سینماسینما، زهرا مشتاق
جلوی گریه تان را نگیرید و راحت باشید. شما بدون اطلاع قبلی، در یک افتخار سهیم هستید. و چون از همان اول شاهد سختی های تعدادی دختر ورزشکار بوده اید، همذات پنداری عمیقی در شما ایجاد می شود. به محدودیت های زنان فکر کنید. حالا فکر کنید این زنان چند دختر جوان ورزشکار باشند و تازه یک چیز اضافه تر، هاکی روی یخ. ورزشی تقریبا ناشناخته و غریبه در ایران که بیشتر جنبه ای مردانه دارد.
خلاصه قرار است یک فیلم خاص ببینید. یک فیلم مستند داستانگو که بلد است قصه اش را درست تعریف کند و حسابی مخاطب را با خودش درگیر کند. چرا؟ چون فیلم صرفا یک رویداد ورزشی را روایت نمی کند. بلکه پر از موقعیت های انسانی، اخلاقی و احساسی است. یک چالش زنانه تمام عیار که به دلیل شدت خلوصی که دارد، مردان را هم با خود همراه می کند. مربی که چون پدر نداشته، از کودکی و به تنهایی با مادرش زندگی کرده و برای همین با جهان زنان ایاق و مانوس است. این جریان قوی پزشک گروه را هم همراه می کند و تاثیرگذارتر، جدیت مربی فرانسوی تیم است که به پیشنهاد کاری یک تیم آسیایی جواب منفی می دهد و می گوید تا وقتی تیم ایران هست، مربی هیچ تیم آسیایی دیگر نخواهد شد و با لهجه قشنگی می گوید دمت گرم. او به دختران تیم می گوید شما زیادی خوبید. جنگجو باشید. بجنگید تا پیروز شوید.
ویژگی دیگر فیلم چگونگی دخیل کردن خانواده دختران ورزشکار با فرآیند رسیدن به پیروزی است. عناصر انسانی که حضورشان و شکل نشست و برخاست آنها می تواند، دخترها را زیر و رو کند. حالشان را خوب کند یا حتا انگیزه یا اعتماد به نفس آنها را بگیرد. در فیلم یکی از دختران ورزشکار، والدینش از ناحیه پا معلول هستند. و همین تمام مدت آنها را نگران می کند که مبادا دخترشان آسیب ببیند و یا این ورزش فرصت عاشق شدن یا زندگی مشترک را از او بگیرد. در مقابل دو زوج دیگر هستند که مردهای بسیار همراهی دارند. همان اندازه که خود ورزش می کنند، به زنان خود در ورزش حرفه ای سهم می دهند و آنها را مورد پشتیبانی خود قرار می دهند. روزهای برگزاری مسابقه و در نهایت برد تیم دختران و دریافت مدال قهرمانی از نفس گیرترین و جذاب ترین سکانس هایی است که تماشاگر را به شدت درگیر می کند. فیلم در غیر مستقیم ترین شکل ممکن این سوال را می پرسد که اگر به جای این چند دختر و این ورزش، ورزشکاران مرد و رشته هایی دیگر بود، برای پیدا کردن پول و حمایت های دیگر، آنها هم همین اندازه سختی می کشیدند؟! شاید واقعا اینجا «جایی برای فرشته ها نیست».
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- هیات داوران مسابقه ملی «سینماحقیقت» ۱۹ معرفی شدند
- یادداشتی بر نمایش «رابین هود»؛ بشارت پیروزی
- نرگس آبیار خدای زدن به دل ماجراست
- «تابستانی که برف آمد» در سینما اندیشه بررسی میشود
- «تابستانی که برف آمد»؛ قصهای خانوادگی و عاشقانه با نشانههای هنری
- یادداشتی بر «صبحانه با زرافهها»/ باز تعریف دگرگونهی یک داستان اجتماعی محض
- «مفیستوفلس»؛ روایت ترسناک فاشیست تکثیرشده
- نمایش «هم این، هم آن»؛ در مسیر تعامل، همدلی و تفاهم متقابل
- «پیرپسر»؛ دیکتاتورهایی با مغزهای کوچک زنگزده
- دوازده روز جنگ
- «بیصدا حلزون»؛ تلخی میان تصمیم و تسلیم
- یادداشتی برای «ژولیت و شاه»؛ قصهای آمیخته از تخیل و واقعیت
- یادداشتی برای فیلم «رها»/ جامعه ناکارآمد و پدرهای بیخاصیت
- حتی نام ایران او را به گریه میانداخت/ داور زنده زنده دق کرد
- به بهانه برنامه «جعبه سیاه»؛ کفن و آگهی فوت لیاقت چه کسانی است؟
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم





