به گزارش سینماسینما، پروانه معصومی به مناسبت تولد ۷۳ سالگی اش از تجربیاتی که در طول این سال ها در عرصه زندگی و کار داشته است گفت و درباره سینمای امروز ایران توضیحاتی داد.
اول توضیحی درباره دو تاریخ تولد خود بدهید؛ چرا تاریخ تولد شما در شناسنامه، با زادروز واقعیتان تفاوت دارد و یکی نیست؟
من و خواهرانم همه در بیمارستان به دنیا آمدهایم و برگه بیمارستان داریم و قاعدتا برگه بیمارستان نمیتواند اشتباه باشد، ولیکن مادرم میگفت: «تو روز پانزدهم شهریور به دنیا آمدی. تولدت روزی بود که دخترخالهات امتحان تجدیدی شیمی داشت و باید برای امتحان میرفت که دلم درد گرفت و مجبور شدند مرا به بیمارستان ببرند.» با این حال تاریخ تولدم را در شناسنامه سوم شهریور نوشتند. تا مدتها فکر میکردم احتمالا مادرم اشتباه میکند و تاریخ واقعی تولدم همان چیزی است که در شناسنامه آمده. تا اینکه وقتی خودم برای گرفتن شناسنامه پسرم نیما به ثبت احوال رفتم و برگه بیمارستان را جلوی مسئول این کار گذاشتم، او بدون توجه به برگه برای خودش نوشت بیستم اردیبهشت! به او گفتم آقا این چه تاریخی هست که شما نوشتید؟ گفت خانم، حالا مگر چه فرقی میکند؟ یک هفته اینطرف یا یک هفته آن طرف! گفتم آقا، من برگه بیمارستان جلوی شما گذاشتم و روی آن نوشته بچهام چه روزی به دنیا آمده است. گفت خیلی خب، اما من مجبورم پول یک شناسنامه دیگر را از شما بگیرم! این دیگر به درد نمیخورد. من هم گفتم به درد نخورد، من پول یک شناسنامه دیگر را به شما میدهم. بعد از این اتفاق بود که فهمیدم آن چیزی که مادرم درباره تولد من میگفت، درست است و به آن تاریخی که در شناسنامهام وجود دارد خیلی اهمیت نمیدهم. کمااینکه برادرم هم که یازده سال از من کوچکتر است، بیست و یکم تیرماه به دنیا آمد، اما در شناسنامه او هم روز تولد را بیست و هفتم تیر نوشتهاند! ظاهرا مثل اینکه زیاد به این مساله در ثبتاحوال اهمیت نمیدهند و یک هفته و چند روز اینطرف یا آنطرف بودن تاریخ تولد چندان برایشان مهم نیست. (میخندد)
هفتاد و سه سال از خدا عمر گرفتهاید؛ چه حس و حالی دارید و نگاهتان از جوانی تا این سالها چقدر تغییر کرده است؟
به هر صورت نگاه آدم تغییر میکند و کمی پختهتر از گذشته میشود. من هر چه سنم بالاتر رفت، صبورتر شدهام. در این سالها و در گذر زمان، صبر را یاد گرفتهام و این خیلی برایم اهمیت دارد.
چه هدیهای خوشحالتان میکند و در همه این سالها از گذشته تا امروز، زیباترین هدیهای که دریافت کردید، چه بود؟
یک تماس تلفنی کوچک و همین که روز تولدم را به یاد داشته باشند، برایم مغتنم است و خوشحالم میکند، اما چهار پنج سال پیش که شمال بودم، یکی از شاگردانم تماس گرفت و گفت منزل هستید بانو؟ ـ شاگردانم به من بانو میگویند ـ گفتم بله، منزل هستم. گفت ما دو سه نفر هستیم و میخواهیم به دیدن شما بیاییم. گفتم بیایید. تنها فکری که نمیکردم این بود که بخواهند برای من جشن تولد بگیرند. جالب این جاست که با یک ارکستر کامل آمده بودند و کیک و دیگر چیزهای مربوط به جشن تولد را هم آوردند. من دهانم از تعجب باز مانده بود که اینها چه برنامه مفصلی را برای روز تولدم تدارک دیدهاند. تمام این مدت نیما فیلم گرفته و در همه این زمان من هاج و واج بودم. آن روز خیلی به من خوش گذشت که این شاگردان نازنینم، یادشان بود تولد من چه روزی است.
احتمالا با هماهنگی نیماجان بود؟
(میخندد) نه، اصلا چون نیما هم اطلاعی از این برنامه نداشت. من و نیما در تولدهایمان فقط خودمان هستیم. اگر خالههای نیما باشند به جشن تولدهای ما میآیند و اگر هم نتوانند بیایند، با تماس تلفنی تبریک میگویند. ما زیاد اهل جشنتولد گرفتن نیستیم. این تنها جشن تولدی بود که به شکل مفصل برایم گرفتند.
شما کارنامه متنوعی دارید و با کارگردانهای بزرگی کار کردهاید. چه چیزی دلیل این پشتوانه پربار و غبطهبرانگیز شده است؟ چقدر شانس را در این خصوص دخیل میدانید؟
شانس را که دخیل نمیدانم، اما دلایلی مثل پسند کارگردانها، جنس و نوع کار بازیگر در این موضوع دخیل بود. البته میتوانید بخشی از آن را به حساب شانس من هم بگذارید. شانس را فقط مربوط به اولین فیلم سینمایی خودم، رگبار (بهرام بیضایی) میدانم. نمیگویم که در این فیلم درخشیدم، اما توانستم خوب بازی کنم.
شما اولین بازیگر خانمی هستید که پس از انقلاب و در دو دوره از دورههای ابتدایی جشنواره فیلم فجر برای فیلمهای گلهای داوودی، شکوه زندگی و جهیزیهای برای رباب، برنده دو جایزه بازیگری شدید. این جایزه گرفتنها چه تاثیری بر ادامه روند کاریتان داشت؟
هر جایزهای که آدم بگیرد، او را متعهد میکند. منِ نوعی باید بدانم وقتی به من جایزه میدهند، نمیتوانم آن را همین طوری خرج کنم و باید به ارزشی که برای من قائل شدند، وفادار بمانم. به همین دلیل است که بعد از جایزه گرفتن، آدم نمیتواند هر کاری را قبول کند، اما برخی هم جایزه را یک پله برای بالاتر رفتن میدانند یا این که برای کارهای بعدی دستمزد بیشتری طلب میکنند، ولی من به این چیزها فکر نمیکنم و معتقدم دریافت جایزه، مرا نسبت به کاری که باید انجام دهم، متعهد میکند.
شما به هر حال بجز بازیگری، تماشاگر سینمای ایران هم هستید. نسبت به دهههای ۵۰ و ۶۰ که دوران اوج فعالیت سینمایی شما بود، الان فضای فیلمها را چطور میبینید؟
نمیدانم اگر فیلمهایی از جنس آن موقع الان ساخته و اکران شود، با چه بازخوردی از طرف مردم مواجه میشود، اما به هر حال آن جنس فیلمها کم یا زیاد، همیشه مخاطبان خودش را دارد.
منبع: روزنامه جام جم
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- کالبد شکافی کارنامهی سینمایی بهرام بیضایی/ نگاهی به کتاب «موزاییک استعارهها»
- پیامهای تسلیتی که برای درگذشت پروانه معصومی منتشر شد
- پروانه معصومی درگذشت
- فروختن روح به شیطان/ درباره یک مثلا پاپاراتزی
- پروانه معصومی : طرفدار واکسن برکت هستم/تاپایان کرونا جلوی دوربین نمی روم
- گفتوگو با پروانه معصومی، برنده نخستین جایزه بازیگری زن جشنواره فجر/ بیهیاهو زندگی کردم
- تولد بیضایی و یک سکانس طلایی (۱۱)/ شهرام اشرف ابیانه
- برشهایی از فیلم «کلاغ» ساخته بهرام بیضایی + ویدئو
- موضوعی که باعث ناراحتی بازیگر پیشکسوت شده است/ پروانه معصومی: در این روزها کتاب میخوانم
- واکنش هدیه تهرانی به انتشار شایعه کمک یک میلیارد تومانی اش به سیل زده ها
- جزییات سریال طنز جدید شبکه سه با حضور بازیگر «پایتخت»
- پای درد دل سیاهی لشگرهایی که از برخوردهای برخی در سینما گلایه دارند/هنروران زیر هجوم توهین و تحقیر
- توضیحات شهاب حسینی درباره تاسیس کمپانی فیلمسازیاش در آمریکا
- انتقادی تند از مهناز افشار/ روزنامه جوان: علاقه سلبریتی سینما به دشمن ملت ایران از کجا ناشی میشود؟
- اظهارنظر شیرین بینا درباره ماجرای لیلا حاتمی و پروانه معصومی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
آخرین ها
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد