اخیراً مطلع شدیم که مسعود ده نمکی قرار است فیلم جدیدش را با عنوان «زندانی ها» بسازد. از آنجایی که بعد از ساخت سه گانه اخراجی ها و معراجی ها و… ما فرمول اسم گذاری این کارگردان توانمند کشورمان را پیدا کرده ایم؛ تصمیم گرفتیم چند اسم با خط داستانی به ایشان پیشنهاد دهیم.
الف) تکلیفی ها: این فیلم داستان کاپیتان و آقا محسن است که همیشه در صحنه انتخابات حاضر می شوند و البته رای نمی آورند. مردم درباره شان لطیفه می سازند، اما بعد متوجه می شوند این دو نفر چون خیلی احساس تکلیف می کنند، کاندیدا می شوند و متحول می شوند. در پایان یک نفر دیگر هم به این دونفر اضافه می شود که قبلاً رئیس صدا و سیما بوده و در نهایت این سه نفر تصمیم می گیرند یک انتخابات محلی برگزار کنند تا بالاخره یکی از آنها اول شود. اما در عین ناباوری هر سه شان چهارم می شوند. برای جذابیت بصری می توان یکی از بازیگرها را خوشگل و موطلایی انتخاب کرد.
ب) ماس مالی ها: داستان این فیلم در مورد موضوع قضاوت کردن است. چند نفر هستند که هر اتفاقی می افتد می گویند «از کجا معلوم جریان یه چیز دیگه نباشه». در یکی از این اتفاقات یک بچه شش ساله مورد اذیت و آزار قرار می گیرد و یکی از قهرمانان داستان می گوید «وقتی انگیزه اذیت و آزار معلوم نیست چرا باید خبر رسانه ای بشه؟!» و بعد یک سری تئوری دیگر هم مطرح می کند. در پایان فیلم شخص متهم خودش می آید می زند روی شانه قهرمان و می گوید «داداش اینجوریا که می گی هم نیست! باور کن من خودم خیلی پست تر از این حرف هام که گفتی» و بعد خودش را تحویل قانون می دهد. اما قهرمان داستان ول کن نیست و می گوید «از کجا معلوم منظورش از پست بودن چیز دیگه ای نباشه». در پایان مردم خودشان کلافه می شوند و سالن سینما را ترک می کنند.
ج) حبابی ها: داستان در مورد چند حباب است که در شهر پخش می شوند و همه قیمت ها را بالا می برند. هرچقدر مردم به این حباب ها بی توجهی می کنند این حباب ها گنده تر می شوند و کل شهر را تسخیر می کنند. آخر سر حباب ها می ترکند و می ریزند روی سر و صورت مردم. اما به دلیل مشکلات محیط زیستی آب قطع است و مردم نمی توانند صورت شان را بشورند. برای همین مردم به شکل مسالمت آمیزی با حباب زندگی می کنند تا بمیرند!
د) آلزایمری ها: داستان یک سری آدم است که یادشان نمی آید قبلاً از چه کسی طرفداری می کردند و چه می گفتند. هر اتفاقی می افتد فقط دولت را می کوبند. خودشان می گفتند چرا با امریکا برای برجام مذاکره می کنید، امروز می گویند برجام بدون امریکا معنا ندارد و… البته چون این آدم ها خیلی فضایی به نظر می رسند و در دنیای واقعی وجود ندارند می توان اسم فیلم را «کیهانی ها» هم گذاشت.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- نقدی بر مستند گفتوگومحور از پگاه آهنگرانی؛ پرترهای در فضای بسته
- نمایشنامههای بهرام بیضایی؛ کلید درک جامعهشناسی خودکامگی در ایران
- مژده شمسایی: پیکر بهرام بیضایی در آمریکا به خاک سپرده میشود
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت





