سینماسینما، محمد حقیقت
همزمان با ۸ مارس، روز جهانی حقوق زنان، فیلمهایی بر پرده سینماهای پاریس آمدند
هر هفته تعداد بیشماری فیلم بر پرده سینماهای پاریس و شهرستانها میآید، اما در ماه مارس، و به ویژه به مناسبت ۸ مارس (شنبه ۱۸ اسفند) تعداد فیلم هایی که یا توسط فیلمسازان زن و یا درباره سوژه های مربوط به آنان ساخته شده، بیشتر به پرده آمده و جلب توجه کرده است. در این میان باید به فیلمی از مصر به نام «دختران نیل» اشاره کرد. این فیلم مستند که ساختاری داستان گونه هم دارد، در طی چهار سال یک گروه دختران هنرمند را در دهکده ای در ۳۰۰ کیلومتری جنوب مصر دنبال می کند، کارگردانانش ندا زیباد و ایام ال امیر هستند. آنچه مورد توجه کارگردانان بوده، انرژی فوق العاده، برای واقعیت بخشیدن به رویاهای آنان است. این دختران گروه تاتری خیابانی ترکیبی از رقصنده، آوازخوان و بازیگر تشکیل داده اند و علیرغم مشکلات که از سوی برخی مردها بر سر راه آنان است در تلاش به رسیدن ایده ال های خود هستند و آن برپا کردن نمایش و آواز خوانی است. در صحنه هایی شاهد تمرین های خیابانی آنها هستیم که رفته رفته کارشان رنگ و فرمی سیاسی-شاعرانه هم به خود می گیرد.
تجارب این دختران نوجوان که بیشتر به شکل مستند کار شده، بازتابی از واقعیات روزمره در بخشی از مصر امروز را به تماشا می گذارد. یکی از آنان در برابر انبوه پسران دهکده که سد راه آنان می شوند و ممانعت هایی ایجاد می کنند، سوال می کند: «آیا اجازه داده می شود که با عشق، تن به ازدواج دهیم؟» بنا به گفته خانم و آقای کارگردان این فیلم، بسیاری از صحنه ها فی البداهه ساخته شده و از پیش، دیالوگ هایی به این دختران نوجوان داده نشده است. این دختران نیل، سرکشانی هستند که گاه سر به بیابان، دشت ها و دریا می گذارند و گروهی خود را به آب و آتش می زنند. در قفس نمی گنجند، در جستجوی نفس کشیدن به فضای آزاد، پرواز می کنند. قدرتی که توسط تصاویر تنیده شده، روی بیننده تاثیر می گذارد و با مبارزه ای که دختران آغاز کرده اند، بیننده را همراه می کند. این سوژه همه جا بهویژه در کشورهای در حال توسعه می تواند اتفاق بیفتد.
گروه شش نفره دختران نیل، بدون اینکه بخواهند به شکل گل درشت سخنان خود را به زبان بیاورند، می خواهند جامعه را تغیر دهند، یا حداقل دیگران را متوجه شرایط زنان هم نسل خود کنند.آنها می خواهند آرتیست های بزرگی بشوند «آرزو داشتن یا نداشتن؟» مسله این است. «رسیدن یا درجا زدن؟» ذهن این دختران را در گیر کرده و از سویی این ها سوالاتی است که بیننده این اثر با خود مطرح می کند. آنچه که مهم است اینکه آنان نمی خواهند درجا بزنند. این ها دختران نیل همچون آب در حرکتاند.
این فیلم در بخش هفته منتقدین جشنواره کن ۲۰۲۵ بسیار مورد توجه قرار گرفته بود و جایزه چشم طلایی را بدست آورد. فیلم در هنگام نمایش در فرانسه روز اول توانسته ۳۴۳۷ نفر تماشاگر داشته باشد و با توجه به اینکه اولین فیلم بلند این کارگردانان است ، موفقیت برای آنان به حساب میآید.
جدا از این فیلم، در همین ماه مارس از ایران، از ۱۲ مارس و در رابطه با روز جهانی زن فیلم «آفتاب می شود» ساخته آیت نجفی به پرده می آید و در ادامه، «لولیتاخوانی در تهران» از ۲۶ مارس نمایش عمومی خود را آغاز می کند و «در کشور برادران» ساخته رها امیرفضلی و علیرضا قاسمی، از دوم آوریل نمایش خود را آغاز می کند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- نامزدهای جوایز آکادمی فیلم اروپا معرفی شدند/ «یک تصادف ساده» در میان نامزدها
- نگاهی به فیلم متفاوت همایون غنیزاده؛ رازها و دروغها
- توصیه کارگردان فرانسوی ایرانی تبار؛ قصههای شاهنامه را فیلم کنید
- ستایش دلپذیر یک کارگردان آمریکایی از «موج نو»ی فرانسه
- دنیای پرتلاش برخی از کارگردانان/ بن هنیه فیلم جدیدش را کلید زد
- «منفعت آدام»؛ رای دادگاه برای بچه چهار ساله
- گمانهزنی درباره هفت فیلم معرفیشده به بخش اسکار بینالمللی
- نامهای عاشقانه به شهر تهران؛ جایزه اصلی بخش روزهای ونیز به فیلم ایرانی رسید
- ستارهباران منتقدان برای «صدای هند رجب»
- «بیگانه» بهترین فیلم روز هفتم جشنواره ونیز
- غافلگیری در جشنواره ونیز با فیلمی از عربستان سعودی
- «آلفا»؛ استحاله انسان مریض به سنگ!
- کدام فیلم ایرانی برای معرفی به اسکار ۲۰۲۶ شانس بیشتری دارد؟
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶





