پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

 نمایش چند اثر درباره زنده‌یاد عباس کیارستمی در سی‌وسومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران و البته نشانی که به نام او در این دوره نام‌گذاری شد، حال‌وهوای دیگری به این دوره از جشنواره فیلم کوتاه داد.

به گزارش سینماسینما، نشان کیارستمی در این دوره از جشنواره به اصغر فرهادی اهدا شد. فرهادی در پیامی صوتی با تشکر از کسانی که این جایزه را به او اهدا کردند، گفت: «تشکر می‌کنم از شما برای اهدای این نشان به‌ویژه اینکه اسم آقای کیارستمی همراه آن است و همین‌طور این نشان یادآور روزهایی است که من با امکانات خیلی محدود فیلم می‌ساختم. امیدوارم جوانان قدر این دوران را که می‌توان تجربه اندوخت بدانند. باز هم از کسانی که این نشان را به من اهدا کردند، ممنونم». مدت‌زمان زیادی از سفر عباس کیارستمی نمی‌گذرد؛ کارگردانی که بسیاری از اهالی سینما و شاگردانش هنوز در سوگ ازدست‌دادنش هستند و بهانه‌هایی برای نمایش آثار درخشان او و البته صحبت درباره جایگاه و نگاه او به دنیای پیرامونش ازجمله نکاتی است که هرازچندگاهی در مراسم‌هایی چون جشنواره فیلم کوتاه تکرار می‌شود، به همین بهانه با ابوالحسن داوودی هم‌کلام شدیم؛ اینکه نگاه او به برگزاری این دوره از جشنواره فیلم کوتاه که با یادی از عباس کیارستمی همراه بود، چیست؟

‌در این دوره از جشنواره فیلم کوتاه، از منظر شاگردان عباس کیارستمی به جایگاه و تأثیر او در سینمای ایران پرداخته شد. برگزاری این جشنواره را چطور ارزیابی می‌کنید؟
قطعا نبود فیلم‌سازی چون عباس کیارستمی تأثیرش را در سینمای ما خواهد گذاشت. کیارستمی از جمله فیلم‌سازانی بود که سبک و روش خاص خودش را در فیلم‌سازی داشت و سال‌های‌سال بخش عمده‌ای از پیشرفت سینمای ایران مدیون او است. شرایطی که سینمای ما به‌واسطه فیلم‌های او پیدا کرد و توانست سینمای کشور ما را به تمام دنیا معرفی کند ازجمله نکاتی است که نباید آن را فراموش کرد و هرچقدر به جایگاه او پرداخته شود کم است. از نظر من مهم‌ترین ویژگی آثار کیارستمی همواره نگاه شخصی او به اطرافش بود و همین ‌سادگی و به‌تصویرکشیدن حرفه‌ای این سادگی او را از دیگران متمایز کرد. در تمامی فیلم‌های او حس انسان‌دوستی و احترام به انسان نمایان است؛ همین ویژگی شایسته احترام است و اگر تمامی ارزش‌های فیلم‌سازی او را کنار بگذاریم، همین یک ویژگی ارزش و ظرفیت پرداختن در بسیاری از برنامه‌هایی از جنس فیلم کوتاه را دارد و امیدوارم بیشتر به ارزش فیلم‌های او و به جایگاه کیارستمی در سینما پرداخته شود.
‌به نظر شما می‌توان برنامه‌ریزی صحیحی برای زنده‌نگه‌داشتن نام و یاد او در سینمای ایران داشت؟
امیدوارم این حرف من به کسی برنخورد، متأسفانه ما همیشه دچار نوعی مرده‌پرستی هستیم و به طرز وحشتناکی این رفتار سطحی و ظاهری است و نمی‌تواند ارزش‌های فرد ازدست‌رفته را ماندگار کند و دراین‌میان فرصتی فراهم می‌شود که تنها برخی خودشان را نشان بدهند و غلیان این احساسات خیلی زود فروکش می‌کند. اگر حقیقتا می‌خواهیم جایگاه عباس کیارستمی همیشه در سینمای ما حفظ شود و ماندگار باقی بماند، این اتفاق نیاز به برنامه‌ریزی‌های دقیق دارد. خاطرم هست زمانی که خواسته شد برای یادبود عباس کیارستمی سر مزار او حاضر شوند، تنها عده قلیلی جمع شدند و متأسفم که باید با چنین شرایطی روبه‌رو شد و ذهن تنها به این سمت می‌رود که فضای استفاده، غلط تعبیر می‌شود تا به‌وجود‌آمدن شرایطی برای ماندگارکردن نام او.
‌در این مدت نشان عباس کیارستمی در رویدادهای هنری به برخی سینماگران اهدا شده است، فکر نمی‌کنید تعدد این نشان‌ها شاید از جذابیت اهدای این نشان کم کند؟
به نظر من اگر قرار است نشانی به نام او به وجود بیاید، باید آن‌قدر ارزش داشته باشد که افرادی از سینمای ایران یا جهان، به‌کسب این نشان افتخار کنند، به‌هیچ‌وجه نباید نام و نشان او اتفاق پیش‌پاافتاده‌ای شود. اگر قرار است شکل فیلم‌سازی و نگاه انسانی او در سینمای ایران به‌عنوان سبک‌وسیاق ماندگار شود، چه از سمت اهالی سینما و چه شاگردانش، باید به آن ارزش و اعتبار داد، نه‌اینکه تنها تقلیدی از سینمای او باشد و تعریف درستی صورت نگیرد؛ به‌عنوان‌مثال اگر من به‌عنوان فیلم‌سازی که سبکی متفاوت از عباس کیارستمی دارم، خواستم در فیلمی بخشی از نگاه او را منتقل کنم، نباید این اتفاق به شیوه‌ای انجام شود که تنها از او تقلید شود. همان‌طور که گفتم، باید مسیر درستی تعریف کرد و کسانی در حدواندازه نام کیارستمی برنامه‌ریزی‌های درستی انجام دهند چرا که حرکات شتاب‌زده به این مسیر لطمه خواهد زد.