تهیه کننده مجموعه «دیرین دیرین» اظهار کرد که یاد گرفته ایم به جای تکیه کردن به کمکهای دولت به خود وابسته شده و به صورت مستقل کار تولید کنیم.به گزارش سینماسینما، محمد ابوالحسنی تهیه کننده «دیرین دیرین» درباره نحوه شکلگیری تیم این مجموعه گفت: سال ۸۳ از طرف وزارت نفت نماینده بستن قرارداد با یک شرکت انیمیشن سازی شدم. پس از مذاکره با شرکت مذکور با توجه صف نوبت چهار ماههای که آن شرکت برای شروع فعالیت روی پروژه جدید داشت، تصمیم گرفتم خودم پروژه را پیش ببرم. حدود ۱۲ نفر دور هم جمع شدیم و شرکت تولید انیمیشن راهاندازی کردیم که انیمیشن «خیلی خطرناکه حسن» محصول این تصمیم جسورانه بود.
وی افزود: ساخت انیمیشن «خیلی خطرناکه حسن» برای ما مشکلات زیادی به خاطر نامش وجود آورد. در سال ۸۸ این گروه به تیمی ۱۸۰ نفره تبدیل شد تا سال ۸۸ بنا به سفارش مشتریان برایشان انیمیشن میساختیم اما مالک محتوا نبودیم و بیشتر کارمان خدماتی بود. بعد به این فکر کردیم که تولید محتوا کنیم. سال ۸۸ انیمیشنهای «حیات وحش؛ حیوانات منقرض شده» را ساختیم و فقط در فضای وب و مجازی منتشر کردیم، در این انیمیشنها به نکته خاصی اشاره نمیشد و هدفمان فقط تولید برنامههای کوتاه و جذاب بود. این انیمیشن شاهکار بود و توانست چندین جایزه در بخش کارگردانی، دوبله و … کسب کند، از این انیمیشنها بشدت استقبال شد و چند جایزه هم گرفت البته مهمتر از این جوایز این بود که فهمیدیم میتوانیم به جای تکیه کردن به کمکهای دولت به خودمان وابسته شویم و به صورت مستقل کار تولید کنیم.
ابوالحسنی ادامه داد: در سال ۹۲ توجهم به سمت کسانی که لبنیات تولید میکنند جذب شد که یک سری لبنیات میسازند بستهبندی میکنند و بعد برای فروش به همه جای کشور صادر میکنند و تمام آنها تا آخر ماه به فروش میرسند. به همین دلیل چشمم به سوی ایدهای که روزنامه نگارها از آن استفاده میکنند خورد. تصمیم گرفتیم همانگونه که روزنامهها، کاریکاتور روز دارند، ما هم انیمیشن روز تولید کنیم و بر اساس اتفاقات روز، انیمیشنهای جذاب تولید کرده و در فضای مجازی منتشر کنیم.
این تهیه کننده با اشاره به سه گروهی که برای ساخت «دیرین دیرین» تشکیل شد گفت: سه گروه شکل دادیم؛ یکی برای تولید محتوا، یکی برای انتشار محتوا و گروهی هم برای بازاریابی و تولید. بنابراین «دیرین دیرین» را شروع کردیم که تا امروز نیز ادامه دارد. ما برای تولید این مجموعه ۱۰ شاخصه تعریف کردیم که یکی از آنها طراحی شخصیتها و داستانهایی است که بتوان به صورت نامحدود این مجموعه را تولید کرد. شاخصه دوم این بود که هر قسمت کوتاه و طنز در حد یک دقیقه باشد.
وی یادآور شد: سال ۹۲ و ۹۳ مراحل پیش تولید را می گذراندیم و نتوانستیم کار کنیم اما هم مالیات دادیم هم ارزش افزوده پرداخت کردیم. از نوروز ۹۴ شروع به منتشر کردن این مجموعه کردیم، اولین انتشار در فیسبوک بود که برای بیشتر شدن بازدیدها به آنها پول پرداخت میکردیم.
ابوالحسنی با اشاره به توجه مخاطبان «دیرین دیرین» و علاقهشان به این مجموعه تصریح کرد: تا الان که اینجا هستم ۲۰۰۰ قسمت ساختهایم و بیش از ۸۰ درصد مردم آن را میشناسند. ازجمله کارهایی که برای ساخت انیمیشن انجام میدهیم اول از همه دوشنبههای تند که انتقادی است و در آن یک اصل را رعایت میکنیم و هرگز یک جناح را نقد نمیکنیم فقط رفتارها را نقد میکنیم که همین باعث شده به مشکل برنخوریم. دومین کارهم تولید یک سری آیتمهای تبلیغی است که بابتشان پول دریافت میکنیم، است.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- اعلام آثار پویانمایی کوتاه نهمین جشنواره فیلم شهر/ معرفی داوران بخش فیلمهای کوتاه داستانی
- حمایت معکوس؛ سازوکارهای حمایتی ناکارآمد، انیمیشن ایران را زمینگیر کرده است
- چرا ایران هنوز کارشناسی انیمیشن ندارد؟
- یادداشتی برای «ژولیت و شاه»؛ قصهای آمیخته از تخیل و واقعیت
- انیمیشن ایران در جشنواره فجر؛ کجا ایستادهایم؟
- ۵ انیمیشن ایرانی در اسپانیا نمایش داده میشود
- جشنواره پویانمایی تهران در ایستگاه پایانی
- دوبله آثار کودک حساس، مهم و پر از ظرافت است
- «عصرانه با انیمیشن»؛ بزرگداشت سعید توکلیان برگزار شد
- راهیابی انیمیشن ایرانی به جشنواره مراکش
- راهیابی دو انیمیشن به جشنواره فیلم ژیرونای اسپانیا
- رونمایی از تیزر مجموعه انیمیشن «رویاهای رنگی»
- اولین کارگاه انتقال تجربه بسته انیمیشن «رویاهای رنگی» برگزار شد؛ امیدواریم اکران انیمیشن کوتاه ادامه پیدا کند
- تحقق آرزوی چندساله فعالان انیمیشن در هنرو تجربه
- جایزه جشنواره انسی برای انیمیشن ایرانی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





