جهان عکاسی هرروز برایش مهمتر و پررنگتر میشود. تقریبا در تمام سفرهایش عکاسی میکند؛ بهویژه عکاسی طبیعت که تعبیرش از آن عکاسی «شیرین و انسانی» است و عقیده دارد چشمش را به جهانی که فراموشش کردهایم، دوباره باز میکند.به گزارش سینماسینما، نیکی کریمی، بازیگر، کارگردان و تهیهکننده سینمای ایران، سالهاست که در کنار فعالیتهای سینمایی، به عکاسی که معتقد است بخشی از وجودش شده، میپردازد. در سفرهای خارج از ایران به تمام نمایشگاههای مهم عکاسی جهان سر میزند و بسیاری از موزههای عکاسی را دیده، چراکه اعتقاد دارد هنرمند حوزه بصری باید تا میتواند ببیند و قوه بصریاش را تقویت کند تا خلقی تازه داشته باشد. راهنما و الهامبخش او در ابتدای مسیر عکاسی، آنطور که پیش از این گفته، عباس کیارستمی بوده؛ هنرمند محبوب فقیدی که بخش مهمی از درونمایه آثار نمایشگاه «گلمردگی»، از فقدان او تأثیر گرفته است. با نیکی کریمی، در آستانه گشایش سومین نمایشگاه عکسهایش – گلمردگی- درباره هنر عکاسی و دغدغههای ذهنیاش در این حوزه به گفتوگو نشستهایم.
از سال ٧۶ عکاسی را شروع کردهاید؛ یعنی ٢٠ سال تجربه عکاسی. کدامیک از تجربههای عکاسیتان برایتان لذتبخشتر بوده؟ بیشترین عکسهایی که گرفتهاید، با چه سوژههایی بودهاند؟
در این ٢٠ سال، به صورت مداوم عکاسی طبیعت کردهام. این نوع عکاسی بههمراه عباس کیارستمی، مستمر بوده است. از مناطق مختلف ایران عکاسی کردیم. حاصل آن عکاسیها، برگزاری نمایشگاهم در گالری گلستان در ایران و بعد از آن گالری کورتیارد در امارات بود. بعد از آن تصمیم گرفتم سبکهای دیگر عکاسی را تجربه کنم. عکسهایی با مضمون عشق در رم گرفتم. البته این عکسها را هنوز جایی به نمایش نگذاشتهام. یک هفته روی این عکسها کار کردم. عنوانشان «دستها» بود؛ محتوایی لطیف و انسانی دارند، اما همچنان به عکاسی در سفر ادامه دادم. عکاسی درباره طبیعت یا مضامینی که به آنها علاقه داشتهام. بوده است، ولی تقریبا سه سال است که روی عکسهای این نمایشگاه متمرکزم.
چه سبکی از عکاسی بیشتر برایتان جذاب است؟
کار هر هنرمندی بیانگر موضوعاتی است که به آنها علاقه دارد و نشاندهنده این است که از لحاظ ذهنی در چه موقعیتی است و چه دغدغههایی دارد. برای همین خیلی درگیر سبک نیستم.
تجربه برگزاری نمایشگاه عکاسی را قبل از این، هم در ایران و هم خارج از ایران داشتهاید. استقبال از این نمایشگاهها چطور بوده و چقدر به انگیزههایتان برای ادامه عکاسی کمک کرده؟
استقبال از نمایشگاهها خوب بوده. هم از گلستان و هم کورتیارد، استقبال خیلی خوبی شد.
با توجه به اینکه خودتان بهعنوان یک هنرمند این روزها درگیر برگزاری نمایشگاه هستید، برای برگزاری چنین نمایشگاههایی چه موانع و مشکلاتی بر سر راه هنرمندان وجود دارند؟ کسانی بودهاند که در این زمینه حامی شما باشند؟
خوشبختانه با این بخشی که میگویید هیچوقت روبهرو نبودهام؛ یعنی مشکلی نداشتهام. لااقل در زمینه عکاسی، من چنین چیزی را تجربه نکردهام، اما در زمینههای دیگر مثل ترجمه، مشکلات و موانعی وجود داشته؛ مثلا کتابی ترجمه کردهام که کلا سانسور شده یا در زمینه سینما هم با چنین مشکلاتی مواجه بودهام، ولی در زمینه عکاسی و برگزاری نمایشگاه نه.
چه هدفی از برگزاری نمایشگاه عکاسی «گلمردگی» دارید؟ این عکسها در چه سالهایی ثبت شدهاند و قرار است چه مفهومی را به مخاطب امروز منتقل کنند؟
در سالهای اخیر در این زمینه مشغول اتودزدن و کارکردن بودهام. این موضوع همزمان شد با فوت کیارستمی در سال گذشته که در روند این مجموعه بسیار تأثیرگذار بود و تأثیر آن را در این نمایشگاه میبینید. در واقع بههمریختگیهای جهانی و اتفاقات ناخوشایندی که این روزها شاهد آن هستیم، همچنین سرخوردگی ناشی از اتفاقاتی که برای نسل من افتاده، ایده برگزاری این نمایشگاه بود. اینها موضوعاتی بودند که دستبهدست هم دادند تا تصمیم بگیرم نمایشگاه گلمردگی را با رویکرد دغدغههای ذهنی این روزهایم برگزار کنم.
تجربه برگزاری نمایشگاه در خارج از ایران را هم دارید؛ چه تفاوتهایی با برگزاری نمایشگاه در ایران دارد؟
خوشبختانه گالریداران ما در ایران نیز حرفهای شدهاند و به اندازه گالریداران خارج از کشور، دقت و بینش پیدا کردهاند. برای همین، به نظرم تفاوت چندانی با برگزاری گالری خارج از ایران وجود ندارد.
برنامههای عکاسیتان در بلندمدت چیست؟ هدف خاصی را برای آینده عکاسی دنبال میکنید؟ پروژه بعدی چه زمانی کلید زده میشود؟
هیچوقت به صورت متمرکز روی برنامه عکاسیهایم فکر نکردهام تا برای آنها چیدمانی خاص در نظر بگیرم. عکسها را میگیرم و بعدا به این فکر میکنم که برایش چه نمایشگاهی میشود گذاشت. ولی در این برهه علاقه دارم وقت بیشتری برای عکاسی بگذارم.
نیکی کریمی جزء هنرمندان مولتیرول است؛ فعالیت همزمان در حیطه فیلمسازی، عکاسی، ترجمه، بازیگری و… . در ایران هنرمندانی به این شکل کم داریم و از طرف دیگر با وجودی که در همه دنیا این موضوع رایج است، معمولا هنرمندان مولتیرول ایرانی با نقدهایی مواجه میشوند. شما هم در معرض اینگونه نقدها بودهاید؟
به نظرم نقدکردن مشکلی ندارد؛ اما واقعیت این است که همه این حوزهها به هم وابسته هستند. فیلمسازی، نوشتن، عکاسی و… . من همیشه در زمان فعالیتهای سینمایی، کارهای خودم را نوشتهام و گاهی با نویسندههای دیگر بازنویسی کردهام. فکر میکنم نوشتن، فیلمسازی، عکاسی و ترجمه همه به هم وابستهاند. من هیچوقت نخواستم بازیگر صرف باشم. اینها علاقهمندیهای من هستند؛ کارهایی که در روز برایم لذتبخشاند و به من انگیزه میدهند. برای همین دنبالشان میکنم و در واقع بخشی از وجودم هستند.
بهعنوان یک زن مشهور ایرانی میتوانید در زمینه هنرهای تجسمی پیشرفتهای مهمی داشته باشید. آیا هدفتان در زمینه عکاسی ادامهدادن حرفهای است و بهطور مثال دوست دارید سبک جدیدی ایجاد کنید یا دِلی کار میکنید؟
دوست دارم آثارم دیده شوند و آنها را با مردم در میان بگذارم. برای همین هم نمایشگاه برگزار میکنم.
برای عکاسی از عکاسان مشهور هم الهام میگیرید یا اصولا هنرمند خاصی الهامبخشتان بوده است؟ عکسها و آثار کدامیک از هنرمندان را با توجه به علایق شخصیتان دنبال میکنید؟
یکی از فعالیتهایی که خیلی به آن علاقه دارم، رفتن به گالریهای عکس و نقاشی است. فکر میکنم همه کسانی که مشغول فعالیت در حوزه هنرهای بصری و ویژوآلآرت هستند، احتیاج به این دارند که دائم ببینند اطرافشان چه اتفاقی میافتد. چه در ایران و چه در خارج از ایران و در سفرهایی که میروم، سعی میکنم حتما به نمایشگاههای نقاشی و عکاسی سر بزنم و آثار را ببینم. یکی از عکاسانی که من به او علاقه دارم، نوری بیلگه جیلان است که خودش فیلم میسازد. بهطورکلی یکی از آرتیستهای مورد علاقه من است. البته قبل از او، همیشه شیفته عکسهای عباس کیارستمی بودهام. نوری بیلگه جیلان، همانطور که همیشه خودش گفته، به سینمای کیارستمی علاقه داشته و جالب اینکه نوع عکاسی او شبیه کیارستمی است. در واقع نوع عکاسی هر سه ما و خیلیهای دیگر که به این نوع عکاسی علاقهمندند، شبیه هم است. بیلگه جیلان البته خیلی نمایشگاه عکس برگزار نمیکند؛ شاید در ٢٠سالی که کار عکاسی کرده، سه بار بیشتر نمایشگاه نگذاشته باشد. به عقیده من برگزاری دائم نمایشگاه چندان مهم نیست؛ مهم این است که بینش و جهانبینیتان را هر چند وقت یک بار با مخاطبان و مردم به اشتراک بگذارید.
پس در نهایت، با وجودی که آثار هنرمندان مشهور دیگر را هم دنبال میکنید، مهمترین الهامبخشتان عباس کیارستمی بوده است.
همانطور که قبلا هم گفتهام، دید خودم در عکاسی را مدیون عباس کیارستمی هستم؛ چون سالها با هم کار کردهایم. تقریبا هفتهای یکبار به سمتی از ایران رفتهایم و عکاسی کردهایم. برای همین نکات زیادی از او درباره عکاسی یاد گرفتهام. در واقع عکاسی جدی را در کنار عباس کیارستمی تجربه کردهام؛ زاویهها، افقها، قابها و نورها را. گاهی سفری چهارساعته به شمال دهها ساعت طول میکشید. بیوقفه میایستادیم و عکس میگرفتیم، صبر میکردیم تا نور خوبی روی تپهماهوری دیده شود یا باد بر درختی بوزد. بعد از هر سفر، عکسها چاپ میشدند و به دقت دیده و بررسی و بحث میشدند و آنهایی را که بیشتر دوست داشتیم، کنار گذاشته میشدند و اینگونه عکاسی شد یکی از کارهای روزانه من در کنار خواندن کتاب و فیلمنامه و ترجمه. البته آن عکسها را هیچگاه به نمایش نگذاشتم.
منبع: شرق
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- «شیرین»، مثل عشق زنانه
- «طعم گیلاس» در سینماتک موزه هنرهای معاصر تهران
- «کلوزآپ» در سینماتک موزه هنرهای معاصر تهران
- کتاب «رازها و دروغها» منتشر شد/ ناگفتههایی درباره جشنواره کن
- بازخوانی یادداشت خواندنی کریم امامی در سال ۷۶ ، پس از دریافت جایزه نخل طلای کن توسط کیارستمی
- وداع با منتقد مشهور فرانسوی که دوستدار سینمای ایران بود/ تمجید فرمو از میشل سیمان
- ۶ مستند از ایران به جشنواره ایدفا دعوت شدند
- فیلمهای مهرجویی، کیارستمی و دیگران در استرالیا
- داغ و شرم؛ یاس و زخم/ درباره داریوش مهرجویی
- وقتی اسکورسیزی جذب کیارستمی شد
- منتقدان ایندیوایر انتخاب کردند؛ ۱۰۰ فیلم برتر دهه ۱۹۸۰/ «خانه دوست کجاست» کیارستمی هجدهم شد
- آفتاب اومد بالا رفیق چه آفتابی!/ نگاهی به فیلم «طعم گیلاس»
- موزه سینمای ایران منتشر کرد؛ دو متخصص صدای سینمای ایران از «عباس کیارستمی» گفتند
- آثار کیارستمی و کارلوس سائورا در برزیل نمایش داده میشود
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
آخرین ها
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد
- صدور پروانه ساخت غیرسینمایی برای ۴ فیلم کوتاه داستانی
- ادامه اجرای «سهخواهر» در تالار مولوی
- یک واقعگرای بیرحم؛ دل تورو درباره میازاکی چه نوشت؟/ سینماییهای فهرست تایم ۲۰۲۴
- راهیابی ۳ فیلم کانون به جشنواره بینالمللی کودکان لکنوی هند