کتاب «هیچ چیز یادم نمیآید» نوشته نورا افرون به تازگی با ترجمه سهیلا ایمانی از سوی نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است.
به گزارش سینماسینما، کتاب «هیچ چیز یادم نمیآید» نوشته نورا افرون به تازگی با ترجمه سهیلا ایمانی توسط نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این کتاب در سال ۲۰۱۱ توسط انتشارات قوی سیاه چاپ شده است.
نورا افرون نویسنده، روزنامهنگار، تهیهکننده و کارگردان آمریکایی در سال ۱۹۴۱ متولد و در سال ۲۰۱۲ درگذشت. کتاب پیش رو حاوی مطالب و مقالات طنزآمیز این نویسنده است که در آنها از نویسندگی در روزنامه، طلاق، ارثی که انتظارش را میکشیده و… نوشته است.
افرون برای فیلمنامههای «سیلک وود»، «بی خواب در سیاتل» و «وقتی هری سالی را دید…» نامزد جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اصلی شد. او جایزه بفتا را برای فیلمنامه «وقتی هری سری را دید…» در کارنامه دارد. آخرین فیلم این کارگردان نیز با عنوان «جولی و جولیا» نامزد جایزه گلدن گلوب شد.
در کتاب «هیچ چیز یادم نمیآید» نورا افرون، گذشته، حال و آینده را با سردی، سنگدلی و طنز روایت کرده است. او برای فراز و نشیبهای زندگی مدرن افسوس میخورد و با مشخصه خود که روشنی و خرد است، اتفاقاتی را که به خاطر آورده، پیش از ابتلا به آلزایمر، یادآوری کرده است.
عناوین مطالب و نوشتههای این کتاب به این ترتیب است:
هیچ چیز یادم نمیآید، کی هستی؟، روزنامه نگاری: داستانی عاشقانه، افسانه، آروبای من، زندگی من و ارثیه، رفتن به سینما، بیست و سه موردی که بارها و بارها مردم را غافلگیر میکند، فقط میخواهم بگویم: املت سفیده تخم مرغ، فقط میخواهم بگویم: تفلون، فقط میخواهم بگویم: نه پِلِگرینوی دیگری نمیخواهم، فقط میخواهم بگویم: زمین صاف نیست، فقط میخواهم بگویم: سوپ جوجه، توبه، زندگی من و رولت گوشت، معتاد به ع-ش-ق، شش مرحله ایمیل فرستادن، فیلمهای ناموفق، شام کریسمس، حرف لعنتی «ط»، حرف لعنتی «پ»، چیزهایی که دلتنگشان نمیشوم، چیزهایی که دلتنگشان میشوم.
در قسمتی از این کتاب میخوانیم:
فریدمن فقط ستون نویس بزرگ ترین روزنامه دنیا نیست، شغل دیگری هم دارد. سخنران است. امروزه خیلی از افراد، اغلب مردها، سخنران هستند. آنها به گونه ای معیشت خود را میگذرانند اما شغل واقعی شان حضور در همایشهایی مانند این همایش است. بعضی از این شرکت کنندگان بازیگرند و بعضیها فقط روزنامه نگارند. اما برای مدت کوتاهی، همه سر میزگرد با هم برابر میشوند. سخنرانان برنامه را در برابر بینندگان، که افراد معمولی هم جزو آنها هستند، اجرا میکنند. اجرای واقعی آنها برای همدیگر در جاهایی مانند همایش فورسکویر در نیویورک و جشنواره تابستانی مدیرعاملان شرکت هربرت آلن در شهر سان ولی است. سخنرانان وظیفه دارند هرگونه باور همگانی را که در حال حاضر وجود دارد در جای خود قرار بدهند و به آن اعتبار قانونی ببخشند.
در حقیقت، هدف این همایشها اعتبار بخشیدن است. بیخود نیست که در دو همایش آخری که حضور داشتم، وقتی نمایندگان شرکت وال مارت روی صحنه آمدند، حتی یک بار هم از دشواریهای روابط عمومیشرکت سر چیزهای آزاردهنده سوالی نشد. مثل این که چگونه با کارمندهایشان رفتار میکنند. (هرچند بینندگان، در هر دو همایش، بی طرفانه از نمایندگان شرکت وال مارت در مورد سیاست شرکت پرسیدند که چرا از مدیران خود میخواهد در سفرهای کاری با پروازهای عادی سفر کنند و هر دو نفر در یک اتاق اقامت داشته باشند. هر دو دفعه هم نمایندگان وال مارت با گشاده رویی جواب دادند. هر دو بار هم بینندگان با گشاده رویی خندیدند.)
این کتاب با ۱۴۴ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۹ هزار و ۵۰۰ تومان منتشر شده است.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- رکوردشکنی فیلم «سریع و خشمگین۹» در دو روز
- اکران فیلمهای شاخص سال ۲۰۱۹ جهان در چهارمین جشنواره بینالمللی فیلم سلیمانیه
- ایناریتو از جشنواره سارایوو جایزه گرفت
- اپرایی که وودی آلن به سبک دسیکا و فلینی روی صحنه میبرد
- سایه سنگین قتل جمال خاشقجی بر نخستین جشنواره بینالمللی فیلم عربستان
- همسرِ تونی بلر تهیهکننده شد
- غول ژانر وحشت سینمای اسپانیا درگذشت
- موفقیت «چرنوبیل»، روسیه را مجبور به ساخت سریال کرد
- جزییاتی تازه درباره پنجاه و یکمین فیلم وودی آلن
- برگزاری هفته فیلم اروپایی در هشت شهر ایران
- فروش ۵۰ میلیون دلاری قسمت جدید «گودزیلا»
- پروژه مشترک جدید ایران و اروپا به زودی آغاز میشود
- زمانی که میشد در هالیوود فیلمی خیلی تجربی ساخت!/ نگاهی به فیلم «همشهری کین»
- ساخت «یک افسر و یک پلیس» رومن پولانسکی به پایان رسید
- گاف جدید سریال «بازی تاج و تخت» + عکس
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی





