سینماسینما، پدرام عبهر :
سهیلا: آخرین بار کی عاشق شدی؟ پسر: الان دیگه اینجوریا نیست. با دختره حرف میزنی. یا بهت پا میده یا قهوهایت میکنه! ———- سهیلا: حالا از کجا معلوم منم اگه ازدواج میکردم جدا میشدم؟ پسر: جدا میشدی… همه جدا میشن…. (بخشهایی از دیالوگ فیلم؛ نقل به مضمون) ——— در جامعهای که دیدگاه خیلی از جوانها درباره «رابطه» چنین است (که واقعاً هم چنین است)، طبیعی است که تنهایی و ترس از رابطه عمیق و متعهّدانه (ازدواج) به معضلی جدّی تبدیل شود. مسئلهای مهم که میتوان گفت سینمای اجتماعی ایران (که بخش عمده آثار سینمایی ما هم در همین ژانر قرار دارد) کمتر به این صورت دقیق و موشکافانه به آن پرداخته است. «شماره ۱۷، سهیلا» داستان دختری است مجرّد که حالا در آستانه چهل سالگی، جدّیتر از همیشه نیاز به ازدواج را حس کرده است؛ او پی برده که سنّش بالا رفته و خیلی زود شانس بچّهدار شدن را به کل از دست میدهد. وزنش هم بالا رفته و حسِّ پیری و چاقی، اعتماد به نفسش را کم کرده. سهیلا برای فرار از این تنهایی، به هر دری میزند: به یک مؤسّسه همسریابی میرود، با دوستپسرهای سابقش (که ظاهراً خودش آنها را پرانده است) تماس میگیرد و… «شماره ۱۷، سهیلا» فیلم جسوری است. در میانِ خیل فیلمهای اجتماعی ما با سوژههای تکراری (فقر و فلاکت، خیانت، و دروغ و قضاوت)، ساخته جدید محمود غفّاری به سراغ سوژهای رفته که اتّفاقاً سوژه روز جامعه است، دردِ خیلی از دخترها و پسرهای جامعه امروز است و سینمای ما شدیداً در این حوزه فقیر است. شاید به این دلیل که چنین سوژهای خیلی راحت میتواند سوءتفاهمهایی ایجاد کند، یا از خط قرمزها عبور کند. سوءتفاهمهایی که در مورد این فیلم هم ممکن است پیش بیاید، که مثلا شاید متّهم شود که فیلم ضد زن است و زنان و دختران را تحقیر میکند چرا که روی نیاز شدید زنها به حضور یک مرد در کنارشان تأکید دارد (امّا فیلم برای رفع این سوءتفاهم، هرچند تمرکزش بر زنان است، در مقابل مردهایی را که با مشکلی مشابه دست به گریبانند نیز به تصویر میکشد). «شماره ۱۷، سهیلا» حتّی به خطِّ قرمز نیاز جنسی افراد (دخترهای) مجرّد نیز میپردازد و خوب هم میپردازد (شاید تنها فیلم دیگری که به طور مستقیم به این سوژه پرداخته، فیلم کمدی «در مدّت معلوم» باشد که البتّه رویکردش به مراتب سطحیتر از فیلم غفّاری است.) زهرا داودنژاد در نقش سهیلا شگفتزدهتان میکند. چنان بینقص و طبیعی بازی میکند که با تکتک مشکلات و غصّهها و حسّاسیتها و دردها و تنهاییاش همراه میشویم. بابک حمیدیان و مهرداد صدیقیان هم نقشهای کوتاهشان را حرفهای و تأثیرگذار بازی میکنند (سکانس طولانی دیالوگ مهرداد صدیقیان و زهرا داودنژاد از جمله بهترین سکانسهای این فیلم، و شاید حتّی از جمله بهترین سکانسها در میان فیلمهای اجتماعی چند سال اخیر سینمای ایران باشد). سکانسهای طولانی گفت و گوی سهیلا با دوستهای سابقش در ماشین هم از دیگر نقاط درخشان فیلم است. سکانسهایی که قدرت شان را مدیون فیلمنامه خوب و منسجم غفّاری هستند (فیلمنامهای که مخصوصاً در زمینه دیالوگنویسی حرف ندارد) و البتّه نمیتوان نقش فیلمبرداری خوب اشکان اشکانی را نیز نادیده گرفت، مخصوصاً در فیلمی که پلانسکانسهای طولانی هم کم ندارد. «شماره ۱۷، سهیلا» فیلمی است قابل احترام و ستودنی، که کمتر از آنچه شایستگی اش را دارد دیده شد. هم از این جهت که سراغ سوژهای جدید در سینمای ایران و سوژهای بهروز در جامعه ایران رفته و هم از این جهت که آن را به خوبی ساخته و پرداخته کرده است. ناگفته پیداست که میتوان به فیلم نقدهایی نیز وارد کرد. امّا ترجیح میدهم در این یادداشت کوتاه وارد آن جزییات نشوم، و فعلاً به همین بسنده کنم که «شماره ۱۷، سهیلا» از جمله فیلمهایی است که لایق دیدن و قابل تأمّل است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «روز سیب» پروانه نمایش گرفت
- یک فیلم ایرانی در بخش نسلها پذیرفته شد/ «روز سیب» در جشنواره فیلم برلین
- نمایش دو فیلم از ایران در بخشهای مختلف جشنواره برلین ۲۰۲۲
- تنهایی و بالاتر از تنهایی/ نگاهی به فیلم «شماره ۱۷ سهیلا»
- گزارشی از چگونگی ادامه مسیر تولید در سینما/ موج نو در راه است یا ورشکستگی؟
- «عشقورزی زیر بمباران»/ نگاهی به «بمب: یک عاشقانه»
- ملودرام یا حماسی؟/ نگاهی به «سرو زیر آب»
- نگاهی به فیلم «سهیلا شماره ۱۷» ساخته محمود غفاری/ حکایت فرار از خود
- یک ایده خوب اما ناتمام/ نگاهی به فیلم «چراغهای ناتمام»
- موضوعی مهم در قالبی کسلکننده/ نگاهی به «پشت دیوار سکوت»
- «هزارپا» از «تگزاس» جلو زد/ نگاهی به جدول فروش در هفتهای که گذشت
- گفت و گو با محمود غفاری، کارگردان «شماره ۱۷ سهیلا»: سوپراستارها فقط زبان پول را می فهمند
- سوپراستارهای زن حاضر نشدند بازی کنند
- به بهانه اکران پیش روی «شماره ۱۷ سهیلا»/ در بزنگاهِ تاریخ
- محمود غفاری در گفتوگو با سینماسینما/ انگیزهای برای ادامه شغلم ندارم
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
آخرین ها
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد