیلم پناهی نیست؛ منتقدان هالیوود ریپورتر ده فیلم برتر ۲۰۲۵ را انتخاب کردند
- تأملی درباره سینمایِ جُستوجوگرِ معاصر/ «یکپارچگی»: آینهای به سوی هزارتوی وجود
- «بالرین»؛ تجلی قدرت و شرارت در کالبدی زنانه
- بررسی توقیف و انتظار ۶ ساله اکران «قاتل و وحشی»
- بانیپال شومون و رویا جاویدنیا به «خاکستر خیال» پیوستند
- هیات داوران مسابقه ملی «سینماحقیقت» ۱۹ معرفی شدند
- «مثل یک بهمن»؛ روایت خنیاگری که صدای یک قوم اصیل شد
- به خاطر یک نقد طنزآمیز؛ شورایعالی تهیهکنندگان از محسن امیریوسفی شکایت کرد
- در حسرت آن سینمای شریف
- نگاهی به فیلم سینمایی «شاهنقش»؛ وقتی میز و قدرت، آلودگی میآورد…
- خانه سینما به رییس قوه قضاییه نامه نوشت؛ درخواست تشکیل کمیته حقیقتیاب در ماجرای بازداشت بازیگران
- در نشست خانه سینما مطرح شد؛ بازداشت هنرمندان، حذف پروانه ساخت و پویش آب
- نوزدهمین دوره جشنواره سینماحقیقت افتتاح شد
- «خرگوش سیاه، خرگوش سفید» بهترین فیلم جشنواره هاینان چین شد
- سه نمایش تازه در راه عمارت نوفللوشاتو
- مستند «در میان درختان انجیر»؛ داستان زنی که امتداد آزادگی بود
- بهترین فیلمهای ۲۰۲۵ از نگاه سایت راجر ایبرت؛ «نبردی پس از دیگری» در صدر، «یک تصادف ساده» در رده دوم
- در آمریکا تب اسکار بالا میرود
- نگاهی به فیلم سینمایی «بی سر و صدا»؛ چی شد که تو دیو شدی؟
- «زال و رودابه» به مصر میرود
- مصاحبه با نوآ بامباک درباره فیلم آخرش «جی کلی»؛ چگونه او دوباره عاشق سینما شد؟
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- تردید لئوناردو دیکاپریو درباره تصاحب هالیوود توسط هوش مصنوعی





