سینماسینما، رضا دانش پژوه
مساله این روزهای همه کسانی که درگیر شغل سینما هستند عبور از جریان کرونا و انتظار برای عادی شدن روال چرخه تولید و اکران فیلم هاست. البته این مناسبات برای کسانی که با بودجه های شخصی کار می کنند اهمیت بیشتری دارد تا کسانی که همچنان وابسته به معادلات نفتی هستند. اما آیا بعد از عادی شدن شرایط، همچنان مخاطب ادامه روی همان سلیقه قبل از معضل کروناست؟ کرونا به اجبار خیلی ها را در خانه نشاند و پر مصرف ترین کالای فرهنگی سرتاسر دنیا را دیدند. چه بسا در این بین شاهکارهای سینما را هم به تصادف دیده اند. بنا به ضرورت هم، فیلم هایی به آنها معرفی شده است و اکنون با این حجم وسیع از داده های جدید و مختلف، و دست و پنجه نرم کردن برای زنده ماندن از ویروس کرونا، چقدر احتمال دارد که مخاطب ایرانی برای تفریح و سرگرمی، انتخابش فیلمی مثل هزارپا باشد؟ آیا عادی شدن وضعیت زندگی با عبور از کرونا، یک فرصت تازه برای بقا محسوب می شود یا فرایندی خارج از اراده برای ارتکاب به سرخوشی های بحث برانگیز و گذرا؟ اینکه سینمای بدنه چقدر دقت بیشتری برای توسعه داخلی خود ترتیب خواهد داد؟ واضح است که مشارکت مخاطبان خارج از پایتخت از اوایل دهه هشتاد سیر نزولی داشته است و اهمیت سینما رفتن در شهرستان برعکس سابق شده است. تولیدات مختص گیشه برعکس پوسترها و پرده و تبلیغات؛ خالی از تفریح و سرگرم کنندگی شده است. نبوغ استفاده از لوکیشن های خارج از کشور با حضور زنان بدون روسری تقریبا کاری را از پیش نمی برد و مخاطب طبق روال دهه شصت نمی تواند به جریان سینما نگاه خوشبینانه ای داشته باشد. گویا سینما ابزار عوام فریبی گرانی ست که موقع خروج از سینما، متوجه می شوند یک گروه فیلمسازی کلاه سرشان گذاشته است. احساس عمومی این چنین می گوید که خاستگاه مخاطب پس از کرونا به شدت عصیانگر و مطالبه جوست، چرا که مصائب بی احترامی به انبوه تجربیات دیداری سینمای جهان را در یک کفه ترازو می گذارد و به شدت قیاس گر می شود. این یک نگاه رادیکال به فرار از تلاش برای خلق داستان برای سینما نیست، بلکه یک جریان پر فراز نشیب پیش از سقوط است. اگر حتی مخاطب ایرانی بعد از کرونا، سطح سلیقه اش بالاتر نرود، بازنده این رخداد خود سینمای ایران است که نسل به نسل خودش را کوچک و کوچک تر می کند تا جایی که تمام ارزشهای صنعتی و اشتغال خود را از دست بدهد و در مقابل پر ترافیک ترین معابر مخاطب، هیچ محصول قابل ارائه ای نداشته باشد. سینمای ایران بعد از عبور کرونا قطعا نیازمند مراقبت بیشتریست. چرا که هم هنر و هم هنرمند نیاز به پشتیبان واضح و شفاف دارد. سینمای هنری ایران همچنان در دنیا جایگاه دارد و این مسیر را قطعا با مراودات روزانه اش با جهان پیش می برد، اما در بخش بدنه به شدت خودمراقبتی می خواهد. به یک سازوکار مدون درون شکل یافته، که منجر به عبور از نمایش تصاویر کم زور و کم عمق شود. دوران کرونا، الزام به پوست اندازی و هدایت مستمر جریان گیشه به سمت صنعتی شدن و حجیم شدن را بوجود آورده است. بی شک مخاطب ایرانی در جریان بی قانونی حق کپی در ایران، منافع دیداری متعددی را برای خود مهیا می کند، اما اگر این تعهد به پوست اندازی در سینمای بدنه اتفاق بیفتد، می توان بخش اعظم مخاطرات پیش روی سینما را با هزینه کمتری از سر گذراند. مخاطراتی که با سبک شمردن نگارش فیلمنامه تا تولید و پخش، اگر ادامه پیدا کند، بی هیچ زنگ اخطاری در بدترین شرایط، به یکباره شاهد نه گفتن مخاطب به فیلم های ایرانی خواهیم بود و فیلم های خارجی، کم خرج تر و با کیفیت تر، جای آن را خواهد گرفت.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- افزایش مرگ چهرههای مشهور؛ در چین چه خبر است؟
- لغو یک جشنواره سینمایی به دلیل شیوع دوباره کرونا/ جشنواره شانگهای در سال ۲۰۲۳ برگزار میشود
- کاهش پروتکلهای بهداشتی؛ جشنواره کن بدون ماسک و تست کرونا برگزار میشود
- سالنهای سینما و تئاتر با ۸۵.۷۱ درصد بیشترین رعایت پروتکل ها را داشته اند
- خبرنگارانی که سال ۱۴۰۰ آخرین برگ دفتر زندگانیشان شد
- دبیر شورای صنفی نمایش: منتظر نظر سازمان سینمایی برای اکران در نوروز هستیم
- کرونا، سینما و جشنوارهای با حاشیههای بی پایان
- تست کرونای گروههای «تئاتر فجر» قبل از اجرا/ حذفی که جایگزین ندارد
- رییس کمیته مسابقات سازمان لیگ : مدیریت ورزشگاه در حضور تماشاگران سختتر از مدیریت سینما است!
- گفتوگو با داوود موثقی/ اگر سیاستگذاران ما دغدغه فرهنگ داشتند شدت رکود در سینما در این حد نبود
- فعالیت سینماها به حالت عادی بازمیگردد
- حلول روح دنکیشوت در بهروز افخمی
- جزئیاتی از چهلمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر
- احتمال پایان محدودیتهای کرونایی سینماها قوت گرفت
- سینماهای اتریش تعطیل شدند/ آغاز قرنطینه عمومی از اول آذر
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- چهار مستند ایرانی در جشنواره هات داکس
- به انتخاب تماشاگران و به یاد شانتال آکرمن؛ ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن جایزه جدید میدهد
- رقابت «آنیتا، گمشده در اخبار» در جشنواره استانبول
- پایان تور کنسرت علیرضا قربانی در تهران
- تلفیق شادی و شایستگی؛ نگاهی به برنامه «آی نسیم سحری عید شد»
- همکاری دوباره با یونیورسال؛ کیلین مورفی وارد ماجراهای جنجالی زغال سنگ آمریکا شد
- نگاهی به سریال افعی تهران
- علی اصغر رضایی نیک درگذشت
- ۱۰ روز مانده به شروع اجرا؛ نمایشِ بهرام افشاری ۲ میلیاردی شد
- برنامه تعطیلی سینماها در شبهای قدر
- به کارگردانی مهیار علیزاده؛ بازیگران نمایش «و تو هم برنگشتی» معرفی شدند/ اولین حضور شمس لنگرودی در تئاتر
- کنسرت «علیرضا قربانی» / گزارش تصویری
- بهار «مولوی» با متن محمد چرمشیر آغاز میشود
- شروع فیلمبرداری فیلم «پیکی بلایندرز» از ماه سپتامبر با حضور کیلین مورفی
- الهه نوبخت داور بخش اصلی جشنواره هلند شد
- جایزه جشنواره فریبورگ به ایران رسید
- جایزه جشنواره فریبورگ به ایران رسید
- «شیرین»، مثل عشق زنانه
- تلاش برای تحریف تاریخ/ نگاهی به فیلم «پرویزخان»
- فریاد، فضیلت است/ یادداشتی بر فیلم «داگویل» با نگاهی به پرفورمنس «ریتم صفر» مارینا آبراموویج
- جورج میلر با «فیوریوسا» به کن میرود
- نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم با حمایت همراه اول در حال برگزاری است
- سفری به سوی ناشناخته ها
- فرامرز اصلانی درگذشت
- پوسترهای ۲ بخش جنبی جشنواره کن منتشر شدند
- جان تراولتا در یک فیلم درجه ۳ دیگر بازی کرد/ نمایش در آوریل
- عیدی همراه اول با سبدی از محصولات دیجیتال
- احمدرضا عابدزاده از عوامل «پرویز خان» شکایت کرد
- صدور پروانه نمایش غیرسینمایی برای ۴۱ اثر
- اجرای طرح «اکران شبانه» سینماها در تعطیلات نوروز