سینماسینما، یاسمن خلیلیفرد
«الهه دریا» فیلمی به کارگردانی ولفگنگ فیشر محصول کشور آلمان است. فیلم داستان پزشک زن میانسالی به نام ایزا است که تصمیم می گیرد به آرزوی قدیمی خود جامه عمل پوشاند و با یک قایق تفریحی به دل دریا بزند.
ابتدا باید بگویم فیلم هایی چون «الهه دریا» مصالح بسیاری در دست دارند تا به فیلم هایی خوش تصویر بدل شوند. این که فیلمی مستقیماً به سراغ طبیعت و دریا برود و از چنین فضایی برای به تصویر کشیدن درام خود بهره جوید قطعاً برگ برنده مهمی در دست دارد اما این دسته از فیلم ها عموماً به مشکل لاغری فیلمنامه برمی خورند و گاه به جایی می رسند که به جز ارائه تصاویر چشم نواز و بازی های نسبتاً خوب عنصر قابل عرض دیگری ندارند.
«الهه دریا» مرا به یاد فیلم «نمک و آتش» هرتسوک می اندازد. آن فیلم نیز داستان زنی خودساخته را به تصویر می کشید که در قطب با دو کودک بومی تنها می ماند. چنین فیلم هایی به دلیل داشتن تنها یک شخصیت اصلی که در محیط اطرافش نیز با انسانِ دیگری سر و کار ندارد در ترسیم کشمکش ها تاحد زیادی ناکام می مانند و عمده کشمکش شخصیت های اصلی شان با طبیعت و سوانحی ست که طبیعت به کاراکتر تحمیل می کند.
«الهه دریا» البته تا نیمه اش همین رویکرد را اتخاذ می کند؛ سختی هایی که زن در مواجهه با بلایای طبیعی و طوفان و … می کشد و برخورد او به کشتی پناهجویان آفریقایی روند کلی روایت را تغییر می دهد. درواقع انگار فیلم تازه از آن بخش اش آغاز می شود. بنابراین اگر فیلمساز می توانست از حجم حواشی و زوائد بکاهد و بر داستان و بحران اصلی اش متمرکز باشد نیمه اول فیلم تا آن حد کم رمق و کم جان از آب در نمی آمد.
فیلم از بخش مواجهه ی ایزا با پناهجویان، دچار تغییر لحن می شود و گویا پیامش تغییر می کند. حالا فیلمساز به تقابل ارزش های اخلاقی با بی اخلاقی ها می پردازد. انسانی که عمر خود را برای کمک به دیگران گذاشته است حالا و در راه کمک به همنوعانش موآخذه می شود. این جاست که جا به جایی اتفاق می افتد و این پرسش برای مخاطب ایجاد می شود که به راستی چه تصمیمی بهتر است؟ درستکاری و کمک به دیگران یا فردگرایی و بی اهمیتی به اطرافیان. شاید کمی کلیشه ای به نظر بیاید و تصمیمات و انتخاب های شخصیت اصلی کلیشه ای و بیش از اندازه مثبت گرایانه باشند اما فیلم دست کم به هدف نهایی اش می رسد و فیلمساز رسالتی را که در نظر داشته به درستی اجرا می کند.
«الهه دریا» یک بازی درخشان از بازیگر نقش اول زن خود یعنی سوزان وولف دارد و کارگردانی بسیار درست و حرفه ای که نقصان های مرتبط با فیلمنامه را تا حد زیادی قابل چشم پوشی کرده اند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- ریسکناپذیری/ نگاهی به فیلم «بیبدن»
- مار از پونه خوشش نمیآید!/ نگاهی به فیلم «چپ راست»
- غریبههای آشنا/ تاملی بر فیلم «هارمونیهای ورکمایستر» ساخته بلا تار
- بدترین فیلمهای ۲۰۱۹، از نگاه منتقدان ورایتی
- جذاب اما نه فوقالعاده!/ نگاهی به فیلم “متری شیش و نیم”
- یک فیلم خیلی خوب ببینید/ نگاهی به فیلم «روسی»
- «اینسرت»/ رئالیسمِ تلخِ بارانی؛ نگاهی به فیلم «سرکوب»
- نمایش و نقد ۲ مستند با موضوع سوریه در کانون فیلم «سینماحقیقت»
- منطق «همه میدانند»/ نگاهی به فیلم «همه میدانند»
- نگاهی به فیلم «قسم»/ اتوبوسی به رسم قسم
- محاکمه در بیابان/ نگاهی به فیلم «قصر شیرین»
- شنیدنِ دوباره یک ترانه عاشقانه شیرین/ نگاهی به فیلم «دوباره زندگی»
- «اینسرت»/ یک فریب شیک؛ یاددداشتی بر فیلم «ایده اصلی»
- ققنوس سوخته/ نگاهی به فیلم «شعلهور»
- «تیغ و ابریشم»/ نگاهی به فیلم «قصر شیرین»؛ یک روایت صمیمی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- یادداشت محمد حقیقت؛ چه کسی به نخل طلا نزدیک میشود؟/ درباره فیلم اول کارگردان زن فرانسوی
- فیلمهای ۱۵ روز سینماگران کن معرفی شدند/ جای خالی سینمای ایران در این بخش
- صدور پروانه ساخت سینمایی برای پنج فیلمنامه
- محمد یغمایی با «شورش ذهن» به عمارت نوفل لوشاتو میآید
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
آخرین ها
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
- میراث نفرینشده/ نگاهی به فیلم «پنجه آهنین»
- «استودیو جیبلی ژاپن» برنده دومین نخل طلای افتخاری جشنواره کن
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد؛ هنرمند اگر جهانبینی داشته باشد خفه نخواهد شد
- معرفی داوران دو بخش مستند و نماهنگ جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- صدور پروانه ساخت سینمایی برای پنج فیلمنامه
- اکران آنلاین غیرمنصفانه و ناعادلانه است/ چرا «کاپیتان» قربانی شد؟
- محمد یغمایی با «شورش ذهن» به عمارت نوفل لوشاتو میآید
- محصول ۵۲ میلیون دلاری سینمای کره؛ ورنر هرتسوگ صداپیشه انیمیشن بونگ جونهو میشود
- قهرمانی مقتدرانه تیم ملی کشتی فرنگی در رقابتهای آسیایی با حمایت همراه اول
- «مجنون آن لیلی» هفته آینده روی صحنه میرود
- اولین حضور بینالمللی «چوپان» در یک جشنواره آلمانی
- بزرگداشت اصغر فرهادی در جشنواره کلمبیایی
- فیلمهای ۱۵ روز سینماگران کن معرفی شدند/ جای خالی سینمای ایران در این بخش
- داوران بخش فیلمهای داستانی کوتاه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی معرفی شدند
- «آنیتا، گمشده در اخبار» بهترین انیمیشن کوتاه کلیولند شد/ واجد شرایط رقابت در اسکار
- در چهل و دومین دوره؛ «انگشت طلا» ۶ جایزه از جوایز فیلم هنگکنگ را برد
- مرور آثار داریوش مهرجویی در مسکو
- «تمساح خونی» ۴۰ روزه ۱۰۰ میلیاردی شد
- نگاهی به مینی سریال رژیم
- چرا فیلمهای نوستالژی دهه شصتی همچنان محبوب هستند؟
- نیکی مظفری و بهنام شرفی همبازی شدند/ رونمایی از پوستر نمایش «مرگ با طعم نسکافه»
- راهیابی«پیچ تاریخی» به جشنواره بینالمللی فیلم مسکو
- ساخت مستند فرمانده لوطی ها آغاز شد
- اکران «قویدل» در هنر و تجربه
- «نگین سیاه» محمدعلی سجادی بهترین انیمیشن جشنواره سنتمونیکا شد
- والتر هیل با یک فیلم نوآر برمیگردد/ ادامه بزن بزن در ۸۴ سالگی
- سینمای ایران مسافر کره جنوبی شد
- استخدام ۳ قهرمان کشتی کشور در همراه اول
- «بعد از رفتن» و «روایت ناتمام سیما» مسافر مسکو شدند