ناصر تقوایی دارد ۷۷ سالگی را پشت سر میگذارد؛ یکی از خوشقلمترین داستان نویسان معاصر که کم منتشرشان کرد و یکی از بهترین عکاسان معاصر که عکسهایش را کم عرضه کرد و یکی از بزرگترین فیلمسازان معاصر که کم فیلم ساخت.
اما با نگاهی به کارنامه دهه اول فعالیت تقوایی، او را باید از پرکارترینهای دوران خودش دانست. ده مستند درخشان، یک فیلم کوتاه به یاد ماندنی(رهایی)، یک سریال جاودانه (دایی جان ناپلئون) که شاید برجستهترین اثر تصویری تاریخ سینما و تلویزیون این سرزمین باشد و سه فیلم بلند درجه یک(ارامش در حضور دیگران، نفرین و صادق کرده)، حاصل هفت هشت سال اول فعالیت حرفه ای ناصر تقوایی در سینما و تلویزیون است.
دوران کم کاری و به عبارتی گزیده کاری تقوایی بعد از انقلاب هم، پرحاصل است؛ “ناخدا خورشید” که از برترینهای سینمای ایران و بیشک بهترین اقتباس سینمایی تاریخ سینمای ماست و بعدتر “ای ایران” و “کاغذ بیخط” که هر دو فیلمهای مهمی در سینمای ایران هستند به همراه یک مستند ماندگار(تعزیه) و یک اپیزود از یک فیلم بلند(کشتی یونانی)این کارنامه وزین را تشکیل میدهند.
نکته غم انگیز اما وجود دو فیلم ناتمام “چای تلخ” و “زنگی و رومی” در کارنامه تقوایی است که به سرانجام نرسیدند و همین، او را از ادامه کار در سینما دلسرد کرد.
تقوایی در دوره ما یک استثناست. او اندیشمندی است با انبوهی از آثار مکتوب و فیلمهای برجسته و حکیمی فرزانه است که با تاثیرش بر فضای روشنفکری آن روزگار، یکی از بزرگان ادبیات و سینمای ایران به حساب میآید. او از پیشگامان موج نوی سینمای ایران و از بهترین فیلمنامه نویسان تاریخ سینمای ماست که نشستن سر کلاسهایی که او تدریس میکند، آرزوی هر سینمادوستی است.
اما نکته غمانگیز آنکه از زمان ساخت آخرین فیلم بلند داستانی تقوایی ۱۷ سال میگذرد و از آخرین باری که تقوایی پشت دوربین ایستاد ۱۴ سال گذشته است. این برای سینمای ایران خسران بزرگی به حساب میآید. تقوایی از معدود سینماگرانی است که حتی اثر متوسط هم در کارنامهاش دیده نمیشود. او حالا آرزو دارد “انسان کامل” را بسازد؛ کار نسبتا پرهزینهای که بیشک نیاز به کمک دولت دارد. شاید یکی از وظایف مهم بخش دولتی سینما، حمایت از مفاخر فرهنگ و سینماست برای خلق آثار ماندگار فرهنگی. هزینه “انسان کامل” درمقابل هزینههایی که برای برخی آثار پرخرج و کم مایه سینمایی میشود بسیار ناچیز است.
درصورت حمایت دولت، بیتردید دوستداران تقوایی و فیلمسازان علاقمند به او همگی به میدان خواهند آمد تا به دستیاری استاد بشتابند و “انسان کامل” ساخته شود. اگر متولیان سینما بخواهند، شاید بهترین هدیه تولد استاد ناصر تقوایی همین باشد.
روزنامه اعتماد
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- در ژرفای اندیشهها و آرمانهای ناصرتقوایی/ برای رسم عاشقکشی و مرگ خاموشِ بزرگان
- سیر تحول قهرمان و جبر محیط در سینمای ناصر تقوایی: از «صادق کرده» تا «ناخدا خورشید»
- وقتی درختان شهر در جشنواره شهر موضوعیت ندارد
- ترکیببندیِ بحران: واکاوی منطق قاب، نور و مونتاژ در نخستین فیلم تقوایی
- «ای ایران»؛ تابلوی یک ملت در قاب ماسوله
- محسن امیریوسفی: آقای تقوایی عزیز! شما هنوز هم ناخدای کشتی سینمای مستقل ایران هستید
- یادبود ناصر تقوایی برگزار شد/ خالق «کاغذ بیخط» غریب بود
- سیری در سینمای ناصر تقوایی/ سفری به آبهای آنسوی کرانهی رویا
- مطالبهگری، میراث تقوایی برای هنرمندان
- کانون کارگردانان سینمای ایران برگزار میکند؛ یادبود زندهیاد «ناصر تقوایی»
- از ساعدی تا همینگوی؛ ناصر تقوایی و رویای ترجمهی ادبیات به تصویر
- خوانشی از نخستین فیلم ناصر تقوایی/ در ستایش سکوت و انزوا
- چالشهای حفظ حریم خصوصی، از ناصر تقوایی تا پژمان جمشیدی
- یادداشت «کیانوش عیاری» در سوگ ناصر تقوایی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «مثل یک بهمن»؛ روایت خنیاگری که صدای یک قوم اصیل شد
آخرین ها
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان
- سینما ایران در آتش سوخت
- ۲۶ هزار پاترهد دست دوستی دادند/ پیش به سوی فیلم-کنسرت «بازی تاج و تخت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- «سگ سیاه»؛ بازمانده در شهر مردگان






