
درست در خاطر دارم وقتی در سال ۱۳۸۰ مسئول تبلیغات و تشریفات جشنواره فیلم فجر بودم روزنامه کیهان در یادداشتی چون همیشه گزنده و انتقادی نوشت “معلوم نیست جشنواره فیلم فجر در دهه فجر انقلاب اسلامی است یا دهه فجر انقلاب اسلامی در جشنواره فیلم فجر!؟
جشنواره ها ی سینمایی در همه جای جهان آدابی کم و بیش یک پارچه دارند. این آداب( طعم و عطر و بوی) از نوع فیلم های جشنواره گرفته تا ترکیب هیات داوری، تعداد فیلم های بخش مسابقه و سایر بخش هااز جمله مخاطبان و تعداد نمایش ها را نیز شامل می شود.
جشنواره فیلم فجر اگر چه بر سنت دیرپای سینمای ایران بالید اما پس از آنی که سینما خود را با مدار و ارزشهای بر آمده از انقلاب اسلامی پنجاه و هفت تنظیم کرد، شکل گرفت. به همین سبب نیز بانیانش زمان برگزاری را در دهه فجر انقلاب اسلامی پیش بینی کردند.
این هم هنگامی برپایی جشنواره فیلم فجر با دهه فجر انقلاب اسلامی ناگزیر ملاحظاتی عمیق را بر جشنواره تحمیل می کند که با آن آداب برگزاری جشنواره ها در جهان متفاوت است:
الف) مخاطبان، در جشنواره های فیلم غالب مخاطبان جشنواره دست اندرکاران صنعت سینما، اصحاب رسانه های سینمایی و هنرمندان انند. در جشنواره فیلم فجر غالب مخاطبان مردم و مقامات دولتی هستند.
ب) تعداد نمایش یک فیلم در جشنواره ها سه نوبت به اضافه یک نوبت پیش از همه برای رسانه ها است. در جشنواره فیلم فجر این تعداد به دست کم چهارده اکران و گاه تا بیست و سه اکران در طول جشنواره برای یک فیلم می رسد.
پ) انتخاب فیلم ها در جشنواره های فیلم توسط دبیرخانه دایمی جشنواره و به سرپرستی دبیر یا ریس جشنواره انجام می شود. این انتخاب البته با طعم و عطر هر جشنواره هم خوان است. در جشنواره
فیلم فجر هر ساله هیات انتخابی مرکب از مدیران دولتی و تعدادی سینماگر، امر انتخاب فیلم ها را با رعایت ملاحظات حاکمیتی و البته با رعایت دور هم بودن در جشن انقلاب بر می گزینند.
البته که در سایر جشنواره ها پس از انتخاب نشدن فیلمی در جشنواره، فیلمسازی در اعتراض بیانیه نمی دهد و البته که دبیرخانه جشنواره نیز ملزم به پاسخگویی نیست!
ت) ترکیب و اعضای هیات داوران جشنواره های سینمایی پس از رایزنی با ریس هیات داوران که توسط دبیر جشنواره پیشتر تعین می شود، معلوم می شود. در جشنواره فیلم فجر رییس و دبیر جشنواره بر روی تک تک اعضای هیات داوری بدون نیاز به رعایت طعم و عطر یک پارچه نسبت به بر گزیدن تک تک داوران اقدام می کنند و عمدتا می کوشند انتخاب ها ی شان صبغه دلجویی ، منزلت پیش کسوتانه و منزلت حرفه ای توامان را داشته باشد.
ث) تعداد فیلم های بخش مسابقه در جشنواره ها عدد ثابتی است و به ندرت طی سالیان شاهد تغییر در تعداد فیلم های بخش مسابقه هستیم. در جشنواره فیلم فجر اما هر سال تعداد فیلم ها بسته به سلیقه دبیر (یا ریس جشنواره) بر اساس همان اصول دورهم بودن برای جشن انقلاب و دلجویی افزایش می یابد.
ج) تعداد جوایز اهدایی جشنواره های سینمایی کاملا محدود و عمدتا بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه، بازیگران نقش های اول و مکمل را شامل می شود. در جشنواره فیلم فجر این تعداد سه برابر و هر از گاه توسط دبیر جشنواره حتی طی دوره جشنواره افزایش یافته است.
آنچه بر شمرده شد نه موجب کاهش منزلت جشن فیلم فجر است و نه به تنهایی وجه امتیاز این جشنواره استثنایی شمرده می شود.
جشنواره فیلم فجر تنها شادمانی هنری فراگیر جشن های پیروزی انقلاب اسلامی سال ۵۷ است.
جشنواره ها ی سینمایی در همه جای جهان آدابی کم و بیش یک پارچه دارند. این آداب( طعم و عطر و بوی) از نوع فیلم های جشنواره گرفته تا ترکیب هیات داوری، تعداد فیلم های بخش مسابقه و سایر بخش هااز جمله مخاطبان و تعداد نمایش ها را نیز شامل می شود.
جشنواره فیلم فجر اگر چه بر سنت دیرپای سینمای ایران بالید اما پس از آنی که سینما خود را با مدار و ارزشهای بر آمده از انقلاب اسلامی پنجاه و هفت تنظیم کرد، شکل گرفت. به همین سبب نیز بانیانش زمان برگزاری را در دهه فجر انقلاب اسلامی پیش بینی کردند.
این هم هنگامی برپایی جشنواره فیلم فجر با دهه فجر انقلاب اسلامی ناگزیر ملاحظاتی عمیق را بر جشنواره تحمیل می کند که با آن آداب برگزاری جشنواره ها در جهان متفاوت است:
الف) مخاطبان، در جشنواره های فیلم غالب مخاطبان جشنواره دست اندرکاران صنعت سینما، اصحاب رسانه های سینمایی و هنرمندان انند. در جشنواره فیلم فجر غالب مخاطبان مردم و مقامات دولتی هستند.
ب) تعداد نمایش یک فیلم در جشنواره ها سه نوبت به اضافه یک نوبت پیش از همه برای رسانه ها است. در جشنواره فیلم فجر این تعداد به دست کم چهارده اکران و گاه تا بیست و سه اکران در طول جشنواره برای یک فیلم می رسد.
پ) انتخاب فیلم ها در جشنواره های فیلم توسط دبیرخانه دایمی جشنواره و به سرپرستی دبیر یا ریس جشنواره انجام می شود. این انتخاب البته با طعم و عطر هر جشنواره هم خوان است. در جشنواره
فیلم فجر هر ساله هیات انتخابی مرکب از مدیران دولتی و تعدادی سینماگر، امر انتخاب فیلم ها را با رعایت ملاحظات حاکمیتی و البته با رعایت دور هم بودن در جشن انقلاب بر می گزینند.
البته که در سایر جشنواره ها پس از انتخاب نشدن فیلمی در جشنواره، فیلمسازی در اعتراض بیانیه نمی دهد و البته که دبیرخانه جشنواره نیز ملزم به پاسخگویی نیست!
ت) ترکیب و اعضای هیات داوران جشنواره های سینمایی پس از رایزنی با ریس هیات داوران که توسط دبیر جشنواره پیشتر تعین می شود، معلوم می شود. در جشنواره فیلم فجر رییس و دبیر جشنواره بر روی تک تک اعضای هیات داوری بدون نیاز به رعایت طعم و عطر یک پارچه نسبت به بر گزیدن تک تک داوران اقدام می کنند و عمدتا می کوشند انتخاب ها ی شان صبغه دلجویی ، منزلت پیش کسوتانه و منزلت حرفه ای توامان را داشته باشد.
ث) تعداد فیلم های بخش مسابقه در جشنواره ها عدد ثابتی است و به ندرت طی سالیان شاهد تغییر در تعداد فیلم های بخش مسابقه هستیم. در جشنواره فیلم فجر اما هر سال تعداد فیلم ها بسته به سلیقه دبیر (یا ریس جشنواره) بر اساس همان اصول دورهم بودن برای جشن انقلاب و دلجویی افزایش می یابد.
ج) تعداد جوایز اهدایی جشنواره های سینمایی کاملا محدود و عمدتا بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه، بازیگران نقش های اول و مکمل را شامل می شود. در جشنواره فیلم فجر این تعداد سه برابر و هر از گاه توسط دبیر جشنواره حتی طی دوره جشنواره افزایش یافته است.
آنچه بر شمرده شد نه موجب کاهش منزلت جشن فیلم فجر است و نه به تنهایی وجه امتیاز این جشنواره استثنایی شمرده می شود.
جشنواره فیلم فجر تنها شادمانی هنری فراگیر جشن های پیروزی انقلاب اسلامی سال ۵۷ است.

برچسبها: سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر, سید محسن هاشمی
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بررسی مسایل مالی جشنواره فیلم فجر/ مساله فقط دستمزد یک مشاور نیست
- رقم هایی که تناقض دارند/لزوم شفاف سازی جزییات بودجه و هزینه جشنواره های ملی و جهانی فجر
- این گروه بیدلیل/ عملکرد جشنواره ملی فجر و شگفتی های جشنواره جهانی فجر
- خون تازه در رگهای پریدهرنگ/ نگاهی به چهار فیلم موفق جشنواره فجر
- اولین تیزر از پشت صحنه «ماجرای نیمروز»/ فیلم
- نگاهی به وضعیت یک ماه اخیر سینما به بهانه اسکار فرهادی/ شرایط لغزنده!
- اختصاصی سینماسینما/ محسن تنابنده: برخی در جشنواره فجر از آب گل آلود ماهی گرفتند
- گفتوگو با محمدمهدی دادگو، داور سیوپنجمین جشنواره فیلم فجر/ امسال سال زنان بود
- بیتوجهیهای فرهنگی دولت تدبیر و امید و امیدهای صدروز پایانی
- تقاضای ۵۸ میلیارد تومان برای برگزاری دو جشنواره
- یادداشتی درباره فیلم آپاندیس/ یک پیشنهاد لذت بخش
- چرا «هفت» دل خیلیها را خنک کرد؟!
- واکنش مهرزاد دانش به اظهارات فراستی: سینمای ما دچار مککارتیسم میشود
- نگاهی به مواضع اخیر مسعود فراستی/ دهه ات گذشته رییس!*
- ایوبی: کدام یک از ادعاهای افخمی و فراستی درباره جشنواره درست بود؟
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- فوت بازیگر آمریکایی؛ ریچارد چمبرلین درگذشت
- بزرگداشت رخشان بنیاعتماد برگزار شد
- نگاهی به فیلم عزیز؛ فیلمی قابل احترام
- عیدی ویژه همراه اول بهمناسبت عید فطر
- پرفروشهای سینما در هفته اول نوروز/ هیچ کدام از فیلمهای نوروزی، یک میلیون تماشاگر نداشتند
- آکادمی اسکار عذرخواهی کرد
- «میراث» در جشنواره هاتداکس رقابت میکند
- تازهترین ساخته هادی محقق به چین میرود/ اولین حضور جهانی «دِرنو» در جشنواره پکن
- یک جایزه برای آیدا پناهنده؛ جشنواره فرانسوی به «در انتهای شب» جایزه داد
- یک واکنش دیرهنگام؛ بیانیه آکادمی داوری در پی خشونت علیه برنده اسکار
- پس از ۴ دهه برگزاری در یوتا؛ جشنواره ساندنس به کلرادو میرود
- فرشته سقوط کرده/ نگاهی به فیلمنامه «هیات منصفه شماره ۲» با بررسی عناصر مشترک درامهای دادگاهی
- «داستان سلیمان»؛ یک داستان واقعی از هزاران پناهجوی جهان
- «یک نبرد پس از دیگریِ» دیکاپریو کوتاهتر شد!
- یک عشق بی رحم،مجازات اعدام را در بریتانیا لغو کرد
- اکران آنلاین «زودپز» در شبکه نمایش خانگی
- نتفلیکس با «صد سال تنهایی» به یک رمان کلاسیک «غیرقابلاقتباس» جان میبخشد
- «ذهن زیبا»؛ اتفاقی زیبا در تلویزیون
- اسرائیل، کارگردان برنده اسکار را بازداشت کرد
- یک جایزه برای مجری اسکار؛ کونان اوبراین، جایزه مارک تواین را گرفت
- برای دستاوردهای یک دهه فعالیت حرفهای؛ بالاترین تجلیل سینمایی بریتانیا از تام کروز
- داوری فیلمساز ایرانی در جشنواره مورد تایید اسکار
- نگاهی به «اکنون»/ هنرِ شنیدن
- «بیگانه» کامو مقابل دوربین کارگردان فرانسوی میرود
- «روایت ناتمام سیما» قاچاق شد/ علیرضا صمدی: خواهش میکنم نسخه غیرقانونی را نبینید
- نقدچیست؟ منتقدکیست؟
- نوروز موسیقایی با فیدیبو؛ برنامه فستیوال موسیقی «گوشه» اعلام شد
- دارن آرونوفسکی میسازد؛ اقتباس سینمایی از رمان «کوجو»
- «بیصدا حلزون»؛ تلخی میان تصمیم و تسلیم
- «سلب مسئولیت»؛ کابوسی پنهانشده پشت نور