سینماسینما، محمدرضا مقدسیان
«سال دوم دانشکده من» یک نقطه امیدوارکننده نه فقط برای رسول صدرعاملی، بلکه برای پرویز شهبازی است. کنار هم قرار گرفتن دو فیلمساز که در عین تفاوتهای فاحش در شیوه فیلمسازی، نقاط اشتراک قابل لمسی دارند، باعث شده این فیلم یادآور پختگی در به تصویرکشیدن زندگی، زمانه و تفکرات دختران نوجوان ایرانی باشد. پختگی و تجربهای که شهبازی در «دربند» داشت و صدرعاملی در «من، ترانه، پانزده سال دارم» و «دختری با کفشهای کتانی» بهخوبی تجربه کرده بود. «سال دوم دانشکده من» هم از همان جنس است؛ ماجرای قد کشیدن یک دختر نوجوان در دل یک بحران. نکته حائز اهمیت در این فیلم و آثاری از این جنس توجه ویژه به دو مولفه حیاتی است. اول شیوه نگارش فیلمنامه و دیگری شیوه انتخاب بازیگر نقش اصلی فیلم. تجربه ثابت کرده برای ایفای نقشهایی از این دست سراغ گرفتن از بازیگران شناختهشده که چهرهشان بهاصطلاح لو رفته است و مخاطب از چند و چون شمایل بصری و ذهنی آنها تصویری در ذهن شکل داده است، بههیچوجه مناسب نیست. چرا؟ به این دلیل که شکل و شمایل بازیگر، زبان بدن، میمیک، لحن و تن صدا همگی در خدمت شخصیتپردازی انجامشده در فیلمنامه است و اگر کوچکترین عدم انطباقی میان این دو رقم بخورد، بخش مهمی از داستان از سوی مخاطب درک نمیشود و ممکن است همراهی با اثر برای مخاطب دشوار شود. به بیان بهتر، باید گفت شیوه فیلمنامهنویسی پرویز شهبازی و نگاه فیلمسازی صدرعاملی مبتنی بر روایت دنیای درونی شخصیت اصلی فیلم است و این مختصات صرفا بر مبنای دیالوگهایی که گفته میشود و موقعیتهایی که بروز میکند، به مخاطب منتقل نمیشود، بلکه بخش مهمی از ماجرا در میان سطور ناگفته و موقعیتهای به نمایش درنیامده رقم میخورد. اینجاست که برداشت و تصویر ذهنیای که بازیگر ایفاگر نقش اصلی این جنس فیلمنامه در ذهن مخاطب ایجاد میکند، باعث شکل گرفتن و تکمیل نقاط بیاننشده در فیلمنامه در ذهن مخاطب میشود. درنتیجه ادراک درونیتر و عمیقتر نسبت به موقعیت داستانی و سرنوشت و دغدغههای شخصیت رقم میخورد. اصولا جنس موضوعاتی که شهبازی و صدرعاملی در سینمایشان مورد توجه قرار میدهند، جنسی از روایتگری مبتنی برای مشارکت جدی مخاطب است. در این جنس از سینما پرگویی جای خودش را به کاشتهای داستانی و کدگذاریهای مبتنی بر داشتههای فرضی مخاطب داده که حلقه واسط میان داشتههای ذهنی مخاطب و فیلم، انتخاب بازیگری با چهرهای بکر و مختصات رفتاری همسو و کاملا منطبق بر شخصیت خلقشده در فیلم است. بازیگری که شاید حتی لازم باشد بازی نکند و صرفا خودش بودن را در مقابل دوربین زندگی کند. این ویژگیای بود که نازنین بیاتی، پگاه آهنگرانی و ترانه علیدوستی در آثار مهم شهبازی و صدرعاملی داشتند و حالا بازیگر نقش یک فیلم «سال دوم دانشکده من» واجد آن شده است. حال باید دید این بازیگر در نقشهای بعدی خودش هم موفق خواهد بود، یا تبدیل میشود به یک بازیگر یک بار درخشیده و بعدتر تکراریشده. این به تواناییها و سوگیری خود این بازیگر هم سخت وابسته است.
*عنوان مطلب برگرفته از یکی از ترانههای اجراشده گروه چارتار است.
منبع: ماهنامه هنروتجربه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- یادداشت کیانوش عیاری درباره «جنگل پرتقال»؛ با ۶۰ هزار تومان، میلیونی لذت ببرید
- تحقق آرزوی چندساله فعالان انیمیشن در هنرو تجربه
- «آهو» و «جنگل پرتقال» به سینماها میآید
- آخرین تصمیمات خانه سینما در پی قتل داریوش مهرجویی و همسرش
- داوران بخش ملی و بینالملل جشنواره۳۵ فیلم کودک معرفی شدند
- همزمان با ولادت امام رضا (ع) منتشر شد؛ خاطرات صدرعاملی از عزت الله انتظامی و خسرو شکیبایی
- در نشست هفته جهانی موزه و میراث فرهنگی در موزه سینما مطرح شد: کیارستمی میگفت مدیون رزمندگان و جانبازان شیمیایی هستیم/ موزهها باید زنده بودن و زندگی را به جامعه منتقل کنند
- پوستر «جنگل پرتقال» رونمایی شد
- نشست رسانهای «جنگل پرتقال» برگزار شد/ رسول صدرعاملی: وقتی درباره زن زندگی آزادی مینویسیم، حواسمان به خودمان باشد
- اولین گزارش رسمی هیات مدیره خانه سینما/ خشونت در هر شکل هیچگاه به نفع مردم و حاکمیت نیست
- سینماگران حاضر در نشستهای تخصصی جشنواره فیلم کوتاه تهران معرفی شدند
- رسول صدرعاملی: در هیچ کدام از دولتهای قبل سینمای کودک و نوجوان جدی گرفته نشد
- رسول صدرعاملی در گفتگو با موزه سینما: ما غرق در سینما بودیم، به گیشه و جشنواره فکر نمیکردیم
- داوران نخستین دوره جایزه ادبی اصغر عبدالهی معرفی شدند
- حسی از گمشدگی در اتاقی تاریک که نوری به آن راه ندارد
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- چهار مستند ایرانی در جشنواره هات داکس
- به انتخاب تماشاگران و به یاد شانتال آکرمن؛ ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن جایزه جدید میدهد
- رقابت «آنیتا، گمشده در اخبار» در جشنواره استانبول
- پایان تور کنسرت علیرضا قربانی در تهران
- تلفیق شادی و شایستگی؛ نگاهی به برنامه «آی نسیم سحری عید شد»
- همکاری دوباره با یونیورسال؛ کیلین مورفی وارد ماجراهای جنجالی زغال سنگ آمریکا شد
- نگاهی به سریال افعی تهران
- علی اصغر رضایی نیک درگذشت
- ۱۰ روز مانده به شروع اجرا؛ نمایشِ بهرام افشاری ۲ میلیاردی شد
- برنامه تعطیلی سینماها در شبهای قدر
- به کارگردانی مهیار علیزاده؛ بازیگران نمایش «و تو هم برنگشتی» معرفی شدند/ اولین حضور شمس لنگرودی در تئاتر
- کنسرت «علیرضا قربانی» / گزارش تصویری
- بهار «مولوی» با متن محمد چرمشیر آغاز میشود
- شروع فیلمبرداری فیلم «پیکی بلایندرز» از ماه سپتامبر با حضور کیلین مورفی
- الهه نوبخت داور بخش اصلی جشنواره هلند شد
- جایزه جشنواره فریبورگ به ایران رسید
- جایزه جشنواره فریبورگ به ایران رسید
- «شیرین»، مثل عشق زنانه
- تلاش برای تحریف تاریخ/ نگاهی به فیلم «پرویزخان»
- فریاد، فضیلت است/ یادداشتی بر فیلم «داگویل» با نگاهی به پرفورمنس «ریتم صفر» مارینا آبراموویج
- جورج میلر با «فیوریوسا» به کن میرود
- نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم با حمایت همراه اول در حال برگزاری است
- سفری به سوی ناشناخته ها
- فرامرز اصلانی درگذشت
- پوسترهای ۲ بخش جنبی جشنواره کن منتشر شدند
- جان تراولتا در یک فیلم درجه ۳ دیگر بازی کرد/ نمایش در آوریل
- عیدی همراه اول با سبدی از محصولات دیجیتال
- احمدرضا عابدزاده از عوامل «پرویز خان» شکایت کرد
- صدور پروانه نمایش غیرسینمایی برای ۴۱ اثر
- اجرای طرح «اکران شبانه» سینماها در تعطیلات نوروز