به گزارش سینماسینما، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «بارکد» با حضور مصطفی کیایی کارگردان، بهرام رادان، محسن کیایی، پژمان بازغی بازیگران، مهیار جعفری صدابردار، نیما جعفری جوزانی تدوینگر، حجت اشتری طراح صحنه این اثر سینمایی در برج میلاد برگزار شد. در ادامه بخشهایی از صحبت های عوامل این فیلم را می خوانید:
مصطفی کیایی کارگردان
-از اول هم قرار ما بر این بود که پایان بندی به اندازه همه ماجراهایی که در فیلم تعریف کردیم نباشد، چون می خواستیم ضعف و ناتوانی شخصیت هایی شبیه به میلاد و حامد را در مقابل افراد قدرتمند نشان دهیم . از اول هم قرار بود حماقت و کوچکی آنها را در مقابل این اشخاص نشان دهیم، چون در واقعیت هم این اتفاق می افتد.
-جشنواره فیلم فجر برای فیلم هایی از جنس فیلم های من فقط یک ویترین است. ویترینی که به اکران عمومی فیلم کمک می کند. همیشه این اتفاق برای فیلم هایم افتاده و می دانم که سینمای من خیلی جشنواره ای نیست. اما حضور در جشنواره کمک می کند تا فیلمم در نوبت اکران دچار مشکل نشود.
من فیلمساز فیلسوفی نیستم و نمی خواهم شعار بدهم یا بیانات سیاسی مطرح کنم. لطفا انتظارات عجیب و غریبی از فیلم ما نداشته باشید. قرار است تماشاگران از فیلم ما لذت ببرند.
-«بارکد» فیلمی کمدی نیست و با اینکه فضای متفاوت و فانتزی دارد، میتواند لحظات شادی را هم برای مخاطب به وجود بیاورد.
-نقش مثل یک لیوان آب است که نصف آن برای بازیگر است و نصف آن برای کارگردان. فکر می کنم نقش پلیس فیلم ما هم حاصل تعامل من و پژمان بازغی بود.
-بعد از فیلم«عصر یخبندان» تصمیم گرفتم خودم تهیه کننده کارهایم بشوم. خودم هم قبلا می پرسیدم چرا کارگردان باید تهیه کننده هم بشود اما بعد از ساخت چهار فیلم فهمیدم حتما آن کارگردان هایی که خودشان تهیه کننده می شوند به همان نقطه ای رسیدند که من رسیدم.
-تهیه کنندگی کار سختی است و هیچ ربطی هم به کارگردانی ندارد اما قبول آن، تعهد و مسئولیت مرا چند برابر می کند. واقعیت این است ما تهیه کننده ای که شش دنگ در خدمت فیلم باشد و همه چیز را خوب هدایت کند، نداریم. تهیه کنندگی فقط آوردن سرمایه نیست. بلکه هدایت فیلم از زمان پیش تولید تا زمان اکران تهیه کنندگی است.
بهرام رادان بازیگر
-وقتی بازیگر و کارگردانی برای بار اول با یکدیگر کار میکنند، برای شناخت پتانسیل و فضای کاری یکدیگر زمان لازم دارند که این اتفاق در دفعات بعدی همکاری راحتتر رخ میدهد. من قرار بود در خط ویژه به کیایی همکاری کنم که اتفاق نیفتاد.
-در «عصر یخبندان» به دلیلی سفری که من داشتم، پیش از فیلمبرداری خیلی با یکدیگر کلنجار نرفتیم و به همین دلیل من خودم را به دست او سپردم و اعتماد کردم که از نتیجه کار هم راضی بودم.
-در «بارکد» به دلیل تجربه کار قبلی خیلی راحت با هم کنار میآمدیم و مصطفی می دانست که پیشنهادهای من در قالب شخصیت و بستر داستانی است و من هم می دانستم که مصطفی وقتی نظری میدهد، کاملا باور کنم.
پژمان بازغی بازیگر
-شاید من نقش دو بازی کنم، اما نقش دسته دو بازی نمیکنم و در نقشی حاضر میشوم که در فیلم تاثیر داشته باشد.
-در ایران ۲۰۰ فیلم سالانه ساخته میشود که باید دیده شوند، اما جشنواره فیلم فجر ظرفیت نمایش همه این اثار را ندارد و شاید برگزاری جشنوارههای موضوعی بتواند این امکان را فراهم کند که این فیلم اولیها دیده شوند.
نیما جعفری جوزانی تدوینگر
در تدوین این فیلم سعی کردیم ریتمی که در فیلمنامه وجود داشت را رعایت کنیم و میخواستیم جهان دیوانهای که در متن هست را نشان دهیم، جهانی که مخاطب را عصبانی و بهم ریخته هم نکند و همچنین روایت رو به عقب برای مخاطب جذابیت داشته باشد و به شکلی نباشد که کار را پس بزند.
محسن کیایی بازیگر
-بلد نیستم خارج از انچه کارگردان از من می خواهد بازی کنم، اگر خوب بازی کردم به خاطر راهنمایی های درست کارگردان بوده است.
– آدم زرنگی هستم چون اگر بخواهم خودم نقش هایم را بازی کنم، همه یک شکل می شوند اما وقتی به حرف کارگردان گوش می دهم نقشم متفاوت می شود.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بازیگران ترکیهای «هزار و یک شب» چه کسانی هستند؟
- بنیاد ایرانشناسی برگزار میکند؛ نشست تخصصی روایت وطن در سینمای ایران
- با نام بینالمللی «پاهای گلی»؛ «بازی را بکش» به روسیه میرود
- سریالهای جدید پیمان معادی، آیدا پناهنده و حامد عنقا در راه است
- زندهباد سینما/ مروری بر کارنامه مصطفی کیایی
- «هزار و یک شب»؛ اولین سریال بینالمللی نمایش خانگی
- امروز، روز ملی سینما نیست!
- عرضه آنلاین «مطرب» و «مادر قلب اتمی»
- سینماگران هشدار دادند: بیکاری؛ بحران سینما در سال ۱۴۰۱/ آیا مدیران جدید میخواهند سینما را از ابتدا اختراع کنند؟!
- چاقوکشی برای رسیدن به حق!/ درباره لزوم فاصلهگذاری بین هنرمند و انسان خوب
- سینمای ایران از نفس افتاده است
- از تاریکی گفتن موجب روشنایی نمیشود/ سینمای ایران نیازمند فیلمهایی است با تم امید و جسارت
- تهیهکننده سریال در جلسه ساترا مطرح کرد/ نمایش سیگار در «زخم کاری» اشتباه بود
- درخواست برای حذف سینماهای بدهکار از اکران نوروزی
- آغاز داوری/ یادداشت داوران جشنواره فجر خطاب به مخاطبان سینما
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





