ین روزها یک سوال اساسی و مهم مطرح است؛ “خانه سینما پس از بازگشایی چقدر توانسته است نقشی مهم و تاثیرگذار در مناسبات درون سینما ایفا کند؟”
پاسخ به این سوال از آن رو اهمیت دارد که بدانیم مبارزه صنفی سال های ۸۹ تا ۹۲ که در زمان اختلافات عمیق با مسوولان فرهنگی دولت دهم درگرفت و به پیروزی اصناف انجامید از چه بابت مهم بود. به عبارت دیگر چرا اصناف با حضور شگفت انگیزشان اصرار داشتند به هیچ قیمتی خانه سینما تعطیل نشود و بعد که بسته شد چرا بی امان جنگیدند که خانه باز شود؟ مگر کارکرد و فایده و تاثیر و اهمیت خانه سینما برای مجموعه سینما و اهالی آن چیست؟
برای پاسخ به این مساله باید به وظایفی رجوع کرد که اساسنامه خانه برای این نهاد تعیین کرده است. در فصل دوم اساسنامه، ۱۱ وظیفه برای خانه پیش بینی شده است.
وظایف خانه سینما در چند سطح قابل تقسیم بندی است. یکی وظایف رفاهی، بیمه، ایجاد تعاونی ها، کمک به تامین امنیت شغلی که بند ۱ و ۲ را به خود اختصاص داده است.
دوم وظایف مربوط به داوری و حل اختلاف است که بند ۹ و ۱۰ را شامل می شود.
جالب آنکه جشن خانه سینما که به بزرگترین رویداد خانه بدل شده است، تنها بخش کوچکی از بند یازدهم را به خود اختصاص داده است.
اما سایر وظایف خانه سینما چیست؟
بند سوم، مشارکت در شوراها و تصمیم گیری های کلیه بخش های سینماست. بند چهارم و پنجم، خانه را موظف کرده که با تشکیل گروه های کارشناسی صنفی، پیشنهادهای گوناگون برای استانداردسازی بخش های تولید و توزیع و نمایش داشته باشد و آنها را به تصویب برساند. ایجاد نظام اطلاعاتی عوامل و محصولات سینمایی و حمایت از فعالیت های خلاق سینمایی بندهای ۶ و ۷ هستند. بند یازدهم نیز خانه را موظف کرده نهادهای فرهنگی ایجاد کند و نشست ها و همایش ها و انتشار کتاب را در دستورکار قرار دهد.
اما بند هشتم بر آن دلالت دارد که حفظ شان فرهنگی و هنری سینماگران برای صیانت از حیثیت حرفه ای آنها به عهده خانه سینماست.
حالا می شود عملکرد خانه سینما را در این چارچوب بررسی کرد. آیا خانه توانسته در تصمیم سازی ها و معادلات سینمایی کشور نقشی موثر ایفا کند؟ آیا وقتی فیلم های مجوزدار از پرده پایین کشیده شد، خانه توانست از حیثیت اعضایش دفاع کند و حقشان را اعاده کند؟ آیا خانه نسبت به اتفاقات مهم سینمایی موضع و واکنش موثر دارد؟ آیا خانه سینما توانسته در معادلات توزیع و نمایش و تولید، به شکل ملموس و مثبت تاثیر گذار باشد؟ آیا صرفا حضور نمایندگان خانه در شوراها کافی است؟ آیا خانه در استاندارد سازی بخش های مختلف سینما اقدامی انجام داده است؟ آیا توانسته امنیت شغلی اعضایش را تامین کند؟ آیا خانه توانسته قدرت شگفت آوری که حضور و پشتیبانی اعضایش در سالهای سخت به آن بخشیده بود، حفظ کند؟ آیا توانسته از این پتانسیل عظیم بهره ببرد و در معادلات سینما قدرتش را به رخ بکشد؟ آیا اساسا جایگاه خود را در مجموعه سینما تعریف کرده است؟
متاسفانه در مقطع فعلی به نظر نمی رسد خانه از چنین جایگاهی در سینما برخوردار باشد. خانه به شکلی -ظاهرا- خودخواسته خود را از متن سینما کنار کشیده است. حتی بخشی وظایف رفاهی خانه با همکاری نکردن بخش هایی از دولت معطل مانده و مشکل بیمه بسیاری از اعضا همچنان باقی است. در زمان بسته بودن خانه طی دو روز سه هزار امضا پای یک بیانیه جمع شد و یا هزاران نفر جلوی خانه سینما برای دفاع از آن تجمع کردند، آیا این معنایی جز این دارد که یک پتانسیل عظیم در این نهاد صنفی وجود دارد؟ پس کجا و کی باید از این پتانسیل استفاده شود؟
از سوی دیگر حالا که خانه باز شده نباید تلاش مضاعفی انجام گیرد که مطالبات صنفی اعضای خانه سریع تر تامین شود؟ طبعا مقصود از مطالبات، فقط مسائل رفاهی نیست که البته به سهم خود بسیار اهمیت دارد و همچنان کاملا برآورده نشده، بلکه مجموعه مطالبات مادی و معنوی است که تامین آن عزم جدی تری از سوی مدیران خانه می طلبد. آحاد اعضای خانه هرزمان که به وجود و حمایتشان نیاز بوده، بی دریغ حاضر بوده اند. نوبتی هم که باشد نوبت مسوولان خانه است که در خدمت به آنان کم نگذارند.
توقعی که از تیم مدیریتی حال حاضر خانه سینما می رود تلاش بیشتر برای انجام وظایف قانونی است. البته باید در مرحله اول با تمهیداتی به سرعت مسایل رفاهی اولیه مرتفع شود تا خانه بتواند با قدرت و شجاعت، نقش موثری در رویدادهای سینمایی بازی کند. با این قدرت نهفته خانه سینما کسی یا نهادی نباید جرات کند با اقدامات غیر قانونی به سینما لطمه بزند و امنیت سینماگران را به خطر بیندازد. کسی نباید جرات کند مقابل تهدیدها و فشارهایی که به کلیت سینما و اهالی آن صدمه می زند، پاپس بکشد. آحاد اعضای خانه همچنان پشتیبان خانه اند و از منتخبانشان حمایت می کنند، اما همه اینها به شرطی است که مدیران خانه بخواهند از حاشیه و انفعال به درآیند و در عین تعقل، قدری شجاعانه تر و فعال تر عمل کنند.
یادمان نرود درنهایت باید عضو بودن درخانه سینما با عضو نبودن در آن تفاوت آشکاری داشته باشد و باز یادمان باشد که دلسرد شدن آحاد اعضا از تعلق و دلبستگی صنفی صدمه ای جبران ناپذیر برای خانه است. حفظ این دلگرمی و تعلق صنفی وظیفه دشوار مدیران خانه به حساب می آید. شاید کلید ماجرا همین دو نکته آخر باشد.
روزنامه شرق
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد؛ هنرمند اگر جهانبینی داشته باشد خفه نخواهد شد
- مراسم بزرگداشت کیومرث پوراحمد در خانه سینما
- دوربین فرانسوی در جشنواره مستند کانادا
- در گفتوگوی کیوان کثیریان با بهنام بهزادی و مجید بزرگر مطرح شد/ پروانه ساخت دیگر موضوعیت ندارد
- در گفتوگوی کیوان کثیریان، امیر اثباتی و عباس عبدی مطرح شد: سینماگران حق دارند به صورت فردی برای یک نامزد تبلیغ کنند |
- تاکید شورایعالی تهیهکنندگان سینما بر اتحاد و یکپارچگی
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد: در حال برگشتن به دهه ۶۰ هستیم که زور میزدند سینما را گلخانهای کنند/ منطق دوستان این است که میخواهند بهزور خودشان را دیکته کنند
- نسخه ویژه نابینایان «درخت زندگی» منتشر میشود
- گفتوگوی کیوان کثیریان با همایون اسعدیان و سعید عقیقی در برنامه «خط فرضی»: عدهای دوست ندارند چهره واقعی جامعه را در سینما ببینند/ معاصر بودن از دموکراسی و احترام به حق دیگران میآید
- آنچه در سینما خطرآفرین بوده سانسور عقیده است/ در سینما گرهی افتاده که مدام هم کور میشود/ هیچکس نمیتواند زنان را از تاریخ سینما حذف کند
- هشدار به سانسور در عصر هوش مصنوعی/ میزگردی با حضور کیوان کثیریان، شهرام مکری و حسام سلامت
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد: حکومتهایی که خودشان را متولی حقیقت میدانند خطرناکترین دولتها هستند
- هم اندیشی نمایندگان شورای عالی تهیهکنندگان با هئیت رئیسه و مدیرعامل خانه سینما برگزار شد
- در جلسه با روسای صنوف خانه سینما مطرح شد؛ در ارشاد معتقدند سینما را احیا کردهاند/ انگار باید با برخی ژانرها خداحافظی کنیم
نظر شما
پربازدیدترین ها
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- صدور پروانه ساخت سینمایی برای پنج فیلمنامه
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد؛ هنرمند اگر جهانبینی داشته باشد خفه نخواهد شد
آخرین ها
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد
- صدور پروانه ساخت غیرسینمایی برای ۴ فیلم کوتاه داستانی
- ادامه اجرای «سهخواهر» در تالار مولوی
- یک واقعگرای بیرحم؛ دل تورو درباره میازاکی چه نوشت؟/ سینماییهای فهرست تایم ۲۰۲۴
- راهیابی ۳ فیلم کانون به جشنواره بینالمللی کودکان لکنوی هند
- تمدید فراخوان دومین جشنواره ایده تا محصول صنعت ارتباطات
- فراخوان تأمینکنندگان گوشی همراه
- «هیس» در فستیوال «روسکایا کلاسیکا» روی صحنه میرود
- کنایه کارگردان «آپاراتچی» به تبعات استفاده نکردن از تبلیغات ماهوارهای
- «گالیله» با ۳ اجرا ۳۰۰ میلیون فروخت
- کیانو ریوز در فیلم جدید روبن اوستلوند بازی میکند
- شب تئاتریها برای شمس لنگرودی
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- صحرا اسداللهی از جشنواره بیروت جایزه گرفت
- «شهرک» به «کازابلانکا» رفت