سینماسینما، یاسمن خلیلیفرد
«الهه دریا» فیلمی به کارگردانی ولفگنگ فیشر محصول کشور آلمان است. فیلم داستان پزشک زن میانسالی به نام ایزا است که تصمیم می گیرد به آرزوی قدیمی خود جامه عمل پوشاند و با یک قایق تفریحی به دل دریا بزند.
ابتدا باید بگویم فیلم هایی چون «الهه دریا» مصالح بسیاری در دست دارند تا به فیلم هایی خوش تصویر بدل شوند. این که فیلمی مستقیماً به سراغ طبیعت و دریا برود و از چنین فضایی برای به تصویر کشیدن درام خود بهره جوید قطعاً برگ برنده مهمی در دست دارد اما این دسته از فیلم ها عموماً به مشکل لاغری فیلمنامه برمی خورند و گاه به جایی می رسند که به جز ارائه تصاویر چشم نواز و بازی های نسبتاً خوب عنصر قابل عرض دیگری ندارند.
«الهه دریا» مرا به یاد فیلم «نمک و آتش» هرتسوک می اندازد. آن فیلم نیز داستان زنی خودساخته را به تصویر می کشید که در قطب با دو کودک بومی تنها می ماند. چنین فیلم هایی به دلیل داشتن تنها یک شخصیت اصلی که در محیط اطرافش نیز با انسانِ دیگری سر و کار ندارد در ترسیم کشمکش ها تاحد زیادی ناکام می مانند و عمده کشمکش شخصیت های اصلی شان با طبیعت و سوانحی ست که طبیعت به کاراکتر تحمیل می کند.
«الهه دریا» البته تا نیمه اش همین رویکرد را اتخاذ می کند؛ سختی هایی که زن در مواجهه با بلایای طبیعی و طوفان و … می کشد و برخورد او به کشتی پناهجویان آفریقایی روند کلی روایت را تغییر می دهد. درواقع انگار فیلم تازه از آن بخش اش آغاز می شود. بنابراین اگر فیلمساز می توانست از حجم حواشی و زوائد بکاهد و بر داستان و بحران اصلی اش متمرکز باشد نیمه اول فیلم تا آن حد کم رمق و کم جان از آب در نمی آمد.
فیلم از بخش مواجهه ی ایزا با پناهجویان، دچار تغییر لحن می شود و گویا پیامش تغییر می کند. حالا فیلمساز به تقابل ارزش های اخلاقی با بی اخلاقی ها می پردازد. انسانی که عمر خود را برای کمک به دیگران گذاشته است حالا و در راه کمک به همنوعانش موآخذه می شود. این جاست که جا به جایی اتفاق می افتد و این پرسش برای مخاطب ایجاد می شود که به راستی چه تصمیمی بهتر است؟ درستکاری و کمک به دیگران یا فردگرایی و بی اهمیتی به اطرافیان. شاید کمی کلیشه ای به نظر بیاید و تصمیمات و انتخاب های شخصیت اصلی کلیشه ای و بیش از اندازه مثبت گرایانه باشند اما فیلم دست کم به هدف نهایی اش می رسد و فیلمساز رسالتی را که در نظر داشته به درستی اجرا می کند.
«الهه دریا» یک بازی درخشان از بازیگر نقش اول زن خود یعنی سوزان وولف دارد و کارگردانی بسیار درست و حرفه ای که نقصان های مرتبط با فیلمنامه را تا حد زیادی قابل چشم پوشی کرده اند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- ریسکناپذیری/ نگاهی به فیلم «بیبدن»
- مار از پونه خوشش نمیآید!/ نگاهی به فیلم «چپ راست»
- غریبههای آشنا/ تاملی بر فیلم «هارمونیهای ورکمایستر» ساخته بلا تار
- بدترین فیلمهای ۲۰۱۹، از نگاه منتقدان ورایتی
- جذاب اما نه فوقالعاده!/ نگاهی به فیلم “متری شیش و نیم”
- یک فیلم خیلی خوب ببینید/ نگاهی به فیلم «روسی»
- «اینسرت»/ رئالیسمِ تلخِ بارانی؛ نگاهی به فیلم «سرکوب»
- نمایش و نقد ۲ مستند با موضوع سوریه در کانون فیلم «سینماحقیقت»
- منطق «همه میدانند»/ نگاهی به فیلم «همه میدانند»
- نگاهی به فیلم «قسم»/ اتوبوسی به رسم قسم
- محاکمه در بیابان/ نگاهی به فیلم «قصر شیرین»
- شنیدنِ دوباره یک ترانه عاشقانه شیرین/ نگاهی به فیلم «دوباره زندگی»
- «اینسرت»/ یک فریب شیک؛ یاددداشتی بر فیلم «ایده اصلی»
- ققنوس سوخته/ نگاهی به فیلم «شعلهور»
- «تیغ و ابریشم»/ نگاهی به فیلم «قصر شیرین»؛ یک روایت صمیمی
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- برگزاری دوازدهمین کارگاه بینالمللی تئوری اطلاعات و مخابرات با حمایت همراه اول
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- جشنواره «هاتداکس» در ایستگاه پایانی؟/ گرفتاریهای تهدید کننده
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- نظارت سازمان سینمایی به نمایش آثار سینمایی خارجی در پلتفرمها
- پل استر درگذشت
- رامین حسینپور بهترین آهنگساز فستیوال لسآنجلس شد
- رقابت ویژه چند فیلم و تعطیلی یک روزه سینما
- «پر» در جشنواره ورونژ روسیه نمایش داده میشود
- مسعود اسکویی درگذشت
- برگزیدگان جشنواره فیلم پکن معرفی شدند/ تجلیل از چن کایگه با حضور ییمو
- «سیم خاردار» در کازابلانکا
- راهیابی مستند «دوربین فرانسوی» به جشنواره ارمنستانی
- نمایشگاه نقاشی «درخت جان» در گالری کاما
- رضا شیخی فیلمبردار سینمای ایران درگذشت
- پایان فیلمبرداری «خالد» در زیگورات
- معرفی آثار راه یافته به بخش فیلمنامه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- امیر جدیدی، منصور بهرامی میشود
- زیر پوست شهر/ نگاهی به سریال «افعی تهران»
- هیات داوران جشنواره فیلم کن معرفی شدند/ گلادستون، کورئیدا و بایونا در فهرست
- هفته دوم «مجنون آن لیلی» هم به سانس فوقالعاده رسید/ «فین جین» پرمخاطب ترین نمایش عمارت نوفللوشاتو شد
- حسام منظور به سراغ دراکولای برام استوکر میرود
- بزرگداشت بهرام شاه محمدلو برگزار میشود
- ده جایزه جشنواره هندی برای «انتقام تیرهروزان» ایرانی/آمریکایی
- بستههای مکالمه پرتخفیف همراه اول بهمناسبت روز ملی خلیجفارس
- به تو هم سخت میگذرد؟/ نگاهی به فیلم «منطقه تحت نظر»
- معرفی پروژه جدید کارگردان «باربی»؛ گرتا گرویگ «نارنیا» را میسازد
- معرفی داوران جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- اختتامیه دومین دوره جشنواره «عروسکخونه»/ پیشکسوتان و فعالان عرصه کودک به سمت احیای نمایشهای عروسکی میروند
- عسگرپور: از جانب مدیران کم تسلطِ سطحینگر، مورد حمله قرار میگیریم که شما از فروش فیلمها خوشحال نیستید/ از کجا به کجا رسیدیم!