سینماسینما، محمد حقیقت- جشنواره کن: هفتادوششمین دوره جشنواره کن از نیمه گذشت. جدول امتیازدهی منتقدین فرانسوی از ۱۵ نشریه و امتیازات داده شده به فیلمها، نشان از تفاوت اساسی در دیدگاههای این منتقدان دارد.
در جدول ارزشگذاری (تصویر زیر) تا به امروز دوشنبه ۲۲ ماه مه، بیشترین امتیاز به فیلم فرانسوی «واشکافی یک سقوط» ساخته ژوستین تریه، داده شده؛ این فیلم ۵ نشان نخل طلا که بالاترین امتیاز است را بدست آورده است. در ضمن همین فیلم در ارزشگذاری منتقدین بینالمللی در مجله اسکرین، نیز با بدست آوردن ۳,۱ درصد آرا بالاترین امیتاز را تا به امروز بدست آورده است. در همین نشریه کمترین امتیاز با ۱,۳ آرا، به فیلم امریکایی «مگس های سیاه» ساخته ژان استفن سو ویر ، با بازی شان پن تعلق گرفته است. این فیلم به شیوه فیلمهای درجه دوم تلویزیونی امریکایی ساخته شده است.
در این دوره از جشنواره، فیلمهای برخی از کارگردانان نامدار انتظار مخاطبان را برآورده نکرد. یکی از این فیلمها، فیلم ترکی «درباره علف های خشک» ساخته نوری بیلگه جیلان است. اگرچه مخاطبان در این فیلم شاهد پلانهای بسیار زیبا هستند اما زمان آن، حدود یک ساعت اضافه است!
در چند روز باقی مانده عاشقان سینما منتظر دیدن فیلمهای اکی کوریسماکی، کن لوچ، نانی مورتی، وس اندرسون، مارکو بلوکیو، و بویژه ویم وندرس هستند. احتمالا غافلگیریهای بسیار می تواند در راه باشد. هنوز شرط بندی بر سر اینکه کدام فیلم واقعا شایستگی بردن نخل طلا را دارد شروع نشده است.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- نامزدهای جوایز آکادمی فیلم اروپا معرفی شدند/ «یک تصادف ساده» در میان نامزدها
- نگاهی به فیلم متفاوت همایون غنیزاده؛ رازها و دروغها
- توصیه کارگردان فرانسوی ایرانی تبار؛ قصههای شاهنامه را فیلم کنید
- ستایش دلپذیر یک کارگردان آمریکایی از «موج نو»ی فرانسه
- دنیای پرتلاش برخی از کارگردانان/ بن هنیه فیلم جدیدش را کلید زد
- «منفعت آدام»؛ رای دادگاه برای بچه چهار ساله
- گمانهزنی درباره هفت فیلم معرفیشده به بخش اسکار بینالمللی
- نامهای عاشقانه به شهر تهران؛ جایزه اصلی بخش روزهای ونیز به فیلم ایرانی رسید
- ستارهباران منتقدان برای «صدای هند رجب»
- «بیگانه» بهترین فیلم روز هفتم جشنواره ونیز
- غافلگیری در جشنواره ونیز با فیلمی از عربستان سعودی
- «آلفا»؛ استحاله انسان مریض به سنگ!
- کدام فیلم ایرانی برای معرفی به اسکار ۲۰۲۶ شانس بیشتری دارد؟
- جشنوارههای سینمایی و کشف استعدادها
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





