هدیه تهرانی در صفحه اینستاگرامش به مناسبت روز جهانی زن پست تازه ای گذاشت.
به گزارش سینماسینما، این بازیگر نوشت:
نمیدونم این عکس ماله کیه ، نمیدونم باید روز زن و تبریک بگم یا روز آدم و انسانیت ،
نمیدونم اگه زن بودن ارزشه آیا ما واقعا به غریزه و ساختار طبیعى هنوز زن هستیم یا بعد از انقلاب صنعتى و زندگى مدرن هم میتونیم زن باشیم و هم میتونیم شلوار مردانه بپوشیم و هم سطح و تراز مردها در عرصه نابهنجار این دنیا همچنان به دنبال اثبات ارزش زن بودن بگردیم ، نمیدونم مردها هم اگر دامن بپوشن در اجتماع قابل قبوله و بابت ایفاى نقش همزمان زنانه چه چیز هایى رو میتون از دست بدند ، و نمیدونم اتفاقا محرومیتهاى زنان که باعث شد خیلى چیزا رو از دست بدن همچنان با حضورشون در هر زمینه اى که در اجتماع دارن به جاى بعضى از ازدست دادنها جه چیزها و چه قابلیتهاى مرودنه اى بدست آوردن ، و نمیدونم که مردها هم با این که بعد از نابهنجاریهاى سنت و قدرت و انقلاب صنعت ، پذیرفتن بخش مسئولیتهاى مردانه را گاها از دست بدن و مثل ما نتونن نقش زنانه اى هم ایفا کنند حالشون خوبه یا نه، نمیدونم ما زنان و مردان چه چیزهایى رو از دست دادیم و چه چیزهایى رو در نابهنجاریها در طول تاریخ بدست آوردیم و از دست دادیم ، و نمیدونم بابت چه جایگاهى طبیعى غریزى و انسانى باید تبریک گفت ،،،
اونى که شاید میدونم اینه که الان هزاران تحلیل و قضاوت و مرز و حرف و حدیثه بابت این حرفها ، و اونى که نمیدونم اینه که نقش واقعى ما در هستى و طبیعت چیه . اونى که میدونم اینه که چیزى که به شکل زن و مرد در طبیعت خلق شده ، چیزى که چه در زن و چه در مرد زیر خروارها نابهنجاری ، محکومیت و محرومیت و اجبار تلاشِ به اثبات وجودش داره ، همون چیزیه که نیازى به اثبات وجودش نداشته ،
اما به تمام زنانى که چه مثل من نا آگاهانه نمیدونن به کجا باید رفت ، و بیشتر به زنانى که آگاهانه و شرافتمندانه در راه مسئولیت و خلاقیت رشد و تکامل به هر شیوه اى حرکت میکنند تبریک میگم … به امید روزى براى بقا و ایفاى نقش
بى مرز انسانیت در هستى

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- ستارههای هوای ابری/ نگاهی به فیلم «بی همه چیز»
- هدیه تهرانی، نامی در بین مشاهیر بازیگری دنیا/ کوتاه درباره «بی همه چیز»
- فیلمفارسیسازی/ نگاهی به فیلم «بی همه چیز»
- هویت فروپاشیده/ نگاهی به فیلم «بیهمه چیز»
- انتقام و وسوسه/ نگاهی به فیلم «بیهمه چیز»
- ابتذال سرنوشت محتوم رقابت بین هدیه تهرانی و پارسا پیروز فر
- سعید راد در گفتگو با موزه سینما: تقوایی گفت یا صادق کرده را تو بازی میکنی یا در آن دفتر فیلم نمیسازم
- کرونا به نفع اختتامیه جشنواره فیلم فجر
- چالش بیپاسخ نامزدهای بازیگری
- پیوند موفق ادبیات و سینما/ نگاهی به فیلم «بی همه چیز»
- نفسگیر و میخکوب کننده/ نگاهی به فیلم «بی همه چیز»
- کوتاه درباره فیلمهای «بی همه چیز» و «رمانتیسم عماد و طوبا»
- دیدار بانوی سالخورده و مالنا در دوره پهلوی/ نگاهی به فیلم «بی همه چیز»
- «روزهای نارنجی» در شبکه نمایش خانگی + تیزر
- دوئت با نتهای نادرست
نظرات شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف






خا نم اگر معنای زندگی را نمیدونی، ؟! خیلی خوبه که بعنوان یک هنرمند متعهد بری دنبالش و معنایش را در این دوران که با هزار طرفند ، اونو از همه پنهان میکنن،پیدا کنی ود هنر خودت بگنجانی، چون رسالت یک هنر مند همین است،