سینماسینما، سید سعید هاشم زاده:
سینمای شاعرانه سینمایی است پایبند به تجربه حسی و زیستی مولف و مخاطب. تجربه ای عاشقانه و نیز در پس آن تجربه ای زیبایی شناختی که مختص هر فرد و هر نگرش است. فیلم اول صفی یزدانیان «در دنیای تو ساعت چند است» برای آنهایی که درکی از سینمای شاعرانه داشتند دلپذیر بود و خوشایند، و البته کم نظیر زیرا در این روزگار درام ها و ملودرام های شبیه به یکدیگر غنیمتی بود از سینمای غیر متعارف هنری. نوع سینمایی که قرار است بر تجربه های اصیل فیلمساز تکیه کند و مخاطب را در این مسیر با خود همراه کند، نه سانتی مانتالیزم را اشاعه دهد و نه نوستالژی بازی کند؛ به مفهوم اینکه با حربه نوستالژی بخواهد خود را متصل به خاطرات مخاطب کند. در «دنیای تو ساعت چند است» جهان قابل لمس و باوری می ساخت. جهانی که ایده اش هم انسجام داشت و هم شخصیت. هم تصویر داشت و هم عمل و عکس العمل. ایده اینکه ساعت های عاشق برای معشوق تنظیم می شود و جهان معشوق، جهان عاشق است.
حالا در «ناگهان درخت» صفی یزدانیان همان روند را می خواهد برود. نام کاراکتر اصلی اش فرهاد است و دنیایش شخصی است و منحصر به فرد، او می خواهد بگریزد و تماما آنچه که می خواهد انجام ندهد را بهانه ای برایش بیاورد. با عشق کودکی اش ازدواج کرده، ماشین بلد نیست براند و کمی بی عرضه است اما تمام دنیایش دنیای شاعرانه ای است که در سر دارد. در ایده و در این سطور می توان «ناگهان درخت» را کنار «در دنیای تو.. » قرار داد اما چیزی که این دو را از یکدیگر فاصله می دهد، ساخته شدن و ساخته نشدن ایده هاست. اینکه باید پیمان معادی را در آن جغرافیای زیستی، زندانی شدن طولانی اش، دغدغه بچه داریش، و نیز مهناز افشار را به عنوان معشوق در قاب تصویر و داستان اثر بپذیریم کار مشکلی است. زیرا صفی یزدانیان بیش از پیش روند منطقی اطلاعات را از ما دریغ می کند، به هجو روی می آورد و کمی شوخ طبعی را با متافیزیک در می آمیزد و کمی به رگه های نه شاعرانه بلکه فلسفی روی می آورد. اینکه به ما اطلاعات آشنایی و چگونگی عشق بین دو کاراکتر نخست را باز نمی کند، اینکه به ما نمی گوید چرا می خواهند از ایران بگریزند، و چرا دستگیری اینقدر طول می کشد و اصلا چقدر؟! در واقع با ساخته نشدن جهان کاراکترها خط وصل مخاطب با تجربه زیست آنها قطع می شود و حتی نشانه های اندکی که می تواند اطلاعات بدهد و جهانی بسازد نیز از دست می رود. در واقع ایده “مردی که برای اینکه هیچ کاری نکند می خواهد هر کاری بکند” از دست می رود، فراموش می شود، پرداخت نمی شود، با فضا و زمان و کاراکترها در هم نمی آمیزد و هدر می رود. فصل پایانی نیز تیر خلاصی است بر این ایده، با برداشتی از فصل آخر آینه، جایی که بچه زاییده نشده در نطفه مرده، که “ناگهان” تصادف با “درخت” او را می کشد، مادربزرگ خود را می بیند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- باری به هر جهت/ نگاهی به فیلم «ناگهان درخت»
- کجا بروم با اسبی که جایی نمی رود؟!/ نگاهی به فیلم «ناگهان درخت»
- مردی که هر کاری میکند که هیچ کاری نکند!/ نگاهی به فیلم «ناگهان درخت»
- یک فیلم شاعرانه تجربهگرا/ نگاهی به فیلم «ناگهان درخت»
- گفتوگو با صفی یزدانیان/ «ناگهان درخت» از مخاطبش میخواهد آسانگیر نباشد
- کوتاه درباره ۲ فیلم «ناگهان درخت» و «منک»/ کالت دهه پنجاهیها و ماجرای «همشهری کین»
- «ناگهان درخت» و «بنفشه آفریقایی» در استرالیا
- فیلمهای افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فیلمهای پارسی اعلام شدند
- این در کلید خاص خود را دارد/ نگاهی به فیلم «ناگهان درخت»
- غلتیدن میان نوستالژی و جهان زنانه/ نگاهی به فیلم «ناگهان درخت»
- انتشار جزییات هزینههای جشنوارهی ملی فجر + جدول
- چه کسی ضربه فنی شد؟/ نگاهی به فیلم «غلامرضا تختی»
- صحبتهای حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی در مراسم تجلی اراده ملی / وقتی میتوان از ظرفیت سینما برای پیشرفت کشور استفاده کرد
- «تجلی اراده ملی»، سی و هفتمین دفتر جشنواره فیلم فجر را بست
- نگاهی به دو فیلم «ماجرای نیمروز» و «قسم»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
آخرین ها
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد