سینماسینما _فرزانه متین :فیلم آستیگمات دومین ساخته مجید رضا مصطفوی ،روایت یک داستان اجتماعی و روابط در هم تنیده اعضای یک خانواده است که در مشکلات ریز و درشت غرق شده اند و هر عضو در منجلاب زندگی خود دست و پا می زند و سازنده چه بسیار موشکافانه توانسته این هرج و مرج و نابه سامانی را نشان دهد که هر روز این خانواده درگیر یک بحران جدید می شوند.پدری بیکار و دمدمی مزاج که تازه دست از میخوارگی برداشته که ادبیات خاص خودش را دارد (حال و روز مهران( محسن کیایی) را به راحتی می توان از تربیت پدری معتاد درک نمود ) و می خواهد یک شبه ره صد ساله را با پرورش زالو طی کند. مادری(سمیرا با بازی باران کوثری) بی توجه و غرق در عالم خود که گویا فرزندشان را از سر راه پیدا کرده اند و اگر سایه مادر بزرگ(مادر محسن کیایی، مهتاب نصیرپور) بالا سر این نوه ۱۲ ساله نباشد بچه حتی نمی تواند زندگی عادی خود را از سر بگیرد.مادر بزرگ سعی می کند بی توجهی پدر و مادر را جبران کند با این حال، کسری فیلم دست به کارهایی می زند که ناشی از بی توجهی پدر و مادرش است و این دلیل محکمی است بر این که هیچ کسی نمی تواند جایگرین محبت و توجه کردن به بچه از سوی والدین باشد.این بچه ۱۲ ساله با آن عینک عجیب و غریبش که می خواهد به نوعی تداعی گر نام فیلم باشد به دلیل آن که در خانواده ای امن بزرگ نشده مسبب یک سری از بحران ها می شود و بر سایر بحران های اعضای خانواده سایه می اندازد.
نمی توان منکر این شد که داستان فیلم تلخ است اما دنیای کسری در فیلم تلخ تر است.این تلخی به راستی بازنمایی دقیقی از قشر وسیع جامعه و پدران و مادران بی فکر را را در بر می گیرد.حوادثی که برای شخصبت های فیلم رخ می دهد خارج از حوصله بیننده است چرا که مخاطب نمی داند با کدامیک از بازیگران همسو شود اما از سویی تماشای فیلم برای خانواده ها و پدر و مادرهای جوان از ضروریات است .
فیلم با فضای مدرسه و معلمی مهربان و خنده روی کسری(نیکی کریمی) آغاز می شود و نشان از آن دارد که کسری از شخصیت های اصلی فیلم است و اکثر بحران ها حول شخصیت وی می چرخد. دانش آموزی درسخوان که یک سری رفتارهای نابهنجارگونه و خشم ها را در خود نهفته است که در هر زمانی که عصبانی می شود و شاهد درگیری در خانواده است این خشم را بروز می دهد چه با نوشتن نامه ای عاشقانه به معلم مدرسه که توجه ها را به سمت و سوی خودش بازگرداند و یا ریختن نمک برای کشتن زالوهایی که مانند خوره به زندگی شان چسبیده است.
مصرف الکل، اعتیاد ، بی توجهی، دروغگویی، بحث و جدل، خشونت فیریکی هرکدامشان به تنهایی بر تربیت فرزند تاثیر می گذارد حالا کسری در میان خانواده ایی زندگی می کند که نه دو مورد بلکه همه موارد را از نوع شدید دارا هستند و این چرخه معیوب که از پدربزرگش آغاز شده همچنان ادامه دارد و حتی اگر جلویش گرفته نشود تا نسل ها ی بعدی ادامه خواهد داشت شاید شدت و حدت آن متفاوت باشد اما در آینده هیچ کس مانند کسری متضرر و بزهکار نخواهد شد.دکتر سید حسین مجتهدی ، روانگاو و تحلیل گر فیلمهای سینمایی ، بزهکاری کودکان را ناشی از خانواده های ناامن می داند ؛ والدینی که پرخاشگرایانه، دشمنانه و طرد کننده(مانند سمیرا مادر کسری که گاه بی گاه از خانه قهر می کرد) واکنش نشان می دهند، فرزندانی در آینده خواهند داشت که به سمت نابهنجاری ها خواهند رفت البته این تنها مربوط به والدین نیست.در مدرسه نیر نباید پرخاشگری را با طرد کردن پاسخ دهند(همانطور که مدرسه کسری به دلیل نوشتن نامه، او را از مدرسه اخراج می کنند)مسئولان نهادهای پرورشی و آموزشی با پردازش سازنده تعارضات و تلاش برای تصحیح عوامل به وجودآورنده پرخاشگری باید با این مسئله رویارو شوند ازسوی دیگر رابطه ی خوب کودک با والدین تسهیل گر رشد اخلاقی است اما تنبیه های نابه جا،بد رفتاری ها و نزاع های خشونت آمیر بین پدر و مادر با پرخاشگری کودک و جرایم خشونت گرایانه بعدی در نوجوان ، همبسته است.این را باید دانست که بزهکاری جبران کننده ی جایگاه های از دست رفته است.
والدین می توانند با کمترین هزینه، فقط با تماشای یک اثر جلوی این چرخه معیوب را بگیرند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «بی سروصدا» اواخر پائیز کلید میخورد
- نگاهی به فیلم آتابای : جادوی عشق
- دنیا دار مکافات است؛ نگاهی به فیلم قسم
- نگاهی به فیلم سرکوب؛ نمایش چرخه معیوب خشونت
- فیلمی روان ، ساده و بدون تکلف/یادداشتی درباره فیلم رضا
- نگاهی به فیلم «کتاب سبز»؛ دعوت به انسانیت
- نگاهی به فیلم متری شش و نیم؛ فیلمی ماندگار در حوزه اعتیاد
- نگاهی به فیلم غلامرضا تختی ساخته بهرام توکلی
- نگاهی به فیلم گرگ بازی
- رما؛ در ستایش زنانی که سر تسلیم فرود نمی آورند
- بحران بلوغ بر بستری اجتماعی/ نگاهی به فیلم «آستیگمات»
- درامی روانشناسانه بارویکردی به سینمای فرهادی/نگاهی به «هت تریک»
- آشغال هایی که ایران آن ها را دوست دارد/نگاهی به فیلم آشغالهای دوست داشتنی
- فیلمی که می توانست تاثیرگذار باشد/نگاهی به فیلم جن زیبا
- برگ برنده نرگس آبیار در فیلم جدیدش چیست؟
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- بستههای ویژه شب یلدای همراه اول با هدیه دیجیتال معرفی شد
- آنونس رسمی عاشقانه «عزیز» رونمایی شد
- با نظرسنجی از ۱۷۷ منتقد فیلم؛ نشریه ایندی وایر برترینهای سال ۲۰۲۴ سینما را معرفی کرد
- احمد رسولزاده و «بنهور» در بیست و هفتمین قسمت «صداهای ابریشمی»
- درباره «بی همه چیز»؛ درامی پیچیده با شخصیتهایی چندلایه
- نگاهی به فیلم «هفتاد سی»/ در بستر واقعیت
- موقعیت فیلمهای ایران و سینماگران فراملی در فرانسه
- قهوه دمنکشیده/چرا سریال مهران مدیری نتوانست انتظارات را برآورده سازد؟
- سرقتهای سریالی ۳زن به سبک «تسویه حساب»
- با اعلام آکادمی داوری؛ نامزدهای اولیه اسکار معرفی شدند/ یک انیمیشن ایرانی در میان آثار
- انیمیشنی درباره لیونل مسی؛ پخش «مسی و غولها» از تلویزیون دیزنی
- کدام شبکههای تلویزیونی ادغام یا منحل میشوند؟
- جشنوارۀ ملی تئاتر اقتباس افتتاح شد/ امید به حضور در خانوادۀ جهانی تئاتر با شناسنامه خاص خود
- فوت بازیگر سرشناس اسپانیایی؛ ماریسا پاردس درگذشت
- معرفی هیأت انتخاب بخش سینمای ایران در جشنواره چهل و سوم فیلم فجر
- معرفی داوران بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران در فجر۴۳
- «کیک محبوب من»، رابطهای رویایی اما تراژیک
- لغو نمایش فیلم “آخرین تانگو در پاریس”
- اسطوره موسیقی هند و یکی از برجستهترین نوازندگان طبلا در جهان درگذشت
- بررسی «ازازیل» و «انجمن اشباح» در شورای صدور مجوز ساترا
- «عزیز» از چهارشنبه اکران میشود/ رونمایی از پوستر فیلم
- مرور آثار سینمایی، تئاتری و مستند «اینگمار برگمان» در سینماتک خانه هنرمندان ایران
- از ۵ دی ماه؛ «علت مرگ: نامعلوم» روی پرده سینما میرود
- بازگشت ژان کلود ون دام با کمدی اکشن/ «باغبان»، ژانویه، انحصاری در فرانسه اکران میشود
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ نیکول کیدمن: در سال ۲۰۰۸ بازیگری را رها کردم/ فکر میکردم کارم تقریباً تمام شده است
- انتقاد روزنامه جام جم از تمسخر نام مریم و مسیحیت در فیلم صبحانه با زرافه ها
- بر اساس اعلام سامانه نمایش آنلاین نتفلیکس؛ کمک ۵۲ میلیون دلاری «صد سال تنهایی» به کلمبیا
- معرفی برگزیدگان جشنواره سینماحقیقت هجدهم/ وزیر ارشاد: ما مسئولان خودنظامپنداری را کنار بگذاریم
- نگاهی به جذابیت های ماندگار «ریوبراوو» وسترن با طعم شکلات
- به هر داستانی نباید اطمینان کرد