غلامرضا موسوی معتقد است:سلیقه مردم را تلویزیون با تعداد بیننده ۶۰ میلیونیاش تعیین میکند، چرا گناه تغییر سلیقه مردم را به گردن سینما میاندازید؟! در حالی که فقط حدود دو میلیون سینما مخاطب ثابت دارد.
به گزارش سینماسینما، غلامرضا موسوی تهیهکننده و پخشکننده سینمای ایران در ارزیابی تغییر سلیقه مخاطبان سینما و استقبال از فیلمهای کمدی با بیان این مطلب گفت: بیشتر فیلمهای سینمایی که مورد استقبال مردم قرار گرفتند، استاندارد هستند و قاعدتا فیلم استاندارد تماشاچی را دچار بدسلیقگی نمیکند. باید علت این اتفاق را در جای دیگری جستجو کرد. هنرمند فیلمی را میسازد، خوب یا بد و حالا این تماشاچی است که برای دیدن فیلم مورد علاقهاش حق انتخاب دارد و باید برای آن پول بپردازد.
غلامرضا موسوی با تاکید بر اینکه سیستم ما مثل هرجای دیگری امکان دارد در وجه خاصی افراط یا تفریط داشته باشد بیان کرد: با توجه به اینکه تعداد سالنهای سینمایی در کشور بسیار کم است، فیلمسازها تلاش میکنند با توجه به شرایط، بازگشت سرمایهشان را تضمین کنند.
او با تاکید بر اینکه سینما یک هنر صنعت است، گفت: سینما زیر مجموعهای از هنر سرگرمیهاست و در شکلی قرار میگیرد که هنری، سرگرم کننده است.
تهیهکننده فیلم سینمایی «چهارشنبه خون به پا میشود» با اشاره به تفاوت سینما با دیگر انواع هنر، بیان کرد: تفاوتی سینما با دیگر هنرها در این است که چون صنعتی است، کمی گران است و چون گران است، تهیهکننده، کارگردان و بقیه عوامل متوجه این امر هستند که اگر بخواهند حرفهایشان را ادامه دهند باید حداقل و در بدترین شرایط هزینه فیلم را از فروش آن برگردانند. این امر باعث میشود که اگر سازندهای ژانری را دوست دارد ولی فروش خوبی ندارد، نسازد و به سراغ ساخت فیلمهایی برود که مورد استقبال مخاطبین است.
موسوی با اشاره به اینکه مردم دوست دارند بعد از دیدن فیلم احساس آرامش و یا مقداری نشاط داشته باشند، بیان کرد: مردم از فیلمهایی استقبال میکنند که برایشان جذاب و سرگرم کننده است، البته این جذابیت باید با یک حداقل استانداردی همراه باشد.
او افزود: به عقیده من در کنار استقبال از فیلمهای کمدی و طنز، در چند سال اخیر فیلمهای جدی و اجتماعی هم مورد اقبال عمومی قرار گرفته است. به طور مثال فیلم «فروشنده» اصغر فرهادی در سال گذشته و «لانتوری» رضا درمیشیان فروش بالایی داشتند، این نشان از استقبال مردم از فیلمهای معمولی و غیر کمدی است.
موسوی با اشاره به فیلم «رگ خواب» ساخته حمید نعمت الله که با اقبال خوبی مواجه شده است، بیان کرد: درصد استقبال از فیلمهای کمدی به دلیل سهل الوصول بودن، جذاب بودن و اینکه باعث تمدد اعصاب میشود بیشتر است. اما از فیلمهای دیگر هم استقبال خوبی میشود.
تهیهکننده «من مادر هستم» با تاکید بر اینکه سیستم ما مثل هرجای دیگری امکان دارد در وجه خاصی افراط یا تفریط داشته باشد بیان کرد: با توجه به اینکه تعداد سالنهای سینمایی در کشور بسیار کم است، فیلمسازها تلاش میکنند با توجه به شرایط، بازگشت سرمایهشان را تضمین کنند.
او با اشاره به اینکه فیلم سازان به سمت ساخت فیلمهایی میروند که در عین سرگرم کردن، مثل فیلمهای اجتماعی بتواند با تماشاگر ارتباط بیشتری برقرار کند گفت: فیلمهای کمدی مثل فیلم «نهنگ عنبر»، از استاندارد خوبی برخوردار هستند. میتوان گفت بیشتر فیلمهایی که از فروش خوبی برخوردار بودند به غیر چند مورد استثنا همه استاندارد بوده و از کیفیت خوبی برخوردار هستند.
موسوی ویژگی فیلمهای استاندارد را اینگونه بیان کرد: فیلمهایی استاندارد هستند که از یک کارگردانی، فیلمنامه، ساخت و ترکیب مناسب و خوبی برخوردار باشند و بتواند با تماشاچی ارتباط خوب و قوی برقرار کند. این درحالی است که در سینما ایران فیلمهای کمدیای داشتهایم که چون نتوانستهاند با مخاطب ارتباط برقرار کنند، فروش خوبی نداشته و مورد اقبال عمومی قرار نگرفتند.
تهیه کننده فیلم سینمایی «بغض» ضمن اشاره به اینکه فیلم یا استاندارد است و یا نیست و حالتی بین این دو وجود ندارد ادامه داد: عوام مردم به عنوان منتقد به سینما نمیروند بلکه برای سرگرمی است و البته که سرگرم شدن، حق مردم است. باید به این توجه کرد که هر رفت و آمدی حداقل چهار تا شش ساعت از وقت افراد را میگیرد. بنابر این میتوان گفت که سینما توانسته است بخش اعظم تفریحات و اوقات فراغت برخی از مردم را پُر کند.
او با بیان اینکه محدودیتی برای تعداد اکران فیلمهای کمدی در هر سال وجود ندارد، افزود: سینما هم مانند هر محصول فرهنگی دیگری است و نمیتوان گفت که چه تعداد فیلم از هر سبک و ژانری در هر سال یا هر دوره پخش شود. به طور مثال نمیتوان گفت که رمانهای اجتماعی یا پلیسی کمتر یا بیشتر چاپ شوند، در یک زمانی رمانهای فانتزی یا اجتماعی رواج پیدا میکنند و در زمانی دیگر سبکهای دیگر! سینما هم به همین شکل است و در دورههای مختلف ژانر خاصی رواج بیشتری پیدا میکند.
این تهیهکننده سینما با اشاره به اینکه فیلم های سینمایی خوبی در شش ماهه دوم سال ۹۶ در نوبت اکران هستند، بیان کرد: در ادامه سال ۹۶ بعضی کارهای جدی خواهیم داشت که احتمال میدهیم با استقبال خوبی روبرو شوند و فقط فیلمهای کمدی نیستند که مورد اقبال عمومی قرار میگیرند.
موسوی در پایان صحبتهایش به تاثیر ساخت فیلمهای کودک و نوجوان و همچنین فیلمهای خانوادگی در سینمای کشور اشاره کرد و افزود: فیلمهایی که خانوادهها بتوانند با فرزنشان به تماشای آن بروند با فیلمی که فقط میتوانیم دو نفره و به قولی بدون بچهها برویم فرق دارند. به عقیده من اگر فیلم کودک و نوجوانی خوب ساخته شود، میتواند رکورد فروش فیلمهای کمدی را به سادگی بشکند، زیرا که برای دیدن این فیلم حداقل یک خانواده چهار نفره میتوانند به سینما بروند.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نگاهی به دو مستند؛ از ماجرای صداهای پررنج تا خاطرهبازی با سینما
- بنیاد ایرانشناسی برگزار میکند؛ نشست تخصصی روایت وطن در سینمای ایران
- محمد شکیبانیا رئیس سیزدهمین جشن مستقل سینمای مستند شد
- امروز، روز ملی سینما نیست!
- نشان عالی خورشید به ارد عطارپور اهدا شد
- نمایش «قصیده گاو سفید» در پارلمان ژاپن/ استقبال از اکران فیلم و افزایش تعداد سینماها
- گفتوگوی موزه سینما با فریدون جیرانی/ از ابتدا هدفم فیلمنامهنویسی بود + ویدئو
- چاقوکشی برای رسیدن به حق!/ درباره لزوم فاصلهگذاری بین هنرمند و انسان خوب
- توضیحات رئیس اتحادیه تهیهکنندگان سینمای ایران؛ چگونگی اکران نوروزی/ سینما به فیلم پرمخاطب نیاز دارد
- سینمای ایران از نفس افتاده است
- از تاریکی گفتن موجب روشنایی نمیشود/ سینمای ایران نیازمند فیلمهایی است با تم امید و جسارت
- آغاز اکران سراسری فیلم «قصیده گاو سفید» در فرانسه/ رونمایی از پوستر فرانسوی فیلم با نامی متفاوت
- حضور همزمان «قصیده گاو سفید» در چهار جشنواره بوسان، هلسینکی، کالیگاری و زوریخ
- «قصیده گاو سفید» در بخش مسابقه جشنواره فیلم زوریخ/ آغاز اکرانهای سراسری فیلم در سطح جهانی
- «قصیده گاو سفید» بهترین فیلم جشنواره درنو هیمات فیلم اتریش
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت





