هادی حجازی فر همزمان با صعود ایران به جام جهانی جهانی روسیه خاطره ای از دوران سربازی اش در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد.
به گزارش سینماسینما، این بازیگر نوشت:
سرگرد ن. معاون انتظامی زندان خوی که تمام افتخارش این بود که توی سی سال خدمت با یک زندانی هم چایی نخورده و هر روز در صبحگاههای خنده دار ما با هشت تا سرباز میزد به درخت بید و میگفت این را من کاشته ام . قدمتش را یادآوری میکرد و به نوعی تودهنی به مایی که شاکی بودیم از دوازده ساعت پُست دادن مُدام در برجک. در طول یکسال و نیم خدمت تنها سربازی بودم که نتوانست به بهانه تخلف تبعیدش کند اما خب سایه اش را هنوز پشت سَرَم احساس میکنم . روزهایی که مراسم زجرآور اعدام داشتیم صبحانه مُفَصلی می دادند و سرگرد دست و دلباز میشد و نفری دو ساعت مرخصی شهری میداد که به خانه نرسیده تمام شده بود . بیشتر از زندانی ها سربازها دشمنش بودند . حیاط وسیع زندان و درختهای زردآلویش را یکساله اجاره کرده بود و بیچاره میوه های نارَس و چاغاله های ترش که با نفرت ما چیده شده و به اقصی نقاط زندان پرتاب شدند . خشم فردا صبحش هنوز قابلیت تکرار در کابوس هایم را دارد . سرگرد در هفت ِهفتِ هفتاد و هفت و روزی که دانشگاه قبول شدم و مجبور به امضای ترخیص من شد آن هم بدون تبعید کردن و تنبیه کردنم دستور داد موهایم را با نمره دو بزنم . التماسش کردم در نهایت که آقا شما بزرگ مایی ، دارم میرم دانشگاه تهران کوتاه بیا و از سرِ تقصیرات سه سانت موی من بگذر . در حالی از زندان بیرون آمدم که کله ام از کچلی برق میزد . اینها را گفتم تا برسم به بازی ایران و آمریکا در جام جهانی . بازی را از پشت بام اسایشگاه و اسلحه بدست از روشنایی شیشه ای می دیدم که مچ ام را گرفت . داشت از توبیخ حرف میزد که با صدای گزارشگر چرخیدیم سمت روشنایی و تلویزیون . گُل ل ل و باور کنید یا نه سرگرد در آغوش من بود . سی ثانیه بغل سفت برادرانه پدرانه و دوستانه . بعد ولم کرد و گفت دیگه نبینم موقع نگهبانی حواس ات پرت باشه . گفت و رفت .
آن گرما و بغل سفت سرگرد بیشتر در ذهنم مانده تا تمام آزارهایش . این یک واقعیت ِ تلخ است که ما در شادی های ملی رفیق تر و مُتحدتریم تا در غم ها و شکست ها . در ماجرایِ مجلس ، قبل از عزاداری برای شهدا و تسلیت به خانواده های داغدار ناخن به صورت هم کشیدیم . از بالا تا پایین . همه . اما شَک ندارم حالا و پس از این توپ های کوچک که از دروازه گذشتند جا برای بغل کردن هم داریم . سفت . برادرانه . پدرانه و دوستانه
پ.ن : شادی بر ایران ببارد.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- اختتامیه اولین دوره جشنواره نمایش عروسکی تلویزیونی؛ بازگشت سنجد/ جناب خان خوش آمدی!
- مسابقه فوتبال ایران و آمریکا، سومین بازی پر بیننده جام جهانی ۲۰۲۲
- جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک به بهار ۱۴۰۲ موکول شد
- بازی ایران ـ انگلیس رکورد BBC را شکست
- معرفی هیات انتخاب بخش فضای باز جشنواره نمایش عروسکی
- در جشن سالانه نمایشگران عروسکی عنوان شد؛ روایت حجازیفر از چالشهای «مبارک»/ مرضیه برومند: دنبال بودجه بدوید
- فَرِّ فرهنگستان هنر به هادی حجازیفر رسید
- معرفی برگزیدگان چهاردهمین جشن منتقدان/ جوایز اصلی به «آتابای» رسید
- هادی حجازیفر دبیر نوزدهمین جشنواره بینالمللی نمایش عروسکی شد
- «موقعیت مهدی» از مرز ۵ میلیارد تومان عبور کرد
- «موقعیت مهدی» پروانه نمایش گرفت
- در نشست رسانهای «موقعیت مهدی» مطرح شد؛ کل دریافتی این فیلم ۳۰ میلیارد تومان بود
- نفسگیر و میخکوب کننده/ نگاهی به فیلم «بی همه چیز»
- جشنواره تئاتر فجر رقیب پیدا میکند؟!
- اکران ویژه فیلم سینمایی منطقه پرواز ممنوع / گزارش تصویری
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





