درباره فیلم «نبات» ساخته پگاه ارضی (که فرجام قصه از همان بیست دقیقه ابتدای فیلم مشخص بود) شاید بتوان گفت، این اثر ازکارگردانی و موسیقی و پردازش نماها به درستی بهره گرفته است.
آلزایمری که «سایه» (با بازی قابل قبول نازنین فراهانی) به آن دچار شده و به همین دلیل برای دیدن دخترش نبات به ایران آمده موضوع اصلی این فیلم است؛ هرچند فیلم بواسطه ریتم کند و شخصیت های کم داستانش نمی تواند مخاطب را راضی از سالن سینما خارج کند. از آن گذشته، شهاب حسینی هم آنچنان که باید و شاید در کاراکترش فرو نرفته؛ شخصیتی که به نبات دخترش گفته مادرش در یک سالگی او از دنیا رفته و هر هفته بر سر خاکش می روند. داستان فیلم موضوع تازه ای در سینمای این روزهای ایران نیست اما نمی توان منکر شد که مخاطب با دیدن نام شهاب حسینی، مشتاق تماشای آن می شود؛ غافل از آنکه حفره های فیلم تا پایان دست از سر مخاطب پرسشگر بر نمی دارد. سوال هایی از این قبیل که چگونه سایه از ایران به ایتالیا رفت و به چه شکل شهاب حسینی نوزاد یک ساله را بزرگ کرد و چرا در اطراف سعید و نبات فردی نیست که گره داستان را -شاید- کمی بازتر کند؟ یا اینکه اصولا چرا به عمد اینگونه پرسش ها با حذف کاراکترهایی که در ذهن تماشاگر می تواند وجود داشته باشند پاسخ داده نمی شوند. بیشتر داستان در خانه با میزانسن و دکوپاژی شلوغ می گذرد و مشخص نیست این طرز چیدمان برای پدر و دختری که تنها زندگی می کنند؛ چه سودی در نماهای فیلم دارد و چه میزان در فهم چرایی داستان به کمک می آید؟ هر چند همان طور که در ابتدا آمد نماهای درست و فیلمبرداری اصولی و موسیقی زنده یاد «ناصر چشم آذر» از نکات قوت فیلم است ولی از این پارامترهای خوب در کلیت داستان استفاده چندانی برده نمی شود و فیلم در سکانس هایی حتی به مستند پهلو می زند و ریتم کند آن و تعلیقی که وجود ندارد؛ مخاطب گریزپای را به سختی تا انتها می کشاند. از طرف دیگر فیلم آن قدر در تصویر و نما غرق می شود که فراموش می کند شخصیت هایش را بدرستی معرفی کند. حتی شهاب حسینی که شرکتی مهندسی دارد؛ هم نمی تواند بیرون از خانه، این وجه کاری اش را نشان دهد.
نماهای تکراری و استفاده گل درشت از حمام و سرویس بهداشتی نیز چرایی اش مشخص نمی شود. نگاه شود به خلوت پدر و دختر در دو سکانس داخل حمام. فیلم هر چند با همه این ضعف فیلمنامه، از تسلط کارگردان بر صحنه بهره می برد و سکانس هایی می آفریند که از کاربلدی مولفش خبر می دهد. هر چند بواسطه سوراخ های زیاد فیلمنامه این عنصر موثر نیز به گوشه ای پرت می شود. مشکل دیگر فیلم نیز پایان بندی آن است که به دو شخصیت سعید و نبات نمی خورد که چنین فضایی را بیافرینند. عجیب اینکه دخترک ۱۲ ساله مانند فردی ۲۰ ساله رفتار می کند و بعد از دیدن پرتره مادرش، در می یابد رویا «سایه» مادرش است و سعیدی هم که دل در گرو همسر سابقش دارد (سکانسی که حلقه ازدواج را می بیند و ناگهان بغضش می ترکد) نمی تواند برای مخاطب باورپذیر باشد. داستان تلاش می کند روایتی سر راست از زندگی سه نفر را بازگو کند؛ تلاشی که فرجام هدفمندی در پس آن مشاهده نمی شود و دل دادگی نبات هم به رویایی که مشخص نیست چگونه سر از کارگاه سفالگری درمی آورد، ساخته و پرداخته نمی شود و مانند بیشتر نماهایی که مولفه های علت و معلولی آن درست از آب در نیامده، این بده و بستان عاطفی هم ناتمام می ماند.خلاصه اینکه شیرینی زیاد نباتی که کارگردان در اولین فیلمش به سینمای ایران پیشکش می کند، دل را می زند! هر چند می توان به کارگردانش امید داشت که فیلم های بعدی اش مخاطب را راضی تر روانه خانه کند؛ چرا که پگاه ارضی نشان داده است که با عشق و پساعشق بخوبی آشناست،
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- غریبههای آشنا/ تاملی بر فیلم «هارمونیهای ورکمایستر» ساخته بلا تار
- بدترین فیلمهای ۲۰۱۹، از نگاه منتقدان ورایتی
- پازلی که کامل نمی شود/ نگاهی به فیلم “نبات”
- جذاب اما نه فوقالعاده!/ نگاهی به فیلم “متری شیش و نیم”
- یک فیلم خیلی خوب ببینید/ نگاهی به فیلم «روسی»
- «اینسرت»/ رئالیسمِ تلخِ بارانی؛ نگاهی به فیلم «سرکوب»
- نمایش و نقد ۲ مستند با موضوع سوریه در کانون فیلم «سینماحقیقت»
- منطق «همه میدانند»/ نگاهی به فیلم «همه میدانند»
- نگاهی به فیلم «قسم»/ اتوبوسی به رسم قسم
- محاکمه در بیابان/ نگاهی به فیلم «قصر شیرین»
- رویای از دست رفته/ نگاهی به فیلم “نبات”
- شنیدنِ دوباره یک ترانه عاشقانه شیرین/ نگاهی به فیلم «دوباره زندگی»
- «اینسرت»/ یک فریب شیک؛ یاددداشتی بر فیلم «ایده اصلی»
- ققنوس سوخته/ نگاهی به فیلم «شعلهور»
- «تیغ و ابریشم»/ نگاهی به فیلم «قصر شیرین»؛ یک روایت صمیمی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- راهیابی مستند «دوربین فرانسوی» به جشنواره ارمنستانی
آخرین ها
- بزرگداشت کیانوش عیاری و افتتاح گنجینه این فیلمساز در موزه سینما
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- نمایش موزیکال «شازده کوچولو» / گزارش تصویری
- پیکر مسعود اسکویی به خانه ابدی بدرقه شد/ چرا برخی آدمها محبوب میشوند؟
- پایان تصویربرداری فیلم «ویلای موروثی»/ روایتی از زندگی یک باغبان
- رقابت ستارههای یک کمدی و یک درام عاشقانه تاریخی/ میزبانی سینماها از دو فیلم جدید
- پولاد کیمیایی برای «گالیله» میخواند
- فرصت ۳ فیلم کوتاه ایرانی برای اسکار ۲۰۲۵
- رکوردداران روز اول اکران
- «اتاق فرار» پرمخاطبترین بسته فیلم کوتاه «هنر و تجربه»
- معرفی برگزیدگان جوایز دیوید دی دوناتلو ۲۰۲۴ ایتالیا/ «من کاپیتان» بهترین فیلم شد
- روسای جدید آکادمی سزار معرفی شدند
- فیلم کوتاه «چوپان» در جشنواره ژاپنی
- «طاووس خانم و ازدواجهایش» در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه میرود
- حسن فتحی: جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاهتر نکنیم
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- جزئیات برنامههای جشنواره ترایبکا اعلام شد/ نمایش فیلمهای خاطرهانگیز هیچکاک، اسکورسیزی و اسپیلبرگ
- برگزاری دوازدهمین کارگاه بینالمللی تئوری اطلاعات و مخابرات با حمایت همراه اول
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- جشنواره «هاتداکس» در ایستگاه پایانی؟/ گرفتاریهای تهدید کننده
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- نظارت سازمان سینمایی به نمایش آثار سینمایی خارجی در پلتفرمها
- پل استر درگذشت
- رامین حسینپور بهترین آهنگساز فستیوال لسآنجلس شد
- رقابت ویژه چند فیلم و تعطیلی یک روزه سینما
- «پر» در جشنواره ورونژ روسیه نمایش داده میشود
- مسعود اسکویی درگذشت
- برگزیدگان جشنواره فیلم پکن معرفی شدند/ تجلیل از چن کایگه با حضور ییمو
- «سیم خاردار» در کازابلانکا