اصغر یوسفی نژاد میگوید سینمای ایران در حال حاضر بالاترین سهم را در معرفی ایران و ارائه یک چهره خوب از کشور در آن سوی مرزها برعهده دارد.به گزارش سینماسینما، اصغر یوسفی نژاد با ساخت فیلم “ائو” نشان داد که میتوان با فرهنگ قومها و ملیتهای مختلف نیز حرفی جهانی برای گفتن داشت. او با این فیلم این از سال گذشته در کشورهای مختلفی حضور یافت و اثرش را در فستیوالهای مختلف در معرض رقابت قرار داد.
او درباره وضعیت نگارش تازهترین اثر خود”عروسخوانده” بیان کرد: بعد از تعطیلات عید و از نیمه دوم فروردین ماه تا همین اواخر خرداد، درگیر حضور در چند جشنواره بینالمللی برای فیلم “ائو” بودم. تقریبا چند روزی است که به سراغ بازنویسی فیلمنامه جدید آمدم تا پس از بازنویسی نهایی آن را به دوستان مشاور بدهم و نظراتشان را درباره این اثر جویا شوم.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که چرا تا این اندازه زمان نگارش فیلمنامه طولانی شده است، اظهار کرد: سفرهای متعدد باعث شد این روند کمی با تاخیر مواجه شود ضمن این که بعد از برگشت از پاریس در فستیوال محلی کلیبر جشنواره فیلمهای کوتاه روستایی و عشایر در کلیبر به عنوان داور حضور داشتم؛ اما از این به بعد قصد دارم تنها روی نگارش فیلمنامه متمرکز شوم.
یوسفینژاد همچنین درباره فرایند تولید اثر در شهرستانها و نمایش فرهنگهای مختلف در آثار فیلمسازان جوان گفت: به طور کلی معتقدم روند فیلمسازی در شهرستانها رو به جلوست و کیفیت آثار سال به سال بالا میرود و امید بخش است. در این دوره از جشنواره به لحاظ موضوعی آثار مستند خیلی خوبی داشتیم و بخش اعظمی از کارها مرتبط بودند با موضوعات روستایی و عشایر و بچههایی کار کردند که این فضا را به خوبی میشناسند و برای قشر خاصی فیلم نساختند بلکه فیلم ساختند تا در همه جا قابلیت دیده شدن داشته باشد، باید در همه جای دنیا این آثار دیده و درک شوند. البته ما در بخش مستند آثار بسیار خوبی داشتیم و خوشحالم که مستندسازی جدی گرفته شده است. در بخش داستانی آثار بینابین بودند اما در بخش انیمیشن با وجود آنکه آثار خوبی دیده شد، اما به دلیل این که آثار مرتبط با موضوع جشنواره نبودند فیلمی شایسته دریافت جایزه شناخته نشد.
وی با اشاره به این که “ائو” تاکنون در ۱۲ کشور جهان به نمایش درآمده است، درباره ادامه روند حضور در فستیوالهای بینالمللی توضیح داد: حضور” ائو” همچنان در بخش بین الملل جدی است و در تازهترین حضورش به قزاقستان خواهد رفت. “ائو” تا الان در ۱۳ جشنواره حضور یافته و در ۱۲ کشور این فیلم دیده شده است و همچنان نیز این روند ادامه دارد.
یوسفی نژاد در خاتمه درباره میزان استقبال و علاقهمندی مخاطبان خارجی نسبت به آثار سینمای ایران گفت: تماشاگران خارجی تفاوتی با تماشاگران داخلی ندارند و آنها نیز فیلم را دیدند. آنچه برای من جالب بود این است که در جهان سینمای ایران را خیلی دوست دارند و جا دارد که من به عنوان عضو کوچکی از این جامعه دست تک تک سینماگران ایرانی را که برای شناخت سینمای ایران در جهان زحمت کشیدند ببوسم و از زحمات آنها قدردانی کنم چرا که به دلیل تلاشهای آنهاست که ما امروز به راحتی میتوانیم آثارمان را به نمایش بگذاریم و از زحمات آنها بهره برداری کنیم. این بزرگان برای کشور ما آبرو کسب کردهاند. من این را در فستیوالهایی که حضور داشتم به خوبی دیدم. ضمن این که سینمای ایران در حال حاضر بالاترین سهم را در دادن چهره خوب از کشور ایران در آن سوی مرزها برعهده دارد. اگر امروز در کشورهای مختلف جهان”ائو” را میبینند به دلیل تصوری است که از سینمای ایران دارند و این خیلی خوب و غرور آفرین است.
منبع: هنرآنلاین
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- آقای یوسفینژاد! میشه یه دهن برامون بخونید…
- اصغر یوسفینژاد درگذشت
- جزئیاتی از «عروسک»، فیلم جدید اصغر یوسفینژاد
- اصغر یوسفینژاد از «ائو» میگوید/ «ائو»، تصویری ملموس از جامعه
- کارگردان«ائو/خانه» مطرح کرد/ ضرورت بهتر دیده شدن فیلمهای هنر و تجربه/ «ائو» در شبکه نمایش خانگی
- نامزدهای جایزه آکادمی سینماسینما اعلام شدند
- نامزدهای بیستمین جشن بزرگ سینمای ایران اعلام شدند/ پیشتازی «بدون تاریخ، بدون امضا» در ۱۰ رشته
- نگاهی به فیلم «ائو» / انسانیت نیمهجان در دایره جنایت و فریب
- نمایش «ائو» در بخش مسابقه جشنواره ترانسیلوانیا
- فیلم ائو (خانه) در راه جشنوارههای بین المللی؛ حضور در آمریکا و چین
- گفتوگو با اصغر یوسفینژاد، کارگردان «ائو»/ تاثیر گرفتن آدمها از محیط
- یادداشت مهرزاد دانش درباره فیلم ائو (خانه) / بازی
- یادداشت احمد طالبینژاد درباره «ائو» / کسی به فکر باغچه نیست
- کارگردان «ائو» با «عروسخوانده» میآید
- تیزر جدید فیلم سینمایی «ائو» (خانه) ساخته اصغر یوسفینژاد/ ویدیو
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
