سینماسینما، عزیزالله حاجی مشهدی
در بعضی از فیلمهای مستند داستانی با وجود تلاشهای آشکار برای سنگینتر جلوه دادن وجه مستند آنها، در عمل، به دلیل چیرگی جنبههای نمایشی و داستانپردازانه همواره وجه داستانی اثر غلبه بیشتری پیدا میکند. همین حالت را در فیلم مستند داستانی «جنبل» ساخته هادی کمالیمقدم و مینا بزرگمهر – با تهیهکنندگی مشترک علی مصفا- بهخوبی شاهد بودهایم.
در «جنبل» بر جنبههای اسطورهای و افسانهای باورهایی تاکید میشود که در گذر سدههای بیشمار، در فرهنگ بومی و آداب و رسوم قومی مردان بخشی از این آب و خاک، در جزیره رنگین و پرنقشونگار هرمز در فرهنگ عامه مردمان آن سامان رسوخ کرده است و به عنوان بخشهایی جداناشدنی از آداب و رسوم بومیان جزیره هرمز هماکنون نیز در دسترس پژوهشگران و فیلمسازان قرار دارد.
از نخستین نماهای فیلم که با نوعی پایکوبی و هلهله توسط چند آدم بومی با چهرههای گِلمالیشده پرنقشونگار بر کناره دریا آغاز میشود، آشکارا میتوان دریافت که با یک کار آیینی که در باورهای مردمان بومی آفریقاییتبار جنوب ایران ریشه دارد، روبهرو هستیم.
در فیلم، داستان مردی به نام موسی، هنرمند جهلهنواز و نقاش، به تصویر کشیده میشود که با افسون پری دخت دریایی (دُختِ دیریا) به دنیای موجودات خیالی برده میشود و مخاطب فیلم، فصل به فصل، هرچه پیشتر میرود، با استفاده از آمیزه مناسبی از تصاویر معمولی با نماهایی از تصاویر ویدیو آرت (یا هنر ویدیویی) شامل دادههای دیداری و شنیداری و هنر اجرا (یا پرفورمنس آرت) به عنوان هنری نمایشگون که هنرهای نمایشی، موسیقایی و هنرهای تجسمی را با هم ترکیب میکند، پابهپای موسی با نوعی جستوجوگری، در گوشه و کنار جزیره اسرارآمیز پیش میرود و انگار شاهد نوعی کشف و شهود است و پلی میزند میان واقعیت و رویا تا از دنیای سرشار از ترس و تاریکی رهایی یابد.
در بخشهایی از فیلم که با حرفهای چند تن از مردان و زنان بومی جزیره آشنا میشویم، میتوانیم بهروشنی دریابیم که به باور یکایک آنان، موجوداتی چون جن و پری و زار و باد و… نه فقط در کنار آدمها حضوری باورپذیر دارند، بلکه گاه میان آدمیان جزیره و پریزادگان دریایی، انس و الفت و عشقهایی نیز پدید میآید که همنشینی میان آدمها و اهل خیال را امری عادی جلوه میدهد.
فیلم میکوشد به پدیده کمرنگ شدن تدریجی این باورها در میان اهالی بومی، به دلیل غلبه پدیدههایی نوظهور با ورود آهن و سیمان به جزیره، و کوچ اهل خیال به ته دریا نیز اشارهای روشن داشته باشد.
موسی، جهلهنواز شوریدهحال، که شاید آخرین بازمانده از نسل بومیان جزیره باشد که سودای عشق با پریدخت دریا را در سر دارد، با گذر از سه وادی «ع» و «ش» و «ق» – وادیهای پررازورمز عشق – که از گذرگاههای پرخطر عقل و شادی و قصه (سه جوهر عشق) میگذرد، با تحمل سختیها و رنجهای فراوانی، همچون سالکی پاکباخته که هفت وادی عشق را درمینوردد، در سپیدهدم یک روز روشن و آفتابی، با پریدخت دریا دیدار میکند! شیرینی وصال موسی با پریدخت دریا را باید کمترین ثمره و دستاورد همان سیر و سلوک عارفانه موسی دانست، چراکه بهره اصلی را نصیب مردمانی میکند که در پی سالها رنگ باختن باورهایشان، بار دیگر اهل خیال را در باورشان زنده میکنند!
جهله، در هیئت کوزهای سفالین و ظریف که بر آن طرحهایی موزون نیز نقش میبندد، حالا دیگر آبی خوشگوار را در خود جای نمیدهد که آتش تشنگی آدمیان را فرو بنشاند، بلکه مثل آینهای روشن و جلایافته، تصویری خیالگون از دریا و موجهای خروشان را به آنها نشان میدهد و انبوه پاچکهای زربفت و زیبا و رنگین زنان و دختران مرده جزیره را در کنارههای ساحل، به رخ موسی و هر که توان نگاه کردن به درون آن را داشته باشد، میکشد تا بخت خود را برای دل به دریا زدن و به دیدار پریدخت دریا شتافتن بیازمایند.
با استفاده از دستبافتهای رنگین و زیبا و جهلههایی که گویی با نواختن آنها روح و جان تشنه آدمها سیراب میشود، نمادهایی از زیبایی و عشق به ما نشان داده میشود و بر این حقیقت تاکید میشود که برای پاسداری از سه جوهر حقیقی عشق، عقل و شادی و قصه، به عنوان پشتوانه زندگی، باید رنج بسیار کشید و برهنهپای از نمکزارهای بیانتها گذر کرد و با سرشتن و آماده کردن خاک و گِلی پاک، جهلهای تازه باید ساخت تا با گوش جان بتوان شنونده آوایی تازه و روحنواز شد.
فیلم «جنبل»، با استفاده از جلوههای بصری و چهرهپردازیهای مناسب و بهویژه با تلفیق مناسب هنر ویدیویی و هنر اجرا و با فضاسازیهای غیرمعمول (مثل عبور از گذرگاهی پوشیده از بلورهای نمک، یا تپه ماهورهای پوشیده از خزه و موجودی خیالی به نام «خِن» که گویی نیمی از پیکر استخوانیاش در دل صخرههای سنگی فرو رفته است، یا «قصهبان» که شمایلی غریب دارد و همچنین در نمایش خیزابهای سرخگون و خاکهای رنگین) بسیار خلاقانه و نوآورانه عمل میکند و مخاطب را در عبور از گذرگاههایی پُرشگفت و خیالگونه، درهزارتوی دنیایی خیالی غرق میکند و فرصتی فراهم میسازد تا با حضور دوباره اهل خیال در کنار آدمهای جزیره، تاریکی از زندگیشان رخت بربندد و با نور و روشنایی آشتی کنند!
احسان صدیق در تلفیق مناسب سازها، از سازهای بومی و جهله گرفته تا آوای خوشی که از ساز آن جُفتینواز روشندل به گوش میرسد، موفق عمل میکند. مستند «جنبل» افزون بر کارگردانی قابل قبول آن، با داشتن امتیازهای دیگری چون تدوین مناسب و فصلبندیهای متناسب با فضای داستانپردازانهای که در متن یک مستند قومشناسانه شکل میگیرد، در مجموع به اثری بهنسبت بدیع و متفاوت بدل میشود.
منبع: ماهنامه هنروتجربه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- مهدی شامحمدی: اکران آنلاین تاثیری بر تعداد مخاطبان مستند نداشت/ مستند اجتماعی همیشه پر مخاطب است
- بازخوانی یک قتل از پیش طراحی شده/ نگاهی به مستند «ترور سرچشمه»
- گفت آن گلیم خویش بدر میبرد ز موج/ وین جهد میکند که بگیرد غریق را/ نگاهی به مستند «صبیه»
- آبشخورِ آهوانِ تشنه!/ نگاهی به مستند «مُغیسُف»
- نمایش ۶ فیلم مستند ایرانی در برنامه انجمن آسیایی نیویورک
- نگاهی به مستند «زیر این چتر باران میبارد»/ چیزی خزنده و مرموز راه پیدا کرده به دفتر مدیری مسئول
- «کاغذپارهها» از اول بهمن اکران عمومی میشود
- خبرهای تازه از «اکران حقیقت»/ نمایش چهار مستند در بهمن ماه
- غریبههای آشنا/ تاملی بر فیلم «هارمونیهای ورکمایستر» ساخته بلا تار
- صنوبرهایِ شیرین، در همنوازیِ عشق
- مستندهای بخش مسابقه اصلی «ایدفا» معرفی شد
- شهرت یا آرامش / مستند «مزرعه کلارکسون»؛ پیچوخمهای مزرعهداری
- یک هشدار زیبا / مستند «سالی که جهان تغییر کرد»؛ حال خوش طبیعت وقتی انسان در قرنطینه بود
- قدیمیترین تصاویر عزاداریها و مجالس آذری زبانها در مستند «صادق الوعد»
- نه فرشتهام، نه شیطان
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
آخرین ها
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد