تاریخ انتشار:۱۴۰۰/۱۱/۱۴ - ۲۲:۲۶ تعداد نظرات: ۰ نظر کد خبر : 169153

سینماسینما، ایلیا محمدی‌نیا

سینما هنر صنعت گرانی است فرقی هم نمی کند کجای جهان به کار در سینما علاقه‌مند باشید.

در ایران اما اوضاع کمی پیچیده تر هم است. چرا که سینما مشتاقان بسیاری دارد و بسیاری از این افراد هم به جهت عدم تقسیم سرمایه و پول به انصاف، به رغم استعداد شان به کارگردانی فیلم بلند نمی رسند.
اما کس یا کسانی فیلم شان به تولید می رسد. و البته اولین فیلمشان به دومی نمی رسد مثل بسیاری که آمدند و خیلی زود هم رفتند.
«ماهان» ساخته حمید شاه حاتمی از همین دست فیلم هاست.
ماهان مانند فیلم‌های سفارشی است که در همین حد هم می ماند بی هیچ خلاقیتی در داستان پردازی و روایت. فیلم قرار است توجه افراد جامعه را به بیماران سرطانی جلب کند خود اما رشد سرطانی دارد.
واقعا با فروش چند کتاب دست دوم می شود دو دوچرخه شیک خرید و با الباقی پول به مسافرت دو نفره رفت. کارگردان جوان تماشاگر را چه فرض کرده اید؟ تولیدات سینمایی در یک سال گذشته به چه فلاکتی رسیده است که هیات انتخاب فیلم ها ناچار به انتخاب آثار بی ارزشی چون «لایه های دروغ» و «ماهان» می شود.
آیا زنگ خطر برای سینمای ایران به صدا درآمده یا قصه حذف بیخود و بی جهت آثاری است که شایسته بودند اما مصلحت نبود که در جشنواره باشند؟

لینک کوتاه

مطالب مرتبط

نظر شما


آخرین ها