سینماسینما، محسن جعفری راد:آپاندیس در جشنواره پذیرفته نشد و چند روز بعد در خانه سینما برای اعضای انجمن منتقدان اکران شد که مهمترین دستاوردش صحه گذاشتن بر بی اعتباری سواد و بینش سینمایی هیات انتخاب جشنواره فجر است اما چرایی این بی اعتباری منظور این نوشته نیست.حالا که فیلم مهجور مانده باید درباره نکات مثبتش نوشت.
فیلم یک روایت ساده و صمیمی دارد.همین دستاورد مهمی برای یک فیلم اول است. در سینمایی که فیلم اولی ها یا به فرم گرایی کاذب دل بسته اند و حال و هوایی انتزاعی در پاسخ به نیاز خودشان! و نه نیاز مخاطب را مصور می کنند و یا کپی دسته چندم از کارهای فرهادی را ارایه می کنند،رویکرد حسین نمازی تحسین برانگیز است. داستانی که اصول روایت کلاسیک و سه پرده ای را به شکل حساب شده ای روایت می کند چون هدفش نه به رخ نمایی مهارت کارگردان بلکه ایجاد فضای سرگرمی ساز برای مخاطب است.
بازی ها هوشمندانه و حدنگهدار هستند.به خصوص آنا نعمتی که اضطراب دایمی نقش لیلا را به شکل مطلوبی برجسته کرده و جزو بهترین بازی های کارنامه اش هست.
فرم بصری کاملا در هم تنیده با محتواست. روایت فیلم در یک لوکیشن می گذرد.آن هم لوکیشنی مثل بیمارستان که طبعا مجال عرض اندام به کارگردان و فیلمبردار نمی دهد اما هوشمندی عوامل فیلم اینجاست که از دوربین به عنوان یک مشاهده گر غیر مزاحم حتی در راهروهای بیمارستان استفاده هدفمندی کرده اند. یک فرم بصری در خدمت تعلیق درام که نشان از مهندسی جزییات توسط نویسنده و کارگردان و فیلمبردار است.
ریتم و تمپوی روایت هم به اندازه است و اشتیاق مخاطب را برای دنبال کردن داستان بر می انگیزد.داستان فیلم پتانسیل یک تدوین پربرش را داشت اما سعی شده برش ها در خدمت فراز و فرود موقعیت باشد که این نکته سجی جالب توجه است.
اینها امتیازات مثبت آپاندیس است که درباره جزییاتش و نیز اشکالات فیلمنامه اش هنگام اکران خواهم نوشت.اما با استناد بر همین امتیازات،تماشای آن پیشنهادی لذت بخش می تواند باشد. فیلمی که می شد با شتابزدگی و بی سوادی یک کارگردان، به یک تله فیلم کلیشه ای و شعاری بدل شود حالا با نگاه تیزبین و سینماشناس نمازی به یک فیلم سینمایی(به معنی دقیق کلمه) منجر شده و در جشنواره ای که الی ماشاالله شاهد تله فیلمهای کلیشه ای بودیم-از زیر سقف دودی گرفته تا دعوتنامه- جای خالی آپاندیس به شدت احساس می شد و می شود.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نگاه در آیینه/ یادداشتی درباره برنامه «رخ به رخ»
- نمایش ترانههای شرقی / گزارش تصویری
- ترانه تیتراژ «رخ به رخ» با صدای کاوه آفاق منتشر شد
- ۳ فیلم ایرانی در راه جشنواره اسپانیایی
- چهره های حاضر در نخستین دوره جایزه آکادمی سینماسینما-۲ / گزارش تصویری
- امیرعلی دانایی به «بی وزنی» پیوست
- حسین نمازی: میخواهم خودم را به سینمای بدنه نزدیک کنم
- آنا نعمتی بازیگر «بیوزنی» شد
- حضور چشمگیر سینمای ایران در بنگلور هند
- «کمدی انسانی» آمد، «قاتل اهلی» رفت / فروش فیلمها در هفتهای که گذشت
- کارگردان «آپاندیس»: «بازگشت» سریال پراتفاقی است
- تهیهکننده فیلم آپاندیس: شورای صنفی نمایش نمیتواند به سینماها فشار بیاورد
- کارگردان «آپاندیس» با طرحی از حمید نعمتالله به سراغ «بازگشت» رفت
- نمایش «انزوا» در شهرهای بدون سینما
- انتشار نخستین پوستر «آپاندیس»
نظرات شما
پربازدیدترین ها
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- شکایت آموزش و پرورش از «افعی تهران»
آخرین ها
- آکتور ایرانی در شبکه آرته فرانسه
- جنون شکسپیری در زمانه ما/ نگاهی به فیلم «شاهلیر»
- «کتاب مستطاب سینما» در نمایشگاه کتاب
- کیانوش عیاری: «۸۷متر» از شبکه یک روی آنتن میرود
- باغ کتاب میزبان جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی شد
- تقدیر ویژه جشنواره اوبرهاوزن از فیلم کوتاه ایرانی
- «عامه پسند» اکران آنلاین میشود
- «عمو ماهیگیر» روی صحنه عمارت نوفللوشاتو
- حضور همراه اول در نمایشگاه بینالمللی اینوتکس ۲۰۲۴
- شکایت آموزش و پرورش از «افعی تهران»
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- دعوت گروه «فقر پشت پردهها» برای اعتصاب/ حقوق و بیمه کارکنان، چالش مدیران جشنواره کن
- در «تحریک کنندگان»؛ مت دیمون و کارگردان «بورن» در یک کمدی دزدی همراه شدند
- مدیرکل هنرهای نمایشی استعفا داد
- راهیابی «آمرغ» به جشنواره آسیای جنوبی مونترال
- حضور مرکز گسترش با ۲۲ کتاب در نمایشگاه کتاب تهران
- «دیوان تئاترال» روی صحنه میرود/ آغاز اجرای نمایش «مرگ با طعم نسکافه» با حضور مسعود کیمیایی
- صعود مقاومت ناپذیر و حیرت انگیز آقای کارگردان/ نگاهی به فیلم «چهارشنبه سوری» به مناسبت سالروز تولد اصغر فرهادی
- «بیژن و منیژه» میلیاردی شد
- بزرگداشت کیانوش عیاری و افتتاح گنجینه این فیلمساز در موزه سینما
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- نمایش موزیکال «شازده کوچولو» / گزارش تصویری
- پیکر مسعود اسکویی به خانه ابدی بدرقه شد/ چرا برخی آدمها محبوب میشوند؟
- پایان تصویربرداری فیلم «ویلای موروثی»/ روایتی از زندگی یک باغبان
- رقابت ستارههای یک کمدی و یک درام عاشقانه تاریخی/ میزبانی سینماها از دو فیلم جدید
- پولاد کیمیایی برای «گالیله» میخواند
- فرصت ۳ فیلم کوتاه ایرانی برای اسکار ۲۰۲۵
- رکوردداران روز اول اکران
- «اتاق فرار» پرمخاطبترین بسته فیلم کوتاه «هنر و تجربه»
- معرفی برگزیدگان جوایز دیوید دی دوناتلو ۲۰۲۴ ایتالیا/ «من کاپیتان» بهترین فیلم شد
تو عمرم جمله ای کلیشه ای تر از( فیلم روایتی ساده و صمیمانه دارد) نخوندم. وقتی این جمله رو اول یه نقد میخوندم کلا دیگه بیخیالش میشم چون قطعا نگاه کهنه ای هم بر نوشته حاکمه