سینماسینما، علی پاکزاد
دو کارگردانی که به فضای جامعه و بحرانهای آن در فیلم های خود پرداختند و توانستند توجه مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کنند یکی سروش صحت و دیگری سعید روستایی بودند.
“جهان با من برقص” نخستین فیلم بلند سینمایی سروش صحت اثری حرفه ای، لطیف و متفکرانه است که با لحنی طنز به مرگ و سرانجام محتوم بشری می پردازد. فیلم او بر خلاف انتظار به لحاظِ ساختاری فاصله زیادی با مدیوم تلویزیون دارد و همین امر نشان می دهد که او در حد و قواره قابل قبولی ظاهر شده است. یک کمدی آبزورد برای مخاطب عام و خاص.
صحت در جهان با من برقص کلی حرف برای گفتن دارد و مخاطب را با مواردی مثل عذاب آدمی در از دست دادن دیگری، مرگ، طلاق، تاثیر اتفاقات تلخ گذشته در زندگی و آینده انسان، عشق های اشتباهی، فرار از ازدواج، ترس از تنها ماندن، وجدان درد و مشکلات انسان معاصر، آشنا و البته نسخه ای جدی برای آن نمی پیچد جز اینکه انتهای راه را نشان دهد.
او داستانی رئالیستی را با وجوه سورئال آمیخته و قدرت شخصیت سازی و روایتگری خود را به رخ می کشاند. صحت در روایت پردازی موفق است و توجه به تمام شخصیت های فیلم، خصیصه خوب او در فیلمنامه نویسی و کارگردانی است. تسلط زیادی از خود در بازیگیری از چهره های آشنای سینمایی نشان می دهد. زوایای درست تصویربرداری و حرکت های به موقع دوربین و عمق میدان های سازگار با محیط و فضای فیلم از نکات مثبت فیلم محسوب می شود. او از موسیقی به موقع مدد می گیرد و ما را از ابتدا تا به انتهای فیلم با خود می کشاند. هر چند در پایان توقع بیننده فهیم را برآورده نمی سازد.
از سوی دیگر یکی از عوامل موفقیت سعید روستایی در متری شیش و نیم غرق کردن مخاطب در جهان فیلمش است آنهم در شروعی با ریتم و تمپوی سریع. ما با رئالیسم محض مواجهیم. انگار تمام عناصر جاندار و واقعی اند که جلوی دوربین رژه می روند، مستندی از یک جامعه چرک و له شده. یک درام پلیسی هم برای پاسخ به ذائقه مخاطب، چاشنی طبقه وانهاده ای می شود که سعید روستایی حالا در فیلمهایش دارد آنان را نمایندگی می کند. آنطور که حتی نابازیگرانی که واقعا درگیر اعتیاد هستند به جمع بازیگران فیلم می پیوندند و روایتی شکل میگیرد از چرایی ما اینگونه شدیم یا هستیم! روستایی توانسته در نمایش یک بازی دزد و پلیس به عوض قهرمان سازی و دیالوگهای تقلیدی، به دنبال فضاسازی از طریق گفتمانی اجتماعی برآید. عملا کارگردان و دوربین حضور خود را در نمایش فاجعه به رخ می کشانند و بیننده دنبال زاویه دید کارگردان می دود. فیلم یک قصه ماناست بدون شخصیتهای مانا.
کارگردان از منظر فنی در فیلم خود به غایت استادانه عمل کرده است، قابهای مناسب، فیلمبرداری و تدوین خوب. دوربین واقعا متوجه کنه شخصیت هاست و پیگیری مستمر دارد. موسیقی حال و هوای هر سکانس را با ضرباهنگ خود تشدید می کند و از همه مهمتر تقابل دو شخصیت از جنس خیر و شر در طول فیلم درست از کار درآمده و باعث جذابیت فیلم شده است. اما نکته اساسی در فیلم این است که روستایی بین ارائه یک فیلم پلیسی خوب یا یک فیلم از اجتماعی فرسوده، یکی را انتخاب نکرده و همین امر موجب شده که نه پلیسی درجه یکی داشته باشیم و نه اجتماعی پیشرو.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- یک فانتزی دوست داشتنی/ نگاهی به فیلم «صبحانه با زرافهها»
- صبحانه لذیذ/ نگاهی به فیلم «صبحانه با زرافهها»
- «صبحانه با زرافهها»ی سروش صحت؛ دومین گام در عینِ صحت
- اولین تصویر از «صبحانه با زرافهها»/ پایان فیلمبرداری فیلمی با بازی بهرام رادان،پژمان جمشیدی و هوتن شکیبا
- ادعای عجیب مدیر شبکه۴؛ مدیری، علیخانی، جوان و صحت جرأت نمیکنند به تلویزیون بروند
- «متری شیش نیم» در میان آثار سال سینمای بریتانیا
- سروش صحت و کتاب باز با سالن پر در کانادا؛ آقای تلویزیون! کی ضرر میکند، من یا تو؟
- جهان با ما برقص/ نگاهی به سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره»
- زندگی را میشود آسان گرفت/ نگاهی به سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره»
- واکنش فراگیر رسانههای فرانسه به حکم صادر شده برای سعید روستایی
- برگزاری کارگاه نویسندگی سروش صحت
- نمایش ویژه «دونده» در یک جشنواره فرانسوی
- سعید روستایی رئیس هیات داوران یک جشنواره فرانسوی شد
- این فیلم واقعا شما را ترسانده است!/ نگاهی به فیلم «برادران لیلا»
- تلخ، جسور و عصیانگر/ نگاهی به فیلم «برادران لیلا»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
آخرین ها
- فوت کارگردان فرانسوی برنده نخل طلا و سزار/ لوران کانته درگذشت
- نسخهی آزادیِ لانتیموس/ نگاهی به فیلم «بیچارگان»
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»