سینماسینما، محمد تقیزاده
دومین ساخته محسن قرایی بعد از سد معبر، گامی بلند در کارنامه فیلمسازی قرایی محسوب می شود که در واقع، نوید ظهور یک کارگردان نسل جدید است که برخلاف درگیریهای فرمی و تکنیکی فیلمسازان هم نسل خود، دنبال قصه گویی و شخصیت سازی است و به نظر می رسد بر اهمیت سنگ بنای فیلمسازی یعنی فیلمنامه نیز به شدت وسواس و دقت نظر دارد.
بی همه چیز نه تنها از بهترین فیلم های جشنواره ۳۹ بلکه از مهمترین اتفاقات این سالهای سینمای ایران است که نشان می دهد پیوند ادبیات و سینما تا چه حد می تواند در موفقیت و تاثیرگذاری فیلم ها موثر باشد. در زمانه ای که عمده فیلمسازها به دنبال ساختن فیلم های اجتماعی یا کمدی هستند و اپیدمی فرهادی و روستایی و فیلمهایشان همچنان بر سینمای ایران سایه افکنده، قرائی با بهره گیری از نمایشنامه تراژیک ملاقات بانوی سالخورده از فردریش دورنمات و تبدیل آن به یک نسخه سینمایی قابل قبول توانسته گامی بلند در کارنامه فیلمسازی خود و ارتقای سطح کیفی سینمای تکراری و یکنواخت ایران بردارد.
فیلم اگرچه شاهکار از آب در نیامده و شیمی شخصیت ها تا اندازه ای خام به نظر می رسد اما در سطح سینمای ایران و ارتباط با تماشاگر تا حدزیادی موفق عمل کرده است. حضور بازیگران مختلف در نقش کاراکترهای متنوع و تاثیرگذار که همگی از نسخه اقتباسی داستان استخراج شده، شاید یکی از جذابیت های اولیه بی همه چیز باشد که در گام نخست بتواند تماشاگر عام را ترغیب به تماشای فیلم کند. حضور کاریزماتیک هدیه تهرانی که می توان آن را بازگشت باشکوه ستاره سابق سینمای ایران بعد از چند سال دوری و چند فیلم نه چندان موفق دانست، از مهمترین وجوه انتخاب بازیگر و اجرا در بی همه چیز است که به نظر می رسد با دقت و زمان زیادی صورت گرفته است. دیگر بازیگران فیلم نیز از باران کوثری تا هادی حجازی فر همگی با تکیه بر شخصیت پردازی درست و دقیق، در منبع اقتباسی از اجرای کاراکترهای پیچیده و به شدت سمپاتیک موفق عمل کرده اند تا بی همه چیز علاوه بر پیشرفت در داستانگویی، در شخصیت پردازی نیز نمونه ای عمیق و مثال زدنی باشد.
عوامل فنی بی همه چیز نیز از فیلمبرداری تا تدوین و موسیقی بطور قابل ملاحظه و ملموسی درست و دقیق با تم داستان و جزییات قصه همراه هستند تا جاییکه بتوان از همین حالا بی همه چیز را یکی از رکوردداران نامزدی سیمرغ در بسیاری از رشته ها پیش بینی کرد. موسیقی حامد ثابت و تدوین عماد خدابخش از موثرترین عوامل فنی فیلم بی همه چیز هستند که در روانی و همراهی مخاطب با فیلم نقش مهمی داشتند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- انتقاد تند پرویز پرستویی از تهیهکننده فیلم «بی همه چیز»/ حیف که خستگی کار در تنمان ماند
- ستارههای هوای ابری/ نگاهی به فیلم «بی همه چیز»
- هدیه تهرانی، نامی در بین مشاهیر بازیگری دنیا/ کوتاه درباره «بی همه چیز»
- فیلمفارسیسازی/ نگاهی به فیلم «بی همه چیز»
- «بی همه چیز»؛ دوگانه عشق و نفرت
- هویت فروپاشیده/ نگاهی به فیلم «بیهمه چیز»
- انتقام و وسوسه/ نگاهی به فیلم «بیهمه چیز»
- حق انتخاب یا حق زندگی/ نگاهی به فیلمهای «دومینو»، «خونریزی» و «بیهمه چیز»
- گفتوگوی تصویری اختصاصی سینماسینما با جواد نوروزبیگی، تهیهکننده فیلم «بیهمه چیز» (بخش دوم)/ برداشتهای متفاوت از فیلم، نشانه موفقیت آن است
- گفتوگوی تصویری اختصاصی سینماسینما با جواد نوروزبیگی تهیهکننده «بیهمه چیز» (بخش اول)/ حوزه هنری خواستهای داشت که به پایان فیلم آسیب میرساند
- ابتذال سرنوشت محتوم رقابت بین هدیه تهرانی و پارسا پیروز فر
- گزارش از گیشه فیلمهای روی پرده/ فروش نیممیلیاردی «بیهمه چیز» در آخر هفته
- در جلسه شورای صنفی نمایش، زمان اکران پنج فیلم مشخص شد
- براساس اطلاعیه شورای صنفی نمایش، چهار فیلم جدید به سینماها میآیند
- ۱۰ فیلم تا ابتدای دی ماه اکران میشوند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





