از زمانی که برادران لومیر فیلم ورود قطار به ایستگاه را در سالن تاریک سینما روی پرده نشان دادند و تماشاگران از ترس اینکه زیر قطار له نشوند از سالن سینما فرار کردند، تا همین چند روز پیش که خبری مبنی بر هجوم مردم به سینما برای استخدام با توجه به پوستر فیلم «کارگر ساده نیازمندیم» آورده بودند بیش از یک قرن میگذرد. اما سینما کماکان میتواند معجزه کند و خیلیها دوست دارند که دروغ شیرین سینما را به راستی تلخ جامعه ترجیح بدهند و با رویای سینما زندگی کنند.
سینماسینما، علی نعیمی: هر چند روز گذشته مدیر سینما بهمن زنجان خبر هجوم کارگران بیکار به سینما برای استخدام را تکذیب کرد و آن را شیطنت رسانهای دانست اما میتوان به بهانه این اتفاق مروری گذرا داشت به اتفاقهای بامزه هنگام نمایش فیلمها در سینما و حواشیای که در زمان اکران توانست به فروش یک فیلم کمک کند.
سینما کارخانه رویاسازی است. تعبیر این رویاها گاه به صورت واقعی و گاه به صورت وارونه موجب میشود عاشقانه پرده نقرهای در دام اتفاقهای کاذب گرفتار شوند. حتمن از همان ابتدا شنیده و خواندهاید که بعد از نمایش سری فیلمهای سوپرمن و بتمن چند کودک از اقصینقاط دنیا به قصد یک پرواز دلچسب به بالای پشت بام خانه رفتند و هیچگاه نتوانستند به آرزوی خود برسند. سینمای ایران نیز از این حواشی دور نیست و به فراخور نمایش آثار داستانها و اتفاقهای جالبی حول آن رخ داده است. این اتفاقها گاه از سوی مخاطبین به وجود میآمده یا از طرف صاحبان آثار به نحوی شکل میگرفته است.
در میانه دهه هشتاد و در زمانی که سینمای ایران درگیر قاچاق محصولات فرهنگی خود بود و تمامی آثار سینمایی پیش از آنکه رنگ پرده را ببینند در بساط دستفروشان به فروش میرفتند، فیلم سینمایی «نقاب» ساخته کاظم راستگفتار در سینماها اکران شد. سینمای ایران به دلیل هجوم قاچاق به بدنه نحیف خود دیگر جانی در بدن نداشت و با هر اشارهای میتوانست به احتضار برود. سازندگان فیلم سینمایی «نقاب» در یکی از اکرانهای خود در اریکه ایرانیان با لباس مشکی و پوستری با روبانهای سیاه حاضر شدند و مخاطبان را به صرف خرما و حلوا دعوت کردند. این حرکت نمادین را از این جهت انجام دادند که تنها پس از گذشت پنج روز از آغاز نمایش فیلم، نسخه قاچاق آن با قیمت هزار تومان به فروش میرفت و به طور کامل امکان بهرهمندی اقتصادی حاصل از فروش بلیت از فیلم گرفته شده بود. سازندگان فیلم «نقاب» با شعار مجلس ختم برای سینمای ایران این حرکت را انجام دادند.
در سالهای ابتدایی دهه هشتاد مهدی کرمپور با ساخت دومین اثر سینمایی خود یعنی فیلم سینمایی «چه کسی امیر را کشت؟» که از چهرههای مطرحی همچون خسرو شکیبایی، آتیلا پسیانی، مهناز افشار، الناز شاکردوست، علی مصفا، امین حیایی و محمدرضا شریفینیا بهره میبرد به نمایش درآمد. پیشبینیها برای فروش فیلم در زمان اکران خود این بود که میتواند مخاطبین زیادی را جلب خود کند. اما در حقیقت نه تنها این اتفاق نیفتاد که در چند سانس فیلم مردم به اعتراض به فرم فیلم که بازیگران رو به دوربین صحبت میکنند اعتراض کرده و از صاحب سینما خواستار عودت دادن پول بلیت شده بودند. این اعتراضها حتی به جایی رسید که در یکی از سینماهای تهران درگیری ایجاد شد و شیشههای سینما شکسته شد.
«شوکران» ساخته تحسینبرانگیز بهروز افخمی شاید جزو نخستین آثار سینمایی باشد که در زمان اکران خود موجب شد قشر مشخصی از جامعه با شکایت و اعتراض خود روند اکران فیلم را دچار اختلالاتی کنند. سال ۷۷ در فیلم شوکران( بهروز افخمی) بازی هدیه تهرانی در نقش پرستار کار را به جایی رساند که پرستاران در اقدامی بی سابقه، جلوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تحصن کردند و چند شب را در میدان بهارستان به صبح رساندند. پوشش تلویزیونی و روزنامه ای این قضیه، آتش التهاب را تندتر کرد. هرچند که این آخرین اعتراض پرستاران نبود ولی در آن ماجرا نهایتا با ریش سفیدی و برگزاری یک جلسه مشترک در حوزه هنری، قضیه فیصله پیدا کرد. شوکران نشان داد که اعتراض و شکایت رسانه ای، فروش هر فیلمی را تکان می دهد.
وقتی فیلم موج مرده که بسیاری به آن دل بسته بودند امکان نمایش در جشنواره را نیافت، ابراهیم حاتمی کیا تصمیم گرفت در جلسه مطبوعاتی درباره فیلمش و مسائل حاشیهای آن به صحبت بنشیند. ساعتی که قرار بود فیلم حاتمی کیا را بر پرده تماشا کنیم خود او را روی سن میبینیم که میخواهد در دل کند. جلسه که بسیار تلخ از آب در میآید. در این جلسه رجبی معمار (رییس هیات مدیره روایت فتح) به دفاع از عملکرد روایت فتح میکند. حاتمی کیا در حرکتی جالب و غیرمنتظره کیسهای از نگاتیوهای فیلم که سانسور شده بود و از فیلم قیچی شده بود را روی میز مطبوعاتی میریزد و خبرنگاران از این اتفاق حیرت زده میشوند.
حاتمیکیا در همین نشست خبری میگوید: آنها به من گفتند که قسمتهایی از فیلم احتیاج به سانسور دارد و ما حدود ۱۰ قسمت را کم کردیم اما باز هم گفتند که باید حذف شود که البته هیچ کدام از این قسمتها نه چیزی را به داستان اضافه میکرد و نه کم میکرد،فقط با قطع و وصل شدن میان فیلم چشم بیننده را آزار میداد.بالاخره ۱۰ مورد به ۱۸ مورد حذف صحنه رسید.من باز هم قبول کردم و ۱۴۰ دقیقه تبدیل شد به ۱۱۰ دقیقه! با ان همه آنها دیشب به من گفتند که باید اسم روایت فتح هم از تیراژ حذف شود.وبلا خره دیشب ساعت ۱۲ شب به من اطلاع دادند باز که باید فیلم را دوباره ببینند و اظهار نظر کنند.به هر حال انگار که باید این مراسم له کردن ما اجرا میشد.
تجربه های متعددی در سینما و تلویزیون در مورد اعتراض نیروی انتظامی وجود دارد. یکی از این اعتراضات مربوط به فیلم آژانس شیشه ای ساخته حاتمی کیا بود. تا جایی که از این فیلم شکایت شد اما یک ماه بعد این شکایت پس گرفته شد و حتی فرمانده وقت نیروی انتظامی از فیلم تقدیر کرد. بعد از این ماجراها نیروی انتظامی با تشکیل موسسه هنری جداگانه ای هم خودش وارد عرصه فیلمسازی شد و به این ترتیب، در برهه های مختلف، جلوی برخی شکایت ها و اعتراض ها را از سرمنشأ آن گرفت. نیروی انتظامی در این فیلم مدعی بود : «مامور دست و پا چلفتی نیروی انتظامی در همان آغاز فیلم، هم تفنگش را به راحتی از دست می داد و هم به شکل بدی روی زمین می خورد.»
سینما و تلویزیون از این دست اتفاقات در خود کم ندیده است. از گریههای بلند معتادان بهبود یافته هنگام تماشای فیلم «ابد و یک روز» تا سوزاندن کارت نظام صنفی کارگردان «گشت ۲» در اعتراض به قاچاق فیلمش و حتی خودکشی کودک خردسال پس از تماشای سریال «پنج کیلومتر تا بهشت» که همگی جزو حواشی تلخ و شیرین سینما است این باور را درون ما تقویت میکند که همانقدر که سینما میتواند ما را با واقعیت روبرو کند گاهی نیز میتواند رویاهای شیرینی را پیش روی ما بگذارد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نسخه ویژه نابینایان «شوکران» با صدای آزیتا حاجیان منتشر میشود
- بهروز افخمی: در ۲۸ سالگی «کوچک جنگلی» را بدون هیچ ترسی ساختم/ شورجه و شمقدری از شاگردهای من بودند
- برشهای کوتاه/ سکانسهایی از «آژانس شیشهای»
- افزایش ۵ برابری هزینه فیلمسازی/ راستگفتار: یک اشتباه منجر به شکست میشود
- غیرت شیشهای: خوانشی بینامتنی از فیلم «لاتاری»
- نویسنده کتاب «آژانس شیشهای»: اسطورههای سینما عناصر مقدس و غیرقابل نفوذی نیستند
- دهنمکی: حاتمیکیا گفت دیگر فیلم نساز
- روایت حاتمیکیا از دیدن فیلم صحنه دار در سینما قبل از انقلاب + عکس
- بررسی پرفروشهای دفاع مقدس/ سود سینمای ایران از نمایش حماسه ۸ساله
- تکذیب هجوم متقاضیان کار به یک سینما
- نگاهی به کارگر ساده نیازمندیم/ خوش ریتم ولی کم عمق
- آخرین آمار فروش فیلمهای بر پرده/ اکسیدان خوب میفروشد
- فروش فیلم ها در هفته ای که گذشت/ یک فیلم تازه روی پرده سینماها رفت
- مجید انتظامی در بیمارستان بستری شد
- تخلف سینما آزادی در کمیته تخلفات شورای صنفی بررسی می شود
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- برگزاری دوازدهمین کارگاه بینالمللی تئوری اطلاعات و مخابرات با حمایت همراه اول
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- جشنواره «هاتداکس» در ایستگاه پایانی؟/ گرفتاریهای تهدید کننده
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- نظارت سازمان سینمایی به نمایش آثار سینمایی خارجی در پلتفرمها
- پل استر درگذشت
- رامین حسینپور بهترین آهنگساز فستیوال لسآنجلس شد
- رقابت ویژه چند فیلم و تعطیلی یک روزه سینما
- «پر» در جشنواره ورونژ روسیه نمایش داده میشود
- مسعود اسکویی درگذشت
- برگزیدگان جشنواره فیلم پکن معرفی شدند/ تجلیل از چن کایگه با حضور ییمو
- «سیم خاردار» در کازابلانکا
- راهیابی مستند «دوربین فرانسوی» به جشنواره ارمنستانی
- نمایشگاه نقاشی «درخت جان» در گالری کاما
- رضا شیخی فیلمبردار سینمای ایران درگذشت
- پایان فیلمبرداری «خالد» در زیگورات
- معرفی آثار راه یافته به بخش فیلمنامه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- امیر جدیدی، منصور بهرامی میشود
- زیر پوست شهر/ نگاهی به سریال «افعی تهران»
- هیات داوران جشنواره فیلم کن معرفی شدند/ گلادستون، کورئیدا و بایونا در فهرست
- هفته دوم «مجنون آن لیلی» هم به سانس فوقالعاده رسید/ «فین جین» پرمخاطب ترین نمایش عمارت نوفللوشاتو شد
- حسام منظور به سراغ دراکولای برام استوکر میرود
- بزرگداشت بهرام شاه محمدلو برگزار میشود
- ده جایزه جشنواره هندی برای «انتقام تیرهروزان» ایرانی/آمریکایی
- بستههای مکالمه پرتخفیف همراه اول بهمناسبت روز ملی خلیجفارس
- به تو هم سخت میگذرد؟/ نگاهی به فیلم «منطقه تحت نظر»
- معرفی پروژه جدید کارگردان «باربی»؛ گرتا گرویگ «نارنیا» را میسازد
- معرفی داوران جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- اختتامیه دومین دوره جشنواره «عروسکخونه»/ پیشکسوتان و فعالان عرصه کودک به سمت احیای نمایشهای عروسکی میروند
- عسگرپور: از جانب مدیران کم تسلطِ سطحینگر، مورد حمله قرار میگیریم که شما از فروش فیلمها خوشحال نیستید/ از کجا به کجا رسیدیم!