سینماسینما، محسن جعفری راد
بهرنگ دزفولی زاده بعد از عکاسی در بیش از صد پروڑه سینمایی و تلویزیونی و به موازات آن ساخت فیلم کوتاه، در فیلم بلند خود، گام نخست را محکم برداشته است. چه از لحاظ انتخاب ایده مرکزی و خط اصلی داستان و چه به لحاظ ساختار و اجرا. روایتی که از معدود دفعاتی است که در سینمای ایران ، زندگی روزمره آدم های ناشنوا و ناگویا و مشکلاتشان مورد واکاوی قرار گرفته و با اینکه داستان قابلیت رویکردی احساسات گرا و نگاهی ترحم برانگیز و از موضع بالا به چنین سوڑه ای داشت، کارگردان توانسته با تمرکز بر تنه اصلی روایت و حذف شاخه و برگ اضافی، پایه و اساس درام را بر موقعیتی بنا کند که خوانش های متفاوتی را بعد از تماشای فیلم، طلب می کند و این خاصیت فیلم های خوب است. اینکه بعد از تماشای فیلم، شخصیت ها و معضلاتی که با آنها دچار چالش هستند، در ذهن بیننده خاص و عام، ته نشین شود و امکان فکر کردن به چنین زندگی هایی فراهم شود.
از لحاظ اجرایی، شاید پیش فرض این بود که چون کارگردان، سابقه طولانی در عکاسی سینما دارد، در طراحی دکوپاژ و قاب بندی ها، به ورطه خودنمایی و مانور بر این مهارت خود، گرفتار شود که خوشبختانه با حفظ تعادل، سعی کرده فضایی بسازد ساده و خودمانی در جهت یک فیلم داستان گو که در این زمینه موفق بوده است که اوج کارگردانی دزفولی زاده، بازی هانیه توسلی است که به نوعی می توان شخصیت داستانی او را قهرمان داستان دانست. دزفولی زاده با تعامل مناسب با بازیگران سعی کرده احساسات متنوع و ناشناخته زندگی آدمهای این چنینی را به خوبی انتقال دهد و توسلی با مهارت قابل توجهی به خصوص در فن بیان و زبان بدن خودش، یکی از بهترین بازی های کارنامه اش را ارائه کند که نشان می دهد بازیگری اهل ریسک است چون اگر این نقش به این شکل کنونی ارائه نمی شد لطمه زیادی به پیکره فیلم وارد می شد اما خوشبختانه تبدیل به یکی از برگ برنده های فیلم شده است.
به طور کلی دزفولی زاده توانسته در بی صدا حلزون سراغ سوژه ای بکر برود و روایتی داستان گو ارائه کند و به خصوص از لحاظ اجرایی، فیلمی شسته و رفته در جهت انتقال مفاهیم مد نظر داستان، بسازد که می توانست به راحتی در بخش سودای سیمرغ باشد. آن هم در دوره ای که برخی فیلم های سودای سیمرغ را نمی توان تا نصف زمان فیلم هم تحمل کرد!
برخی از ریتم و ضرباهنگ کند فیلم می گویند،اما نمی دانند که فیلم درباره زندگی آدمهایی است که زندگی روزمره شان به شدت کند می گذرد، برخی از تنه لاغر داستان می گویند اما نمی دانند آنقدر فیلم با خرده روایت های بی سرانجام در سال های اخیر دیده ایم که همین که یک فیلم، یک خط داستانی مشخص را سر و سامان دهد، کافی به نظر برسد. چه بسا که فیلم خرده روایت هم دارد. از عکاس داستان با بازی مهران احمدی که فضای آتلیه اش، کدهایی درباره زندگی متناقض جامعه امروز می دهد تا ناشنوایانی که دوست ندارند به شنوا تبدیل شوند و …
حرف آخر اینکه در میان انبوه فیلم هایی که در چند سال اخیر از روی فیلم های فرهادی و کار اول سعید روستایی کپی شده، اینکه فیلمی ایده ای اورجینال و ساختاری داشته باشد که هم مخاطب عام را راضی کند و هم مخاطب خاص را نشان می دهد که می توان به آینده کارگردانش امیدوار بود.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «بی صدا حلزون» آنلاین اکران میشود
- دو فیلم کمدی و یک فیلم اجتماعی تلخ؛ پرفروشهای سینمای ایران از ابتدای سال
- گیشه سرد سینماها در روزهای داغ تیر ماه
- تعیین گروه تحقیق و ارزیاب متخصص برای امکان سنجی اکران فیلمهای خارجی
- امیکرون اکران «بیصدا حلزون» را به تعویق انداخت
- نگاهی به فیلم «بی صدا حلزون» / آواهای بیصدا
- در جلسه شورای صنفی نمایش، زمان اکران پنج فیلم مشخص شد
- پروانه نمایش «بیصدا حلزون» صادر شد
- یا در اوج یا سوار بر موج/ بررسی حواشی نقدهای “روز صفر”
- قانون هست، اما نیست/ نگاهی به جایگاه قانون در فیلمهای جشنواره سیوهشتم فجر
- مروری بر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر/ تنوع در ژانر؛ ضعف در فیلمنامه
- اسلوب غلط از درک واقعیت عاجز است/ درباره داوری فیلم
- نمایه/ جشنواره و حاشیه و دامها!
- نگاهی به بهترین های جشنواره/ پیروزی جوانها بر پیشکسوتها!
- من از «از دست دادن» میآیم وطنم/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- رقابت ۲۸۵ فیلم در ۳ بخش انیمیشن، مستند و بینالمللی اسکار نود و هفتم
- حضورهای بین المللی فیلم کوتاه تامینا
- گلدن گلوب اعلام کرد؛ وایولا دیویس جایزه سیسیل بی دمیل ۲۰۲۵ را میگیرد
- درباره «قهوه پدری»؛ قهوه بیمزه پدری
- «کارون – اهواز» در راه مصر
- اختتامیه جشنواره «دیدار» ۱۷ دی برگزار خواهد شد
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «مجمع کاردینالها»؛ موفقیت غیرمنتظره در گیشه و جذب مخاطبان مسنتر
- مدیر شبکه نسیم توضیح داد؛ مهران مدیری، جنابخان، فرزاد حسنی و چند برنامه دیگر
- تاکید بر سمزدایی از سینما و جشنواره فجر/ علیرضا شجاع نوری: ادغام جشنوارهی ملی و جهانی فجر سیاسیکاری بود
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ جادوی «شرور»؛ داستانی از دوستی، تفاوتها و مبارزه با تبعیض
- برای پخش در سال ۲۰۲۵؛ پسر شاهرخ خان برای نتفلیکس سریال میسازد
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «گلادیاتور ۲»؛ بازگشتی باشکوه به کُلُسیوم و سنت حماسههای سینمایی
- اعلام نامزدهای چهلمین دوره جوایز انجمن بینالمللی مستند/ محصول مشترک ایران و انگلیس در شاخه بهترین مستند کوتاه
- اصغر افضلی و انیمیشن «رابینهود» در تازهترین قسمت «صداهای ابریشمی»
- جایزه جشنواره آمریکایی به پگاه آهنگرانی رسید
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ از فرصت ثبت نام فیلمها تا داوری عوامل بخش نگاه نو
- نمایش بچه / گزارش تصویری
- اهمیت «باغ کیانوش» در سینمای کمدی زدهی این روزها
- برای بازی در فیلم «ماریا»؛ نخل صحرای پالم اسپرینگز به آنجلینا جولی اهدا میشود
- اکران فیلم علی زرنگار از اواخر آذر؛ «علت مرگ: نامعلوم» رفع توقیف شد
- مانور آمادگی همراه اول برای رویارویی با بحران؛ تمرینی برای پایداری ارتباطات
- بررسی هزینه و درآمد تولیدات ۳ سال اخیر؛ حساب کتاب فارابی جور است؟
- در اولین روزهای اکران بینالمللی؛ «گلادیاتور۲»، ۸۷ میلیون دلار فروخت
- اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
- نامزدی ۲ جایزه آمریکایی برای «دوربین فرانسوی»
- «شهر خاموش» بهترین فیلم جشنواره نوستالژیا شد
- فروغ قجابگلی بهترین بازیگر جشنواره ریچموند شد
- «تگزاس ۳»؛ کمدی از نفس افتاده یا موفقیت تکراری؟
- روایتی از سه نمایشنامه از محمد مساوات روی صحنه میرود