مهرزاد دانش – قاعدتا نباید انتظار زیادی از فیلمی داشت که هم فیلمنامهاش به دلیل تحمیلهای ممیزی از ساختار اولیهاش فاصله گرفته و هم در اواخر فیلمبرداریاش در کشوری دیگر، اختلافات پیشآمده بین تهیهکنندهها، روی برخی شیوههای اجرایی کار تاثیر گذاشته است. در کلیت قضیه، «هفت و پنج دقیقه» ایده خوبی دارد و با مبنا قرار دادن ارتباط واقعیت موقعیت یک داستاننویس با موقعیت داستانی دو نفر از کاراکترهای قصهاش، تم دوگانه مشخصی (امید/نومیدی) را پرورش میدهد.
موضوع ارتباط یک نویسنده با ایدههای ذهنی و فضاهای داستانی اثرش، البته مسبوق به سابقه هم در سینمای ایران است («بلندیهای صفر» حسینعلی لیالستانی) و هم بهویژه در سینمای جهان («عجیبتر از داستان» مارک فورستر و فیلم مطرح امسال، «حیات وحش» تام فورد). منتها در این فیلم، فضا، قالبی اپیزودیک یافته است، بیآنکه مرزبندی محسوس و متداولی بین اپیزودهایش برقرار باشد. ماجرا عبارت از داستان سه زن است که در مواجهه با ناملایمات (بیماری، تعرض و خیانت) دچار افسردگی و اضطراب میشوند و میل به خودکشی درشان قوت پیدا میکند. عسگرپور تلاش کرده است تا با خلق فضاهای مشترک بین این سه نفر، مانند فضای نابسامان خانوادگی، تبار خارجیشان، مشکلات شغلی، ارتباطی که با فرزندان خود دارند، تمایلات عقیم عاطفیشان نسبت به کسی دیگر، فضای سرد پیرامونی و… موقعیت همبسته آدمهای اصلی فیلمش را از حد یک تم کلی فراتر ببرد و پررنگتر سازد. حتی در برخی فضاسازیها، مانند تاکید زیاد بر لوکیشنهای پلکانی، هر سه زن را بارها در پویشهای عمودی بالا به پایین و برعکس مشاهده میکنیم که نوسان موقعیتیشان را بیشتر متبلور میکند. در عین حال، مواجهههای مختلفی که بین آدمهای هر یک از اپیزودها شکل میگیرد (مانند رانندگی زن آلبانیایی در همان زیرگذری که اوباش دارند دختر عرب را آزار میدهند، یا حضور پسر آنت در بین همان اوباش)، نشان از تلاشی مضاعف برای پیونددهی بین موقعیتهای تماتیک و دراماتیک هر یک از سه داستانک دارد.
اما فیلم نمیتواند از این حد فراتر برود. روایت داستان و شیوههای ارتباطدهیاش، قالبی مکانیکی دارد و در روح متن و بافت آن، نمیتواند نفوذ کند. زن اصلی ماجرا، آنت، راوی اصلی و در عین حال نامرئی روایت دو زن دیگر داستان است، اما ارتباط وثیقی بین فضای ادراکی او با آن دو نفر به چشم نمیخورد. المانهایی مثل اسب، نقاشی، سوپرمارکت و…، که از شاخصههای زندگی دو نفر دیگر هستند، معادل مشخصی در فضای موقعیتی و شخصیتی آنت ندارند، درحالیکه یک نویسنده از خودآگاه و ناخودآگاههای مختلفی از زندگی خودش در فضای ترسیمشده آدمهای داستانش تزریق میکند. به عبارت دیگر، خیلی فرقی نمیکند آنت نویسنده داستان دو زن دیگر باشد، یا مثلا دختر عرب نویسنده ماجرای آنت و دختر آلبانیایی باشد. این فقدان ارتباط وثیق، بر برخی گسستگیها بیشتر دامن میزند تا پیوستگیها. از سوی دیگر، عناصری که برای رنگآمیزی فضای زندگی و شخصیتی افراد اصلی داستان به کار گرفته شده است، ناکافی مینماید و حتی برخی نیز عقیمتر از آن هستند که بتوانند خلأهای موجود را پر کنند. مثلا دختر عرب غیر از بحث فروشگاه، خانواده و پلیس هیچ اهرم قابل توجه و قابل اتکایی برای تثبیت شخصیتپردازیاش ندارد و ماجرایش، بهرغم تکاندهندگی تماتیک موضوع تجاوز، تختتر از آن مینماید که بتواند روایت و موقعیت عمیقی را به خود اختصاص دهد. دختری هم که شوهرش غیبش زده است، اگرچه بهخاطر زیرسطح معماییای که دارد، فضای پیچیدهتر و قابل تاملتری نسبت به دختر عرب پرورش میدهد، اما آن هم چنان انگیزهبخش به نظر نمیآید که افقی همچون خودکشی دختر را بعد از ماجراهای مربوط به افشای خیانت شوهر و سوءظنهای پلیس و راز مدفونشدهاش زیر خاک و برگ جنگل، منطقی جلوه دهد. در این میان اوضاع و احوال دراماتیک خود زن نویسنده بهتر است و دستکم تصمیم به خودکشیاش بعد از وقوف به بیماری کشندهاش، قابل درک به نظر میرسد. ولی نکاتی مانند نوع رابطه او با مادر، معشوق، راننده و پرستار منزل نتوانستهاند بار شخصیتی مضاعف و تکمیلکنندهای را بر این شخصیت بیفزایند و بدتر، به کش آمدن ماجرا و حتی ابهامها و تناقضهای بیشتر منجر شدهاند.
با همه اینها، «هفت و پنج دقیقه» با توجه به اینکه در شرایط دشواری تولید شده است و به نوعی اولین تجربه سینمای ایران در ساخت فیلم در کشوری اروپایی محسوب میشود، شسته رفتگیهای خودش را دارد و دستکم، همین که حداقل استانداردها را میتوان در آن مشاهده کرد، قابل تامل است.
منبع: هنر و تجربه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «بودن یا نبودن» و تبدیل خشونت به امید/ عیاری نمونهای از عیار شرافت در سینمای ایران است
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- هنری کسینجر و دانشمند فیلم دکتر استرنج لاو
- «سیاوش در آتش»؛ روایتی از ارتباط موسیقی با جامعه با محوریت زندگی استاد شجریان
- آیا جنایت و قتل، متأثر از فیلم و سینما است؟/یادداشتی از مهرزاد دانش
- تحقق آرزوی چندساله فعالان انیمیشن در هنرو تجربه
- در نقد «آگوست اوسیج کانتی» مطرح شد؛ فیلمی آمریکایی که با فرمول «درباره الی» غافلگیر میکند
- فرصتها و تهدیدها / یادداشت مهرزاد دانش درباره برنامه مهمونی
- درباره جنجالهای اخیر پرونده حقوقی فیلم قهرمان/یادداشتی از مهرزاد دانش
- واکنش توییتری مهرزاد دانش به ترکیب هیئت داوران جشنواره /کوچه مردها
- رضا میرکریمی: «خیلی دور، خیلی نزدیک» تجربه درک حیرانی و بیوزنی نسبت به جهانی بیانتهاست
- ماندگار در تاریخ/ برای موفقیت فیلم «قهرمان» در کن
- مهرزاد دانش : زخم کاری را دوست ندارم ولی این روال پخش ، تمسخر بیننده های سریال است
- جعفر صانعی مقدم: گسترش فعالیتها در سینمای «هنر و تجربه» بستگی به تامین نیازهای مالی دارد
- همان همیشگی/ نگاهی به فیلم «آنا»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- حضورهای بین المللی فیلم کوتاه تامینا
- گلدن گلوب اعلام کرد؛ وایولا دیویس جایزه سیسیل بی دمیل ۲۰۲۵ را میگیرد
- درباره «قهوه پدری»؛ قهوه بیمزه پدری
- «کارون – اهواز» در راه مصر
- اختتامیه جشنواره «دیدار» ۱۷ دی برگزار خواهد شد
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «مجمع کاردینالها»؛ موفقیت غیرمنتظره در گیشه و جذب مخاطبان مسنتر
- مدیر شبکه نسیم توضیح داد؛ مهران مدیری، جنابخان، فرزاد حسنی و چند برنامه دیگر
- تاکید بر سمزدایی از سینما و جشنواره فجر/ علیرضا شجاع نوری: ادغام جشنوارهی ملی و جهانی فجر سیاسیکاری بود
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ جادوی «شرور»؛ داستانی از دوستی، تفاوتها و مبارزه با تبعیض
- برای پخش در سال ۲۰۲۵؛ پسر شاهرخ خان برای نتفلیکس سریال میسازد
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «گلادیاتور ۲»؛ بازگشتی باشکوه به کُلُسیوم و سنت حماسههای سینمایی
- اعلام نامزدهای چهلمین دوره جوایز انجمن بینالمللی مستند/ محصول مشترک ایران و انگلیس در شاخه بهترین مستند کوتاه
- اصغر افضلی و انیمیشن «رابینهود» در تازهترین قسمت «صداهای ابریشمی»
- جایزه جشنواره آمریکایی به پگاه آهنگرانی رسید
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ از فرصت ثبت نام فیلمها تا داوری عوامل بخش نگاه نو
- نمایش بچه / گزارش تصویری
- اهمیت «باغ کیانوش» در سینمای کمدی زدهی این روزها
- برای بازی در فیلم «ماریا»؛ نخل صحرای پالم اسپرینگز به آنجلینا جولی اهدا میشود
- اکران فیلم علی زرنگار از اواخر آذر؛ «علت مرگ: نامعلوم» رفع توقیف شد
- مانور آمادگی همراه اول برای رویارویی با بحران؛ تمرینی برای پایداری ارتباطات
- بررسی هزینه و درآمد تولیدات ۳ سال اخیر؛ حساب کتاب فارابی جور است؟
- در اولین روزهای اکران بینالمللی؛ «گلادیاتور۲»، ۸۷ میلیون دلار فروخت
- اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
- نامزدی ۲ جایزه آمریکایی برای «دوربین فرانسوی»
- «شهر خاموش» بهترین فیلم جشنواره نوستالژیا شد
- فروغ قجابگلی بهترین بازیگر جشنواره ریچموند شد
- «تگزاس ۳»؛ کمدی از نفس افتاده یا موفقیت تکراری؟
- روایتی از سه نمایشنامه از محمد مساوات روی صحنه میرود
- «کارون – اهواز» در مراکش