سینماسینما، یاسمن خلیلیفرد
«جنین جن زده» عنوان نمایشی است که در عمارت نمایشی «نوفل لوشاتو» روی صحنه رفت.
با خواندن داستان یک خطی این نمایش و تأکید بر این که ژانر این اثر وحشت است با توقع بالایی برای تماشایش رفتم اما آن چه روی کاغذ درباره ی موضوع و داستان این کار می خوانید با آن چه در اجرا می بینید تا حدودی متفاوت است.
ابتدا به محاسن کار اشاره می کنم چرا که «جنین …» بخش های مثبت زیادی داشت که می توان به آن ها پرداخت. موسیقی از بخش های بسیار جذاب کار بود. استفاده ی درست و بجا از موسیقی و همخوانی تم آن با فضای نمایش و هماهنگی فراز و فرودهای آن با درگیری ها و تعلیق های داستان قطعاً از نکات مثبت و قابل اعتنای نمایش به شمار می رود. همچنین نباید فراموش کرد که تنها یک نوازنده چند ساز را به صدا درمی آورد و این توانایی بسیار ستودنیست.
کار همچنین بازی های خوبی دارد. بازیگران قادرند وقایع درونی و حس های کاراکترها را به درستی به مخاطب منتقل سازند؛ انتخاب جنس کشمکش ها و نوع رابطه ی زوج نیز از بخش هایی ست که علاوه بر افزودن چاشنی طنز به اثر از منظر روانشناسانه هم قابل تأمل است. اما آن چه مشکل من با این نمایش است، عدم پایبندی آن به اسلوب های ژانری اش است. تلفیق ژانرهای وحشت و کمدی می تواند نتیجه ی جذابی به بار آورد حال آن که «جنین جن زده» نه به سمت و سوی ترسناک شدن پیش می رود و نه کمدیِ آن آن قدرها بامزه از آب درآمده که مخاطب را بخنداند، بنابراین کار به هر کدامِ این ژانرها تنها ناخنکی می زند و بیشتر تمرکزش بر شوخی های رفتاری و کلامی و بعضاً بداهه ی بازیگران بنا شده که کمکی به پیشبرد داستان و تبدیل موقعیت ها به داستان نمی کنند و بنابراین داستان مدام درجا می زند و لحظه ی غافلگیرکننده ای که در انتظارش هستیم هرگز فرا نمی رسد.
بسیاری از آثار ژانر وحشت – چه در سینما و چه در تئاتر- دغدغه هایی درگیرکننده دارند و می توانند مخاطب را شگفت زده سازند اما این اتفاق در رابطه با «جنین جن زده» نمی افتد و حتی بخش های ترسناکش نمی توانند نقشی در غافلگیری مخاطب داشته باشند. تعلیق هیچ گاه به آستانه ی اوج نمی رسد و گره گشایی کار آن قدرها که باید مدبرانه شکل نمی گیرد؛ درواقع گره گشایی همزمان با زایمان ساختگی زن اتفاق می افتد که علاوه بر عدم منطق روایی بسیار ناگهانی رخ می دهد و به نظر می رسد بستر کافی برای درک و دریافتش گسترده نمی شود.
«جنین جن زده» از آن دسته متن هایی دارد که مشخصاً مصالح کاملی را برای روایت پردازی مناسب در اختیار نداشته و از طرفی هم از تمام گنجایش ظرف خود به منظور پرداخت بهتر به جزییات و خرده پیرنگ هایش استفاده نمی کند. بنابراین هرقدر هم که بازی ها مطبوع و دلنشین باشند و موسیقی کارش را به درستی انجام دهد و حتی طراحی صحنه و لباس نیز قابل قبول باشند به جهت خالی بودن متن و حفره های متعدد آن اجرا، آن قدر که باید به چشم نمی آید و مخاطب مدام به دنبال نقطه عطفی در متن نمایش می گردد تا بتواند نقاط درام را در ذهن خود به درستی بچیند و به درک بهتری از نمایش دست یابد. اما لحظه ی مهم و خاصی که در انتظارش هستیم هرگز اتفاق نمی افتد و همین، تماشاگر را تاحدودی ناامید می کند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
آخرین ها
- شکایت آموزش و پرورش از «افعی تهران»
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- دعوت گروه «فقر پشت پردهها» برای اعتصاب/ حقوق و بیمه کارکنان، چالش مدیران جشنواره کن
- در «تحریک کنندگان»؛ مت دیمون و کارگردان «بورن» در یک کمدی دزدی همراه شدند
- مدیرکل هنرهای نمایشی استعفا داد
- راهیابی «آمرغ» به جشنواره آسیای جنوبی مونترال
- حضور مرکز گسترش با ۲۲ کتاب در نمایشگاه کتاب تهران
- «دیوان تئاترال» روی صحنه میرود/ آغاز اجرای نمایش «مرگ با طعم نسکافه» با حضور مسعود کیمیایی
- صعود مقاومت ناپذیر و حیرت انگیز آقای کارگردان/ نگاهی به فیلم «چهارشنبه سوری» به مناسبت سالروز تولد اصغر فرهادی
- «بیژن و منیژه» میلیاردی شد
- بزرگداشت کیانوش عیاری و افتتاح گنجینه این فیلمساز در موزه سینما
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- نمایش موزیکال «شازده کوچولو» / گزارش تصویری
- پیکر مسعود اسکویی به خانه ابدی بدرقه شد/ چرا برخی آدمها محبوب میشوند؟
- پایان تصویربرداری فیلم «ویلای موروثی»/ روایتی از زندگی یک باغبان
- رقابت ستارههای یک کمدی و یک درام عاشقانه تاریخی/ میزبانی سینماها از دو فیلم جدید
- پولاد کیمیایی برای «گالیله» میخواند
- فرصت ۳ فیلم کوتاه ایرانی برای اسکار ۲۰۲۵
- رکوردداران روز اول اکران
- «اتاق فرار» پرمخاطبترین بسته فیلم کوتاه «هنر و تجربه»
- معرفی برگزیدگان جوایز دیوید دی دوناتلو ۲۰۲۴ ایتالیا/ «من کاپیتان» بهترین فیلم شد
- روسای جدید آکادمی سزار معرفی شدند
- فیلم کوتاه «چوپان» در جشنواره ژاپنی
- «طاووس خانم و ازدواجهایش» در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه میرود
- حسن فتحی: جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاهتر نکنیم
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- جزئیات برنامههای جشنواره ترایبکا اعلام شد/ نمایش فیلمهای خاطرهانگیز هیچکاک، اسکورسیزی و اسپیلبرگ
- برگزاری دوازدهمین کارگاه بینالمللی تئوری اطلاعات و مخابرات با حمایت همراه اول
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره