سینماسینما، مرتضی رنجبران
رونمایی از روز صفر به عنوان اثری با مضمونی جاسوسی معمایی نوید روزهای خوبی را برای سینمای ایران می دهد.
سینمای ایران سال هاست با قهرمان و قهرمان پروری بیگانه شده و هرآنچه دیده می شود اغلب آثاری است که رنگ و لعاب پرده برداری از اتفاقات اجتماعی دارند و در همهمه آثار بی جان اینروزهای سینمای ایران، روز صفر با تلاشی قابل تقدیر برای معرفی یک قهرمان است و دمی دیگر به پیکر سینمای ایران می دهد.
در نگاه نخست موضوع مطرح شده در فیلم روز صفر برای مخاطب به خودی خود جذاب است. روایت یک تروریست که مردم ایران بخوبی او را می شناسند اما بوده آثار بسیاری که مضمون به ساختار فیلم غلبه کرده و اثر الکن مانده است.
نمونه چنین آثاری در ساخت فیلم از شخصیت های شهید بسیار زیاد است و سوژه های ناب بسیاری قربانی ساختار ضعیف شده که از جمله این آثار می توان به ساخت فیلم برای شهید کاوه و برونسی و… اشاره کرد.
روز صفر اما به سراغ مضمونی امنیتی می رود. امیر جدیدی به عنوان یک مامور امنیتی بازی قابل قبولی در اثر دارد و آمادگی جسمانی وی به ایفای نقش کمک کرده است.
سعید ملکان در این فیلم تلاش کرده شخصیت قهرمان را گنگ و مبهم جلوه دهد که این مهم بر جذابیت های او می افزاید.
بزرگترین مشکل فیلم ملکان شاید عدم تساوی پرداخت به کاراکتر ریگی است و این مهم مانع از شکل گیری ضد قهرمان در روز صفر می شود.
هوشمندی و زیرکی ریگی در این فیلم تا حدی تصویر شده اما تمرکز بیش از حد فیلمساز به قهرمان موجب شده ضد قهرمان به چشم نیاید.
جلوه های رایانه ای فیلم از دیگر مشکلات اثر است چراکه در بسیاری از بخش ها بخصوص در بخش هوایی دارای ضعف های جدی است.
فیلمساز با توجه به نگاه های غیرمنصفانه که در اغلب فیلم هایی با موضوعات اینچنینی به منطقه سیستان و بلوچستان وجود دارد تلاش کرده در این ورطه نیفتد و روایت در پاکستان رقم می خورد. همچنین گنجاندن یک نیروی بلوچ در مقابله با گروه های تروریستی و اشاره به قربانی شدن مردم سیستان و بلوچستان به دست تروریست ها، هوشمندی فیلمساز در احترام و تکریم و نمایاندن مظلومیت مردم سیستان و بلوچستان است.
شجاعت سعید ملکان قابل تقدیر است که در نخستین اثرش سراغ سوژه ای ملتهب رفته است. سوژه ای که سالها به دلیل ساخت انبوه آثار هالیوودی از سوی فیلمسازان مورد توجه قرار نمیگیرد چراکه همواره ترس از این مهم وجود دارد که اثر مقبول مخاطب نیفتد و کار به سرانجام مورد نظر نرسد.
به هرحال فیلم روز صفر از بهترین های جشنواره امسال است. درجایی که سینمای ایران اسیر آثار آپارتمانی و اجتماعی و گاه اجتماعی نماست فیلم روز صفر اتفاقی تازه محسوب می شود و حتی امیر جدیدی به عنوان قهرمان این اثر را می توان در قالب مضامین جاسوسی دیگر در سینما ماندگار کرد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نتفلیکس دستور ساخت اولین سریال رابرت دنیرو را داد
- تقابل تجارت و واقعیت/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
- ۱۰ میلیارد تومان در ۱۰ روز؛ سهم سه فیلم تازه اکران شده در گیشه سینماها
- نگاهی به فیلم «روز صفر» ساخته سعید ملکان
- «روز صفر»؛ مرز باریک صعود و سقوط
- آمار فروش فیلمهای اکران نوروزی/ یک شروع کمرمق
- «دینامیت» اکران میشود
- صدور مجوز نمایش برای ۲ فیلم/ «بندر بند» منیژه حکمت پروانه نمایش گرفت
- یا در اوج یا سوار بر موج/ بررسی حواشی نقدهای “روز صفر”
- قانون هست، اما نیست/ نگاهی به جایگاه قانون در فیلمهای جشنواره سیوهشتم فجر
- مروری بر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر/ تنوع در ژانر؛ ضعف در فیلمنامه
- اسلوب غلط از درک واقعیت عاجز است/ درباره داوری فیلم
- نمایه/ جشنواره و حاشیه و دامها!
- نگاهی به بهترین های جشنواره/ پیروزی جوانها بر پیشکسوتها!
- من از «از دست دادن» میآیم وطنم/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





