مدتی است که برخی از بازیگران در کسوت خبرنگار مقابل مسؤولان مینشینند و سوال میپرسند. فارغ از اینکه چرا باید یک بازیگر به جای خبرنگاران واسطه میان مسؤولان و مردم شود، این موضوع نیز بسیار جالب توجه است که مسؤولانی که به سختی جواب پرسشهای خبرنگاران حرفهای را میدهند، چطور مشتاقانه به راحتی مقابل یک سلبریتی مینشینند و از فرط هیجان و ذوقزدگی بارها تصاویر و فیلمهای این مصاحبه را در صفحات شخصیشان منتشر میکنند.
به گزارش سینماسینما، اظهار نظر درباره موضوعات روز و مسائل مهم سیاسی، اجتماعی، ورزشی و فرهنگی امری طبیعی و حق هر شهروندی است، اما نه تا زمانی که این اظهار نظرها جنبه کارشناسی و حرفهای داشته باشند که قاعدتا افراد مشهور یا همان سلبریتیها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. با این وجود در سالهای اخیر و با پیشرفت روزافزون شبکههای اجتماعی برخی از چهرههای سینمایی، در قالب خبرنگار از مسؤولان سوال میپرسند، با آنها گفتوگو میکنند و تحلیل ارایه میدهند.

این درحالی است که بسیاری از کارشناسان رسانه بر این باورند همانطور که یک خبرنگار نمیتواند بدون دانش کافی و ناگهانی به عرصه بازیگری وارد شود، یک هنرپیشه هم نمیتواند در کسوت یک خبرنگار مقابل مسؤولان بنشیند و پرسشهای مهم سیاسی و اجتماعی مطرح کند؛ البته بازیگران میتوانند در قالب برنامههایی که بیشتر جنبه سرگرمی دارد با مسؤولان گفتوگو کنند، اما نباید به هیچ وجه پرسشهای تخصصی و جدی عنوان شود.
هوشنگ اعلم، روزنامهنگار پیشکسوت در این باره اظهار کرد: متأسفانه افرادی که به عنوان سلبریتی در عرصههای هنرپیشگی و ورزش شناخته شدهاند سالهاست از هر فرصتی برای بیشتر مطرح شدن استفاده میکنند. به طور کلی این باور برای سلبریتیها ایجاد شده است که چون مردم آنها را روی پرده سینما و تئاتر میبینند، صلاحیت دارند درباره هر موضوعی اظهار نظر کارشناسی کنند.
او ادامه داد: تجربه نشان داده که با وقوع هر حادثهای و هر خبر مهم سیاسی برخی از سلبریتیها برای بیشتر دیده شدن اظهارنظرهای کارشناسی میکنند و حتی گاهی تلاش میکنند که در قالب خبرنگار با مسؤولان ارتباط برقرار کنند. طبیعتا هیچکس حق ندارد بگوید کسی نمیتواند درباره موضوعی اظهار نظر کند. حتی منِ روزنامهنگار هم میتوانم در یک فیلم سینمایی حضور داشته باشم و به عنوان یک هنرپیشه ایفای نقش کنم، اما اینکه چقدر توانایی این کار را دارم بحث دیگری است. سلبریتیها هم میتوانند درباره هر موضوعی اظهار نظر کنند و با مسؤولان به گفتوگو بنشینند و کسی هم حق ندارد جلوی آنها را بگیرد، اما خودشان باید به این موضوع توجه کنند که چقدر توانایی دارند درباره موضوعات مختلف نظرات کارشناسیشده بدهند. همان طور که بازیگری نیاز به تخصص دارد، نوشتن و روزنامهنگاری نیز تخصص میخواهد؛ البته باید به این نکته توجه کرد که واکنش نشان دادن به موضوعات روز بحث دیگری است و ارائه نظرات کارشناسی شده که طبیعتا متخصصان خود را دارد بحث دیگری است.
این روزنامهنگار باسابقه یادآور شد: کاملا مشخص است که نه تنها این سلبریتیهایی که مقابل مسؤولان مینشینند و با آنها گفتوگو میکنند، بلکه آن مسؤول هم هیچ تصوری از حرفه خبرنگاری ندارد. یک خبرنگار ممکن است برای مصاحبه با مسؤولی یک ماه مطالعه کند و پرونده کاری آن مسؤول را به صورت کامل مورد بررسی قرار بدهد تا بتواند از زمانی که در اختیار دارد نهایت استفاده را بکند، اما دانش یک بازیگر با خبرنگاری که سالها در یک حوزه فعالیت کرده است، اصلا قابل مقایسه نیست. اما متاسفانه مسؤولان نه تنها با مطبوعات و خبرگزاریها میانهای ندارند، بلکه هیچ آشنایی هم با این حرفه ندارند. اکثر آنها اصلا وقتی برای خواندن اخبار صرف نمیکنند و همین باعث میشود که یک مسئؤول نمیتواند نام یک موزه معروف را درست تلفظ کند و به جای آنکه مقابل خبرنگار بنشیند و به سوالات او پاسخ دهد، در مقابل یک سلبریتی مینشیند و تا مدتها هم خوشحال است که توانسته یک ساعت با فلان هنرپیشه معروف صحبت کند.
او با بیان اینکه «بسیاری از مسؤولان عاشق عکس انداختن با هنرپیشهها هستند»، افزود: یادم است در همین چند سال اخیر وقتی یکی از مسؤولان فرهنگی روی کار آمد، جلسات مختلفی را با اهالی موسیقی و سینما برگزار کرد، اما هیچ جلسهای با روزنامهنگاران نداشت و این موضوع فاجعهانگیز است. برخی از مسؤولان از حرف زدن با هنرپیشگان ذوقزده و از اینکه بتوانند یک ساعت مقابل آن هنرپیشه بنشینند و به سوالات او پاسخ دهند، خوشحال میشوند و تا مدتها با انتشار فیلمهای این مصاحبه در صفحه مجازی خود به قول معروف پُز میدهند. طبیعی است که در این جامعه با این سطح از تفکر، مسؤولان برای خبرنگاران ارزشی قائل نمیشوند؛ چون ما سلبریتی نیستیم و در زیر پوست جامعه در حال روشنگری هستیم.
اعلم با بیان اینکه «طبیعتا مصاحبه با یک سلبریتی راحتتر از مصاحبه با یک خبرنگار است»، گفت: این موضوع هم همانند سایر موضوعات مملکت ما که هیچ کسی سر جای خودش نیست، پیش میرود. وقتی شهرداری برای دادن طرح ترافیک به خبرنگاران در امور فرهنگی دخالت میکند و برای شناسایی خبرنگاران از آنها مدرکهای غیرمنطقی میخواهند و وقتی صداوسیما در کار سایر نهادها به راحتی دخالت میکند، دیگر چه انتظاری از سلبریتیها داریم؟
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نقدی علمی بر عملکرد صدا و سیما
- «ذهن زیبا»؛ اتفاقی زیبا در تلویزیون
- معرفی آثار راهیافته به بخش تلویزیونی جشنواره چندرسانهای میراث فرهنگی
- سروش صحت و کتاب باز با سالن پر در کانادا؛ آقای تلویزیون! کی ضرر میکند، من یا تو؟
- ماجرای قهر و آشتیها در صداوسیما/ زندگی شیرین میشود؟
- کانون کارگردانان سینما بیانیه داد؛ نمایش خانگی تعطیل خواهد شد/ هشدار کانون کارگردانان سینما به مجلس
- تلویزیون ۱۷۰ فیلم سینمایی در نوروز امسال پخش میکند/ مذاکره برای خرید فیلمهای برنده سیمرغ
- رفتار غیرمرسوم صداوسیما در قبال یک سریال نمایش خانگی
- مجریانی که صداوسیما برای جامجهانی انتخاب کرد
- آیا سیر تطور نمایش خانگی، کابوسی برای تلویزیون و سینماست؟
- نگاهی به چند مجموعه ماندگار مذهبی؛ چرا این سریالها مدام تکرار میشوند؟
- سلیم غفوری قائممقام معاون سیما شد/ صادق یزدانی حکم گرفت
- آیا وزارت ارشاد همچنان پای مواضع خود میماند؟
- واکنش کارگردان «دینامیت» به نامه ساترا؛ من همچنان به صحت این نامه شک دارم/ این نامه تفرقه برانگیز است
- واکنش تهیهکننده «یاغی» به نامه ساترا/ این نامه تلاشی برای محدود کردن پلتفرمهای داخلی است
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی





