سینماسینما، رویا فتحاللهزاده:
جاندار فیلمیست که با شادی و رقص شروع میشود و اتفاق دیررسیدن شام که ابتدا به یک شوخی شبیه است ناگهان، فیلم را در مسیر ماجرایی تراژیک قرار میدهد. هر چه در سیر و حرکت داستان پیش میرویم وضعیت دراماتیک کاراکترها شکل جدیدی بهخود میگیرد. بیشک آغاز فیلم جاندار آن را به اثری ارزشمند و قابل تأمل بدل کرده است. مخاطبی که با سرخوشی از شنیدن آهنگهای شاد روز میخندد و فکر میکند قرار است داستانی طنزآمیز را روی پرده نمایش ببیند؛ ناگهان خودش را در ماجرای قتل و قصاص پیدا میکند. پارادوکس آغاز فیلم تأثیرگذار است. تضاد میان شور زندگی و اندوه مرگ، شادی و غم، جشن و عزا، خنده و اشک و…
جاندار بیش از هرچیزی کاراکترهای خاکستری دارد که هرکدام بهواسطه تجربه زیستهشان میتوانند مقصر یا بیگناه باشند. اما تراژدی بزرگ فیلم درست زمانی به میدان میآید که مخاطب فکر میکند روند فیلم به حالتی یکنواخت رسیده است. بنابراین شرط یاسر برای بخشش و عفو، یکباردیگر پس از سکانسهای ابتدایی فیلم، مخاطب را بهتزده میکند. جاندار توانسته است به سوژه بخشش در سیر و حرکت داستان و بهویژه در بازیهای روانی یاسر شکل خلاقانه و پیچیدهای ببخشد.
تمایز مهم فیلم جاندار با فیلم یلدا که اتفاقا آن فیلم هم بر محوریت عفو و بخشش ساخته شده است در همین خلق لحظههای تکاندهنده و خلاقیت در سوژه بخشش است. در یلدا ما بیش از هرچیزی فیلمی را میبینیم که تصاویری از پشتصحنه یک برنامه تلویزیونی محبوب را به تصویر میکشد. البته فیلم داستانی برای روایت دارد. اما همه چیز در سطح است مانند یک برنامه تلویزیونی عامهپسند؛ در یلدا مفهوم بخشش در سطح باقی میماند، بازیها لو میروند و شخصیتپردازی ناپخته نمیگذارد با کاراکترها بهویژه کاراکتر مریم(قاتل) رابطهای احساسی داشته باشیم که ضرورت باورپذیری او در داستان است. بنابراین عیار و تأثیر فیلم یلدا را میتوان به همان اندازه تماشای یک برنامه تلویزیونی محبوب دانست.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- برترین بازیگر مرد سال ۹۸ (۴)/ بابک حمیدیان، علی شادمان
- نگاهی به فیلم «جاندار»/ زنان؛ قربانی
- گزارش فروش هفتگی سینمای ایران/ خواب زمستانی سینما
- «تیغ و ابریشم»/ پیشنهادهای لذتبخش برای اکران پاییز
- انتشار جزییات هزینههای جشنوارهی ملی فجر + جدول
- چه کسی ضربه فنی شد؟/ نگاهی به فیلم «غلامرضا تختی»
- صحبتهای حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی در مراسم تجلی اراده ملی / وقتی میتوان از ظرفیت سینما برای پیشرفت کشور استفاده کرد
- «تجلی اراده ملی»، سی و هفتمین دفتر جشنواره فیلم فجر را بست
- نگاهی به دو فیلم «ماجرای نیمروز» و «قسم»
- نگاهی به فیلم «متری شش و نیم» ساخته سعید روستایی/ دل خوش سیری چند؟
- نگاهی اجمالی به سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر / سینمای بی ادعا و مدعیان بی شمار
- نگاهی به لیست کسانی که در جشنواره درخشیدند ولی داوران آنها را ندیدند/ جا ماندههای جشنوارهی سی و هفتم
- محمد متوسلانی: نگاه حاکمیتی به سینما، سیمرغهای فیلم نرگس آبیار را افزایش داد
- توضیحی درباره آرای مردمی «متری شیش و نیم»
- مرور فیلمهای جشنوارهی سی و هفتم روی دور تند / بخش سوم و پایانی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
