سینماسینما، افشین اشراقی _ صحنه سربهنیستکردنِ شهره (مرجان اتفاقیان)، نقطه عزیمتِ مناسبی برای بررسیِ دیالوگگویی در فیلم است. شهروز پارچهای را دور گردن شهره انداخته است و دارد خفهاش میکند. شهره فریاد میزند و کمک میخواهد اما در آوایش جز جرجر، نشانی از خفهشدن نیست. مونولوگها کامل و دقیق ادا میشوند، بدون ذرهای لغزش. کافیست تصویر را ماسکه کنید و به تمنای شهره گوش دهید؛ واقعاً دارد خفه میشود؟
در سراسر فیلم کیفیت دیالوگگویی همینگونه است. کوچک و بزرگ، در شرایط عادی و بحرانی، شیوا و رسا حرف میزنند. جالبتر اینکه، همه بهطرز شگفتانگیزی حاضرجواباند و همیشه پاسخی حاضر و آماده در آستین دارند که به وقتاش آن را بیدرنگ و بیتپق تحویل طرف مقابل میدهند.
به نظر میرسد یکی از تاکتیکهای فیلم برای همراه و درگیرکردنِ تماشاگران همین ریتمِ پرشتاب و بیسابقه دیالوگگویی باشد. واژهها بیوقفه از گوش مخاطبان سرریز میشوند و درنگیدن را از او سلب میکنند. اینطور که پیداست خودِ نویسنده هم اسیر و مسحورِ تاکتیکِ مزبور شده و گرهگشاییها را فقط بر دوش گفتوگوها انداخته است. شخصیتها روبهروی هم، نشسته و ایستاده، از رازها پرده برمیدارند: شاهین به زندان و ملاقاتِ شکور میرود. در خلال گفتوگوها شکور به او میگوید که تا اطلاع ثانوی یتیم است چرا که پدر و مادرش افرادِ دیگریاند. شهره رودرروی شاهین مینشیند و ماجرای کلیپ را «شرح» میدهد…
بله، هر فیلمی جهان و منطق خودش را بنا میکند (امیدواریم که هر فیلمی چنین کند)، در ضمن، وراجبودنِ شخصیتها خود گواهیست بر کوچکی و زنگزدگیِ مغزهایشان؛ آنها اغلب در حال بلغورکردناند و بههیچ عنوان حرفشان را مزهمزه نمیکنند. اما این حد از حاضرجوابی و تسلط بر کلام، پذیرفتنی نیست.
مغزها… بهطور کلی، فضای شنیداریِ پُرازدحامی دارد. ویژگیای که در همان اوایل آشکار میشود: توأمشدنِ فریادِ شادی و موسیقی در صحنه پایکوبی؛ غرشِ مهیبِ موتورها در صحنهای که مأمورِ نیروی انتظامی دارد خودرویِ بهسرقترفته را شناسایی میکند. به اینها اضافه کنید با لِولِ بالا دیالوگگفتن و فریاد زدن و مهمتر از همه، سَیلانِ آواهای انسانی را (در اینجا منظورِ نگارنده گفتوگوهاست، فارغ از معنایشان).
باندِ صوتیای که ذکرش رفت، میتوانست تناسبی داشته باشد با متن و جغرافیای آدمها و شرایطِ درهموبرهم و ملتهبِ زندگیشان. اما فیلم راه افراط را پیموده و از این حیث لطمه خورده است. مشکل به دیالوگنویسی و دیالوگگویی برمیگردد، و نه صدابرداری و صداگذاری.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- سریال «وحشی»؛ الهامی واقعی از یک اسطورهی شوم
- «وحشی»؛ اولین حضور سریالهای ایرانی در تورنتو
- «پیرپسر»؛ جلوهی صوتیِ تأویلپذیر
- درباره «وحشی»؛ شاخ و برگ ندهیم
- وحشیسازی یا وحشیزادگی؟/ روایتی از داود اشرف و زخم فرودستان در «وحشی»
- شروین حاجیپور تیتراژ ابتدایی «وحشی» را خواند
- در آستانه انتشار سریال؛ پوستر رسمی «وحشی» رونمایی شد
- از ۲۵ فروردین؛ سریال هومن سیدی به شبکه نمایش خانگی میآید
- یک منبع ارزشمند/ نگاهی به کتاب «طراحی صدا برای فیلم»
- صدا در حاشیه/ ادبیاتِ سینمایی و تدوین چگونه صدا را به حاشیه راندهاند
- «جنگ جهانی سوم» به هلند میرود
- نامزدی جنگ جهانی سوم در سه رشته در دومین دوره جوایز سپتیمیوس آمستردام
- چهارمین جایزه بین المللی محسن تنابنده برای فیلم جنگ جهانی سوم از جشنواره فانتاسپوآ برزیل
- گفتگوی اختصاصی سینماسینما با علی سرتیپی/ فضای سینما را باید از تنگنظری و فشارها خارج کنیم
- «جنگ جهانی سوم» بهترین فیلم جشنواره استانبول شد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- فوت خواننده پیشکسوت موسیقی نواحی گیلان/ ناصر مسعودی درگذشت
- نگاهی به فیلم «بیسر و صدا»؛ ایده خلاقانه، مسیر اشتباه
- حقایقی درباره بازمانده ساخته سیف الله داد/ماجرای توقیف فیلم بازمانده به دلیل حجاب!
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- «رابین هود»؛ افسانهی شیرین مرد شریف قانون شکن!
آخرین ها
- مولف بودن در آینه مکتب نقد عمیقگرا
- نگاهی به فیلم سینمایی «سامی»؛ دوربین به مثابه سمفونی برای سفری طولانی
- معرفی برندگان هیئت ملی نقد آمریکا ۲۰۲۵/ «یک تصادف ساده»؛ بهترین فیلم بینالمللی/ «نبردی پس از دیگری» ۵ جایزه گرفت
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- تأملی بر حضور نوری بیلگه جیلان در جشنواره جهانی فیلم فجر؛ داور غایب
- بیانیه کانون کارگردانان سینما درباره بازداشت سینماگران در مهمانی خصوصی
- واکنش رضا کیانیان به گزارش تاریخ سه هزار ساله زیر چرخ لودرها
- اعلام مستندهای دو بخش از نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»
- واکنش کانون کارگردانان سینمای ایران به حکم جعفر پناهی
- شروودِ تالار وحدت؛ جایی که ماهان حیدری قهرمانان آینده را پیدا میکند
- تورج اصلانی داور جشنواره ترکیهای شد
- سروش صحت و علی مصفا «بیآتشی» را روایت کردند
- سام درخشانی هم استعفا داد
- نمایش موزیکال «رابین هود» / گزارش تصویری
- حلقه منتقدان فیلم نیویورک منتخبان ۲۰۲۵ خود را اعلام کرد/ «نبردی پس از دیگری»، بهترین فیلم شد؛ پناهی، بهترین کارگردان
- جشنواره جهانی فیلم فجر۴۳؛ در ایستگاه پایانی «درس آموختهها» بهترین فیلم شد/ جایزه ویژه داوران به کارگردان ژاپنی رسید
- «خرگوش سیاه، خرگوش سفید» به چین میرود
- گاتهام ۳ جایزه به «یک تصادف ساده» داد/ «نبردی پس از دیگری» بهترین فیلم جوایز مستقل نیویورک شد
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- مصائب افزایش سن ، از جولیا رابرتز تا نیکول کیدمن
- تام استاپارد؛ نویسندهای که جهان را از نو صحنهپردازی کرد
- نگاهی به فیلم «پارتنوپه»؛ زیبایی از دست رفته
- توقیف سکوی پخش «بازمانده» پس از انتشار ویدیوی بدون مجوز
- «سمفونی باران» کلید خورد
- «ناتوردشت» به باکو میرود
- از جدال اندیشه تا لبخند روی ردکارپت
- گفت وگو با کارگردان مستند «مُک» به بهانه حضور آن در جشنواره سینما حقیقت
- «زوتوپیا ۲» رکورددار فروش جهانی سینما شد
- صدای بخش خصوصی را بشنوید؛ هوای آلوده با تعطیلی تئاتر تمیز میشود؟
- «رها» بهترین فیلم اول جشنواره گوا شد
